مُرغ آمین در فولکلور و فرهنگ مردم ایران، نام فرشتهای ست که مدام در پرواز است و دائماً «آمین» میگوید. معروف است که اگر کسی نیازی داشته باشد و آن را بیان بکند و همان دم مرغ آمین نیز از فراز سر او بگذرد، نیاز و دعاهای او برآورده میشود.[۱]درباره مرغ آمین در فرهنگ معین آمدهاست که:«فرشتهای است که در آسمان پرواز میکند و مدام آمین میگوید و اگر دعایی به آمین او اصابت کند مستجاب میشود.» [۲]البته آمین نام ستارهای نیز هست که به هنگام طلوع آن، دعا مستجاب میشود.[۳]محتویات [نهفتن] ۱ در ادبیات فارسی۲ جستارهای وابسته۳ پانویسها۴ منابعدر ادبیات فارسی [ویرایش]در ادبیات فارسی نیز، مرغ آمین با ویژگیهای پیشگفته مورد توجه قرار گرفتهاست. از جمله معروفترین نمونههای ادبی که در آن به مرغ آمین اشاره شدهاست، شعر مشهور شاعر ایرانی، نیمایوشیج میباشد که به همین نام معروف است.[۴] هرچند که «مرغ آمین» در روایت نیما هیأت مرغی به خود گرفته و از عالم فرشتگان به دنیای مرغان و سپس به جهان نمادهای نیما وارد شدهاست.[۵] به فرازی از شعر نیما توجه فرمائید :مرغ آمین درد آلودی است کآواره بمانده،رفته تا آنسوی ِاین بیداد خانهباز گشته رغبتش دگر ز رنجوری نه سوی آب و دانهنوبت روز گشایش رادر پی چاره بمانده.....مرغ میگوید:به سامان باز خواهد آمد خلق بیسامان.....جستارهای وابسته [ویرایش]انتشارات مرغ آمینپانویسها [ویرایش]↑ شناخت اساطیر ایران، جان راسل هینز، ترجمه: باجلان فرخی، چاپ دوم، انتشارات اساطیر، صفحه:۴۵۳↑ فرهنگ معین↑ شناخت اساطیر ایران، جان راسل هینز، ترجمه: باجلان فرخی، چاپ دوم، انتشارات اساطیر، صفحه:۴۵۳↑ شناخت اساطیر ایران، جان راسل هینز، ترجمه: باجلان فرخی، چاپ دوم، انتشارات اساطیر، صفحه:۴۵۴↑ ققنوس و مرغ آمین، سعید سلطانی طارمی، سایت دینگ دانگمنابع [ویرایش]شناخت اساطیر ایران، جان راسل هینز، ترجمه: باجلان فرخی، چاپ دوم، انتشارات اساطیر:۱۳۸۵، ISBN:964-331-24-Xققنوس و مرغ آمین، مقاله سعید سلطانی طارمی در وبسایت تخصصی شعر نیمایی