-
با سلام. چند وقتی است نگرانی عمیقی در مورد دامگاه های صید و شکار پرندگان در شمال کشور ذهن بسیاری از علاقمندان و صاحب نظران دلسوز را به خود مشغول کرده است. متاسفانه گویا این مشکل گره کوری است که گشایش آن از توان اداره محیط زیست شهرستان یا حتی سازمان حفاظت محیط زیست کشورخارج بوده و عزم ملی و اراده آهنین همه سبز اندیشان و علاقمندان به محیط زیست را طلب میکند. امیدوارم ایجاد این موضوع باعث گردآوری عکس ها، اخبار و نظرات شما همراهان و دوستداران پرندگان در مورد این کشتار ناجوانمردانه شود. از تمامی شما دوستان تقاضامندم بدور از حرف های احساسی و یا احیانا استفاده از کلمات نامناسب ، با اعلام نظر، گزارش و یا راه حل و همچنین انتقال این دیدگاهها به دیگران، سازمان حفاظت محیط زیست را در مقابله با چنین رویدادی (که هرساله شاهد آن هستیم) یاری نمایید. به این ترتیب امکان دسترسی خبرنگاران و گزارشگران علاقمند نیز به مجموعه ای که این معضل را از دیدگاههای مختلف مورد بررسی قرار داده است هموارتر شده و این اطلاعات در دسترس همگان قرار خواهد گرفت. شاید در آینده ای نه چندان دور این موضوع به یکی از موارد مهم این تالار گفتگو تبدیل شود. یقینا حفاظت پایدار از محیط زیست در گرو همکاری شانه بشانه شما علاقمندان و مسئولین حفاظت از محیط زیست کشورمان است. تجربه کشورهای پیشرو در امر حفاظت نشان دهنده نقش کلیدی بخش مردمی در یاری رساندن به سازمانهای دولتی جهت نیل به حفاظتی پایدار است. با سپاس فراوان از همراهی شما.
-
فروش اردک سر سفید در بازار پرندگان شکار شده فریدونکنار؟؟!!!!
بنا بر گزارشات رسیده اردک سرسفید در بازار فروش پرنگان شکارشده فریدونکنار به چشم میخورد. عکس حاضر شانزدهم دی ماه توسط یکی از کارشناسان در این بازار گرفته شده.
-
کسی می دونه تا به امروز برای حل این مشکل چه اقداماتی شده؟
-
با سلام
چند وقت پیش گزارشی دیدیم از بازار پرندگان ، که همه رقم پرنده ای رو میشد دید ، بعضی ها برای خوردن بودند و مثلا کشیم زنده بیچاره، برای خشک کردن و زینت خانه !
در مورد اتفاقات تاسف بار دامگاه فریدون کنار، شاید اصلی ترین دلیل شکار و فروش پرندگان در این فصل ، راحتی کشتن و زنده گیری پرندگان خسته ای باشد که می تواند کمک خرجی برای روزهای فصول سرد بعضی خانواده ها باشد.
اما آیا نمی شود مثل سایر کشورها از طریق برگزاری تورهای پرنده نگری و یا اقدامات مشابه ، در آن مکان خاص ، ایجاد اشتغال کرد ؟
تجربه محدودم از چند شهر مرزی در شمال غرب و دقت در گذشته و رفتار شکارچیانی که به صورت اتفاقی باهاشون برخورد کرده ام ، حاکی از اینه که ترکیب جمعیتی شکارچیان را بیشتر نوکیسه ها وعلاقمندان به تقلید زندگی به اصطلاح رویال تشکیل می دهند هر چند در بین آنها می توان بعضا کارمندان نهادهای مالی و قضایی و امنیتی را هم مشاهده کرد و صد البته هستند در این بین خانزاده هایی که حسب عادات گذشته با اسلحه های قدیمی ارث پدرشان شکار می کنند.
