حالا که به بحث شکار و شکارچی می پردازید شاید بهتر باشه که من هم دیدگاهم رو بیان کنم
نباید فراموش کنیم که عموم شکارچیان به دلیل نداشتن آگاهی و بزرگ شدن در محیطی متفاوت از ما، تنها به دلیل علاقه ای که به رفتن در دل طبیعت و لذتی که برای خیلی از ما آشناست برای "زدن" گراز و کبک و ... شکارچی بودن رو انتخاب می کنند.
گروهی که خیلی از ما اعضای این تالار اگر شرایط محیطی و عدم آگاهی آنها رو داشتیم شکار رو انتخاب می کردیم.
تنها عده ی کمی از شکارچیان هستند که
باید هر چه سریعتر دوره های روانکاوی و رواندرمانی را شروع کنند.
به نظر من بهترین کار آگاه کردن شکارچیان نا آگاه (صدالبته به روش صحیح) و ترویج پرنده نگری (به عنوان یک پرنده نگر و یا دوستدار زیست محیط) است.
این مطلب رو برای پایان دادن به این بحث نوشتم.
*administrator ببخشید از نوشتن این متن
امیدوارم دیگه تکرار نشه!!