درود
بوکه بسیار نرم یکدست و مخملی در این عکس داریم.آیا روی بکگراند بصورت مجز پراسس صورت گرفتها؟عکس واقعا زنده و چشم نواز است واگر ادیت هم صورت گرفته ا اثرآن مشهود نمیباشد.
سوال دیگری که برایم پیش آمد و بد نمیبینم بصورت عمومی پرسیده شود:
تا بحال عکسهای زیادی از شما دیده ام ولی تا بحال از دیاف های پایین تر از 5.6 حتی در زمانی که از TC استفاده نشده و امکان رفتن به دیافهای بزرگتر بوده از شما ندیده ام.
آیا علت خاصی مثلا افت شارپنس یاعمق میدان نا کافی داشتیم ؟
میخواهم به نتیجه کلی این برسم آیا برای جبران دیاف هنگام استفاده از تلکانورتور ها هست که هزینه گزافی بابت خرید لنز تله با دیافهای گشوده تر باید متحمل شد؟یا مثلا امکان استفاده از عکاس در محیط های کم نورنیز مد نظر بوده؟
سپاس.
سلام
در صورت نیاز بک را به صورت مجزا نویزگیری می کنم که در این عکس لازم نبود.
در حالت کلی هم فرایند زیر را برای هر عکس انجام می دهم:
۱-مرحله پردازش فایل خام در ACR (ممکن است در صورت عدم نیاز چند مرحله زیر حذف شود)
-تنظیم اکسپوز
-تنظیم وایت بالانس
-تنظیم Curve
-تنظیم تنظیم کنتراست
-تنظیم نقاط سفید و سیاه
-تنظیم کانالهای رنگی
-تنظیم غلظت رنگها
-نویزگیری اولیه
-شارپسازی اولیه
۲-مرحله پردازش نهایی
-کراپ یا افزودن کانواس برای اصلاح کادربندی
-حذف المانهای اضافی یا مذاحم چشم
-نویزگیری از بک
-سایر اصلاحات در صورت لزوم
۳-گرفتن خروجی نهایی (برای وب یا برای چاپ که دو پروسه کاملا متفاوت هستند)
اینجا برای وب:
-شارپسازی نهایی
-دو یا سه مرحله ریسایز به همراه شارپسازی ملایم
-گرفتن خروجی وب
-----------
در مورد سوال دوم، علت اصلی عمق میدان است. مشکلی با شارپنس و کنتراست لنز در بازترین دیافراگم حتی با تله کانورتور 1.4 ندارم و تقریبا افزایش دیافراگم، بهبود قابل احساسی ایجار نمی کند. اما برای تله کانورتور 2, معمولا نیم استاپ بستن دیافراگم (۵.۶ به ۶.۳ یا ۷.۱ کافی است)
در بازترین دیافراگم و در فاصله ۴-۵ متری عمق میدان در حد ۲-۳ سانتی متر است که در بسیاری موادر (بسته به پوز سوژه) عکس غیر قابل استفاده می شود. البته در صورت نیاز، در صورت کمی نور یا شلوغی بک ناگزیر به استفاده از دیافراگم های بازتر هستم. مثلا ۷۰٪ عکسهای کفچه نوک را با F2.8 گرفته ام.