در چند مورد صحبتی که با حضرات داشته ام اغلبشان خودشان را علامه دهر می دانند و گوششان بدهکار نیست و با یک قرآن حرف و حدیث آدم نمی شوند. به باورم انرژی فروخفته در این جماعت فقط و فقط از طریق کشتن تخلیه می شود. در یک مورد خاص شاهد درگیری دو دسته شکارچی و زخمی کردن همدیگر با ساچمه، بر سر تصاحب گزاری بودم که مایه تاسفم شد... دقیقا همین قسم از شکارچیان هستند که حتی حواصیل هم می خورند و از روباه و کلاغ و زاغی برای تمرین تیراندازی استفاده می کنند.
در تفکر این جماعت : مرد آن است که بوی باروت بدهد ، مرد آن است که ماشین شاسی بلند داشته باشد ، مرد آن است که تفنگ و سبیل و صدای کلفت داشته باشد و ...
در چندین باری که برای عکاسی از پرندگان مهاجر به دشت مغان رفته ام از صبح زود شاهد تیراندازی شکارچیانی بودم که به فاصله کم پشت کانالها کمین کرده بودند و تصادفی و بدون تخمین فاصله موثر تاثیر ساچمه ، به سمت دستها های مرغابی ها شلیک می کردند ... جدالی نابرابر و نامردانه که حتما آمار مجروحین بیشتر از کشته ها بود... دقیق که شدم و پرسیدم کاشف به عمل آمد که هر شکارچی هر روز می تواند فقط دو کبوتر جنگلی شکار کند و شکار باقی گونه ها قدغن است !
ادارات محیط زیست هم از لحاظ تعداد نفرات و هم از حیث امکانات و بودجه ، جوابگو نخواهند بود. فی المثل در شهر ما با سه وسیله و 6 کادر فعال ، در محیطی وسیع چگونه می توانند در تعطیلات آخر هفته بر اعمال بیش از 300 شکارچی ، نظارت داشته باشند. مگر می شود ؟
بر من و شمای سبزاندیش علاقمند به محیط زیست فرض است که ضمن ارج نهادن به رسالت ادارات محیط زیست ، با کمک فکری و دسته جمعی عرصه را بر شکارچی جماعت تنگ کنیم ، می شود با طرد کردنشان ، وجدان خفته شان را بیدار کرد. می شود در هوای سرد به یاری پرندگانی شتافت که از سوز سرما به شهرها پناه می برند و ...
چندین بار تصمیم گرفته ام که عکسهایی که از شکار چیان گرفته ام را در پهنه اینترنت منتشر کنم اما دوستان مانع شده اند گفتند برو با وکلای آشنا به فن صحبت کن نتیجه این شد که خودم محکوم خواهم شد، متاسفانه مدارکی مثل عکس و فیلم در سیستم قضایی مزید اطلاع هستند و فی نفسه و به تنهایی ارزش و اعتباری ندارند.
متاسفانه برخوردهای چندگانه با متخلفین و وجود بی عدالتی محض در نحوه برخوردها ، باعث افت میزان علاقه به کار و جدیت بعضی از محیط بانان شده است. باید تجدید نظری در قوانین و نحوه اعمال آن صورت بگیرد ، به قول یارو گفتنی : قانونی که ماده الحاقی و تبصره و شرط دارد و از طرف افراد وابسته به قانونگذار نقض می شود به در لای جرز می خورد.
سیستم قضایی هم با این نرخ جرائم شکار مزخرفی که تدوین شده ، مایه تمسخر و جسارت خیلی از شکارچیان شده است. این قوانین باید تشدید و حتما بلا استثناء اجرا شوند.
تجربه استفاده از همیاران محیط زیست (نوع غیر شکارچی !) هم تجربه تقریبا موفقی بوده ، در برخوردهایی که با چندین نفر از همیاران داشته ام آنها را افرادی علاقمند به محیط زیست و پرندگان و حیات وحش دیده ام که به هر شکل ممکنه تلاش می کنند در محیط محدود روستاهایشان اهمیت و حکمت وجودی پرندگان و حیات وحش را متذکر شوند و آنها زبان همولایتی هایشان را بهتر از هر کس دیگری می فهمند.
