سلام
فکر بسیار خوبیه آقای شفایی. اگه تهران مجاز بود، من و آقای سنگچولی به عنوان اولین میزبان ها، همه ی دوستان رو دعوت می کردیم.
نقطه ی مرکزیه ایران خوبه؟
چون خوشبختانه همه جای ایران دوستان پرنده نگر داریم.
احتمالا، برای شروع یکم سخت باشه. هماهنگی های زیادی می خواد. مثلا برای دوستانی که از مسافت های طولانی میان (یعنی تقریبا همه به جز میزبان
) نیاز به اقامت شبانه و احتمالا تعطیلی چند روزه هست.
میشه این طوری شروع کرد. هر دوستی (یا مجموعه ای از دوستان) که مایل به اجرای گردهمایی هست:
- زمان مناسب برای منطقه ی خودش در طول سال رو انتخاب کنه،
- یک تعطیلیه حداقل سه روزه در اون فصل از سال رو پیدا کنه (ممکنه برای نقاط مرکزی تر، پنج شنبه و جمعه هم کفایت داشته باشه)،
- برنامه ریزی برای طول سفر و بازدیدهای لازم رو انجام بده،
- اقامتگاه محلی و وسیله ی نقلیه ی مناسب برای گشت در منطقه رو معین کنه (ممکنه مجوزهایی هم لازم باشه که حالا میشه برای اون ها هم اقدام کرد)،
- فصل قبل اعلام عمومی کنه (که همه فرصت برنامه ریزی داشته باشند. بلیت هواپیما و قطار هم که می دونید چه اوضاعی داره)،
بعد هزینه های گروهی، تقسیم می شوند. البته در نهایت هر فرد هزینه ی رفت و آمد به/از اون شهر، اقامت، حمل و نقل و غذا رو پرداخت می کنه. لذا عملا فقط اسمش تور نیست
معمولا هم قسمت اعظم هزینه، مخصوصا وقتی مسافت طولانی میشه، مربوط به ایاب و ذهابه.
هر چه تعداد دوستان شرکت کننده بیشتر بشه، قطعا هزینه های مشارکتی کاهش پیدا می کنه، اما در مقابل کار دوست میزبان سخت تر میشه.
میشه از فعالان محیط زیست اون منطقه، افراد محلی که ارتباط مستقیمی با پرندگان دارند (مثلا افرادی که نزدیک یک تالاب خاص یا زیستگاه به خصوصی زندگی می کنند یا پرندگان وحشی رو شکار می کنند (در شمال کشور خیلی مصداق داره ) یا همچین مواردی هم دعوت کرد تا حضور داشته باشند). اگه بشه با کودکان و نوجوانان هم ارتباط برقرار کرد، عالی میشه. اما فعلا ایده ای در این مورد ندارم. میشه بعدا در مورد جزئیاتی که کیفیت سفر رو بالا می برند بحث کرد.
تو بهار آینده تعطیلی های مناسب اینها هستند:
- 22 تا 25 فروردین، پنج شنبه تا یکشنبه (شنبه تعطیل نیست)
- 14 تا 17 خرداد، سه شنبه تا جمعه
با اشتیاق فراوان منتظریم...