شما را به خدا اگر برخوردی با همیاران محیط زیست داشتید به آنها روحیه بدهید و اگر شد مطالب مصور آموزشی در اختیارشان قرار دهید و یا حتی هدیه ای ناچیز ...
از این موارد که بگذریم تنها راه برون رفت از این مهلکه را فقط و فقط فرهنگ سازی و تربیت درست تر نسلهای جدید می دانم ، هر چند فشار به دولت و مجلس را از طریق مجاری رسمی و منتخبان در شوراها ، بخشداریها ، نمایندگان شهرها و ... می توان گزینه دیگری دانست که خیلی دشوار و مستلزم توجه ، استمرار و دقت زیاد است .
هر چند در شرایط فعلی اقدامات نهادهای دولتی و بحرانهای مدیریتی را اصلی ترین دلیل این بی سامانی ها و سوء استفاده ها می دانم اما یکی از آرمانهایم تشکیل کمپین ضد شکار و جمع آوری همه اسلحه های شکارچیان در شرایط نا به سامان فعلی است اگر مقبول دوستان هم بود، می شود به صورت بیانه به اطلاع مسئولین از خرد گرفته تا کلان رساند شاید فرجی حاصل شد.
به کسی برنخورد ، خوب یا بد ، خون و خونریزی و علاقه به دیدن این قبیل صحنه ها در فرهنگ و شخصیت ما بزرگترها نهادینه شده و رگه هایی از آن (با حدت و شدت) در وجود تک تکمان است ، شخصیتمان به نحوی شکل گرفته که اصلاحش زمانبر و بعضا ناممکن خواهد بود اما در مورد نسل نوپای فعلی اینگونه نیست و می توان شخصیتشان را درست تر و انسانی تر شکل داد و این از طریق برنامه های فعلی رسانه ملی به هیچ وجه امکان پذیر نخواهد بود، در باورم برنامه های صدا و سیما برای کودکان و نوجوانان ، بدتر از هر سم مهلکی هستند. و برای همین وظیفه سازمانهای مردم نهاد علاقمند، بیش از پیش سخت تر می شود، با انتشار نشریات (ولو مجازی) و برگزاری کلاسهای آموزشی ، تهیه و توزیع سی دی های آموزشی در کلانشهرها می توان در این راستا قدمی برداشت و در شهرهای کوچکتر که این امکان کمتر است استفاده از برنامه های کارتونی سایر کشورها را موثر می دانم که وجود حیوانات یکبار ثابت برنامه هاست ، البته بر خلاف برنامه های رسانه ملی ، شخصیتها مادر مرده و یتیم ، یا مربوط به صدها سال پیش نیستند.
حتی می شود به ترویج همزیستی مسالمت آمیز با سایر موجودات از طریق فرهنگسازی خانه به خانه هم بهره گرفت. اگر ناگزیر از شروع هستیم باید اول از خودمان و خانواده و دوستان و خویشانمان شروع کنیم و...
بدیهی است که در ابتدای کار ، رغبت مخاطبین کم خواهد بود ، بعضا باید از خودمان و اندوخته جیبمان مایه بگذاریم ، چه می شود کرد هر کسی به طریقی عقده هایش را خالی می کند ، چه ایرادی دارد روش ما اینگونه باشد. شاید از دیدگاه خیلی ها پرنده نگری و طرفداری از محیط زیست سوسول بازی تفسیر بشود ، مشکلی نیست هر دیدگاهی و فکری می کنند مختارند. شاید مزاحم فعالیت شکارچیان ، میگساران پهنه کوهساران و دشتها و حفاران و جویندگان گنج و زیرخاکی باشیم و به نظرشان مخبر الدوله ! اما این قسم تعابیر و تفاسیر خللی در اراده مان نخواهد داشت، چون به کارمان ایمان داریم و شبها با وجدانی آسوده و خیالی راحت سر بر بالین می نهیم ، نه می کشیم نه عربده می کشیم و نه غارت می کنیم ...
در خاتمه علیرغم این همه بی رحمی و قساوتی که در حق سایر موجودات روا می داریم ، به شخصه به ماندنشان در چرخه طبیعت خوش بینم ، بشرِ امروزیِِ تنبل و ماشینی که در کار خود وامانده ، پاستوریزه تر از آن است که بتواند نسل موجود دیگری را منقرض نماید. چه با شکار و چه با آلوده کردن منابع غذایی و ... به این راحتی نمی شود نسلشان را از بین برد ، حیوانات در برخورد با انسانها آموخته اند که چه باید بکنند ... خوش بینم به ماندنشان ، آنها می مانند ، ایران نشد جای دیگر !
-
شکار و فروش بوتیمار Bittern - Botaurus stellaris در بازار فروش پرندگان صید شده فریدونکنار.
این پرنده در لیست پرندگان حمایت شده سازمان حفاظت محیط زیست ایران قرار دارد.(عکس: آبان 90 - علیرضا هاشمی)
-
اقای هاشمی میخواستم خواهش کنم خودتون کاری که از ما بر میاد رو برامون توضیح بدید. فکر نمیکنم شما و چند نفر دیگر از اساتید این سایت تجربه ی کافی از برخورد با این مردم و شغل دامگاه داری رو دارید و بیش از همه مشکلات و موانع رو میشناسید. این سوال همیشه برای من مطرح بوده که در مورد فریدونکنار چه کاری از ما برمیاد؟ در مورد شکار یا ازار حیوانات من میدونم که میتونم از دوستانم،نزدیکانم و همشهریام فرهنگ سازی رو شروع کنم اما در مورد موضوع فریدونکار چیکار میتونم بکنم؟
-
مسافران زمستان گذران شمال ایران وارد شدند؛
950 قوی مهاجر در «سرخرود» مازندران فرود آمدند
سبزپرس- گروه محیط طبیعی: برای چهارمین سال متوالی بار دیگر صدها قوی مهاجر با سرد شدن هوا در منطقه سرخرود مازندران فرود آمدند تا چند ماهی را در این منطقه به زمستان گذرانی بپردازند.
به گزارش خبرنگار سبزپرس، منطقه سرخرود، حدفاصل بین دوشهرستان فریدونکنار و محمودآباد مازندران در شرایطی میزبان 950 قوی مهاجر شده که اتفاقا در این منطقه تالاب طبیعی با اهمیتی وجود ندارد! با این وجود قوهای مهاجر، شالیزارهای سرخرود را که این روزها در بین ویلاهای شخصی، دامگاههای صید و صیادی و دکل‌های برق فشار قوی محاصره شده و هر از گاهی جان قوها را می‌گیرد، برای زمستان گذرانی در مازندران انتخاب کردند.
دراین بین تلاش اداره محیط زیست آمل و دوستداران محیط زیست این است تا حد امکان، شرایط زیست بهتری را برای این پرنده زیبا در سرخرود فراهم کنند تا حالا که قوها سرخ رود را به دیگر زیستگاههای حفاظت شده استان ترجیح داده‌اند و در این منطقه فرود آمده‌اند با کمترین آسیب و تهدیدات جدی مواجه شوند. محیطبانان اداره محیط زیست آمل علاوه بر حفاظت فیزیکی منطقه تلاش می کنند تا با دانه ریزی در منطقه حتی الامکان مانع از پرواز قوها به سمت دامگاه های دیگر که در بین دکل ها قرار گرفته اند شوند.
با اینکه تاکنون کمک‌های قابل توجهی از سوی اداره محیط زیست شهرستان آمل برای تامین غذای قوها صورت گرفته اما «کانون حفاظت از طبیعت محیطبان» با جمع آوری کمک های نقدی علاقه‌مندان محیط زیست اقدام به تهیه یک هزار و 400 کیلوگرم گندم برای قوها کرده است. این در حالی است که پیش از این نیز کانون محیط بان، کمک های قابل توجهی را در سال 1387 به محیط زیست این منطقه کرده بود .
محمدعلی الله قلی» عضو هیئت مدیره کانون محیطبان در مورد جلوگیری از تلفات قوها در اثر برخورد با دکل های برق می‌گوید: «با یک برنامه‌ریزی در نحوه پاشیدن دانه های ذرت و گندم توسط محیطبانان سعی شده قوها را از محل کابل‌ها دور کنیم که خوشبختانه موفق هم بوده و حسن آن این است که وقتی بلند میشوند چون وزن زیادی دارند زمانی که به دکل‌ها می رسند اوج گرفته‌اند؛ در صورتی که قبلا خیلی نزدیک به دکل‌ها می‌نشستند و هنگام بلند شدن تعداد زیادی از آنها با سیم‌ها برخورد و مقابل چشم ما به شالیزار سقوط می‌کردند.»
دانه های گندم و ذرت روزانه به میزان 300 تا 400 کیلوگرم توسط محیطبانان در تالاب پخش می شود. «مهدی گلی»، یکی از محیطبانان زحمتکش منطقه است که هر ساله با مهاجرت قوها به سرخرود به این منطقه اعزام می شود تا در کنار دیگر محیطبانان حفاظت از منطقه و دانه ریزی را به عهده گیرد.
قوها تا پایان فصل سرما در سرخرود باقی می‌مانند و به محض گرم شدن هوا منطقه را به سمت عرض‌های جغرافیایی بالاتر ترک میکنند. اما قوهایی که جفت خود را در این سفر از دست داده‌اند دیگر به زادگاه اصلی خود برنمی‌گردند و در همین منطقه باقی می‌مانند. شاید به همین دلیل است که همواره کارشناسان قو را یکی از پر عاطفه ترین پرندگان می‌شناسند.
لینک خبر
http://isdle.ir/news/index.php?news=7737 (http://isdle.ir/news/index.php?news=7737)
-
اقای هاشمی میخواستم خواهش کنم خودتون کاری که از ما بر میاد رو برامون توضیح بدید. فکر نمیکنم شما و چند نفر دیگر از اساتید این سایت تجربه ی کافی از برخورد با این مردم و شغل دامگاه داری رو دارید و بیش از همه مشکلات و موانع رو میشناسید. این سوال همیشه برای من مطرح بوده که در مورد فریدونکنار چه کاری از ما برمیاد؟ در مورد شکار یا ازار حیوانات من میدونم که میتونم از دوستانم،نزدیکانم و همشهریام فرهنگ سازی رو شروع کنم اما در مورد موضوع فریدونکار چیکار میتونم بکنم؟
بابت تاخیر من در پاسخ گویی عذر میخوام.
ایمان جان چیزی که ما لازم داریم به نظر من اطلاع رسانی و ایجاد اراده ملی است. یه نمونه مثال میزنم. ببین وقتی در مورد دو توله خرس و مادرشون افکار عمومی تحت تاثیر قرار گرفت چی شد!! خلاصه اینکه سازمان حفاظت محیط زیست با پشتوانه مردمی هم اقدامات خوبی کرد هم خود مسئولین این سازمان تونستن به مردم بگن مشکلات قانونی و سازمانی در این خصوص چه چیزاهاییه. این مورد دامگاهها هم باید همین طور بشه. نه اینکه دامگاه دارها مورد بی احترامی قرار بگیرن یا دنبال مقصر باشیم. باید دیدگاه ملی به جایی برسه که مسئولین درک کنن که توده مردم و علاقمندان به طبیعت جدا این نحوه کشتار و صید بی رویه رو نمی خوان. اون وقت میشه منتظر یه تغییر بود. به نظر من باید افکار عمومی رو نه بصورت لحظه ای که دایما روشن کرد. نه با شعار بلکه با زنده نگه داشتن این دغدغه. وقتی این دلمشغولی شامل روزنامه نگاران و خبرنگاران هم بشه و علاقمندان به این موضوع هم زیاد بشن دیگه موجی شروع میشه که کسی نمیتونه در مقابلش بایسته. من میگم تا میتونیم در موردش با آرامش و دلیل و مدرک حرف بزنیم. مصاحبه کنیم. جواب بخوایم و دایما دنبال راه حل بگردیم.
با سپاس از توجه شما
-
مسافران زمستان گذران شمال ایران وارد شدند؛
950 قوی مهاجر در «سرخرود» مازندران فرود آمدند
.... قوها تا پایان فصل سرما در سرخرود باقی می‌مانند و به محض گرم شدن هوا منطقه را به سمت عرض‌های جغرافیایی بالاتر ترک میکنند. اما قوهایی که جفت خود را در این سفر از دست داده‌اند دیگر به زادگاه اصلی خود برنمی‌گردند و در همین منطقه باقی می‌مانند. شاید به همین دلیل است که همواره کارشناسان قو را یکی از پر عاطفه ترین پرندگان می‌شناسند.
لینک خبر
http://isdle.ir/news/index.php?news=7737 (http://isdle.ir/news/index.php?news=7737)
در مورد عدم مهاجرت قوهایی که جفت خودشون رو از دست دادن من چیزی تا حالا جایی نخوندم. کسی از دوستان مرجعی داره در این مورد؟!!
-
باتوجه به اینکه برخی اخبار در مورد دامگاه ها اینجا مطرح شده فکر میکنم این خبر خوب باعث خوشحالی همه علاقمندان باشه:
همکاری کانون محیطبان با یک NGO فنلاندی برای نصب برج پرنده نگری در سرخرود؛
سفیر فنلاند برای بازدید از قوهای مهاجر به سرخرود رفت
سبزپرس- گروه محیط زیست طبیعی: «هری سالمی»، سفیر فنلاند صبح امروز در یک دیدار غیررسمی با حضور جمعی از فعالان محیط زیست از تالاب های سرخرود و فریدونکنار در مازندران بازدید کرد.
به گزارش سبزپرس، سفیر فنلاند که صبح امروز به همراه همسرش به فریدونکنار سفر کرده بود در حضور خانم «الن ووسالو (توکلی)»، مدیرعامل انجمن حمایت از درنای سیبری از محل فرود چهار هزار قوی مهاجر در شالیزارهای سرخرود دیدن کرد.
«محمد علی الله قلی» عضو هیئت مدیره کانون محیطبان درباره بازدید امروز به سبزپرس گفت: این دیدار یک دیدار غیر رسمی بود که به دعوت خانم ووسالو صورت گرفت تا آقای سالمی با فعالیت گروه های زیست محیطی فعال در منطقه و نحوه مشارکت مردمی در حفظ پرندگان مهاجر آشنا شوند و در جریان این بازدید دسته های مختلفی از پرندگان مهاجر از نوع قو، انواع اردک ها و غازهای وحشی و تنها درنای سیبری که به سرخرود آمده بود را هم مشاهده کردند.
وی افزود: در جریان این بازدید آقای هری سالمی، سفیر فنلاند از اهدای یک برج چوبی پرنده نگری به ارتفاع 15 متر برای توسعه طرح های اکوتوریستی و پرنده نگری و جلب بیشتر مردم به حفاظت از پرندگان مهاجر در آینده نزدیک خبر داد.
الله قلی گفت: این برج سه طبقه خواهد داشت که یک طبقه مربوط به نگهبان برج است و دو طبقه دیگر برای بازید پرنده نگرها طراحی شده و گنجایش 20 نفر را دارد.
وی افزود : این برج پرنده نگری قرار است در راستای همکاری بین دو NGO ایرانی و فنلاندی در اختیار کانون محیطبان قرار گیرد و برای این منظور امروز از چند منطقه که قابلیت نصب این برج را داشته باشد هم بازدید کردیم.
او قیمت این برج چوبی را بین 50 تا 70 هزار یورو اعلام کرد و گفت: این برج پیش ساخته از چوب کاج فنلاندی ساخته شده که از استحکام خوبی هم برخوردار است.
بعد از این ملاقات هری سالمی برای گفتگو با اساتید علوم زیستی به دانشگاه تربیت مدرس مازندران رفت.
گفتنی است "امید"، تنها درنای سیبری که دوماه قبل به فریدونکنار آمده بود نیز امروز برای سومین روز پیاپی در سرخرود و در بین قوهای مهاجر دیده شد. حضور این درنا در سرخورد موجی از شادی را در بین مردم محلی به وجود آورده است.
لینک خبر
http://isdle.ir/news/index.php?news=7990 (http://isdle.ir/news/index.php?news=7990)
-
محمد علی خیلی دوست داشت این اتفاق بیفته. میدونم الان چقدر خوشحاله. واقعا اتفاقی که داره اونجا میفته و حفاظت از قو ها هیچکدوم بدون زحمتای محمد علی پیش نمیرفت. فکر میکنم وقتشه همه ی کسانی که محیط زیست رو دوست دارن و امکانش رو هم دارن، مثل محمد علی عزیز دست از خونه و اینترنت و نظریه دادن بکشن و برن به داد یه گوشه ی حیات وحش کشور برسن. امیدوارم زودتر برای من هم امکانش به وجود بیاد.از پشت اینترنت نشستن و بد بیراه گفتن به سازمان و شکارچیا خسته شدم
-
فصل قرق فریدونکنار هم چند وقتیست که تموم شد. و طبق معمول فریدونکنار فراموش میشه تا دوباره فصل مهاجرت شروع بشه. فصل که شروع شد یکم فعال های محیط زیست با هم بحث و جدل میکنن و همینطور با سازمان تا دوباره فصل مهاجرت تموم بشه و دوباره 6ماه فراموش کنند همه چیز رو.همه ی جنایات رو. صحنه ی ها تلخ فریدونکنار هنوز خواب شب های من و خیلی های دیگست اما چه فایده؟ تا کی؟ به امید چه روزی؟
http://forum.vegankind.ir/showthread.php?t=1356&p=4007
-
با سلام خدمت دوستان
اگرچه از تاریخ این پست خیلی گذشته و در عین حال در اوایل شهریور مثل روال هر ساله اولین گروه از خوتکاهای ابرو سفید به منطقه می آیند و کم کم خوتکاهای معمولی و ... اجازه میخواهم چند نکتهخ را یادآوری شوم:
اولین مشکلی که کمتر به آن توجه میشه این است که این منطقه در زمره اراضی ملی نیست. دامگاه داران پیرامونی حداقل 2000 متر و گاهی اوقات تا 4000 متر از زمین کشاورزی خود را با درختکاری تبدیل به یک نوار سبز می کنند و اقدام به بهره برداری.
روش دوما (حقه مرغابی دست آموز) سابقاً یک روش بخور و نمیر بوده است که متاسفانه امروزه با روش های انواع دام هوایی، کِرِس (قفس)، گِذر باعث شده تا سالانه صید بی حسابی از منطقه انجام شود.
توجه داشته باشید دامگاه داران - شکارچیان - افراد برپا کننده شب دام (دام های غاز) هر کدام گوشه هایی از صید منطقه هستند.
خلاصه اینکه شکارچیان با دامگاه داران اغلب درگیری هایی دارند چون صدای گلوله مانع فعالیت صاحبان دوما می شود اما --->
در صورت هر نوع دخالت غیر حساب شده در کار دامگاه داران ممکن است عواقبی ایجاد شود که به نابودی دامگاه ها منجر گردد. اگر آنها نتوانند صید کنند لذا خیلی سریع زیستگاه را خراب می کنند زیرا مالک آن هستند! یعنی زراعت 4000 متر برنج ممکن است بر صید پرنده بچربد. اگر قرار است شروع محکمی برای مبارزه با کشتار پرندگان صورت گیرد باید از گوشه و کنارهای منطقه شروع کرد. مثلاً چرا در آب بندان های لپوی ازباران و در زمین های آیش این همه دام گسترده شده و سازمان محیط زیست نسبت به آن سکوت اختیار کرده؟ تصویر مربوط به سال 88 از روستای ازباران فریدونکنار می باشد
-
در صورت هر نوع دخالت غیر حساب شده در کار دامگاه داران ممکن است عواقبی ایجاد شود که به نابودی دامگاه ها منجر گردد. اگر آنها نتوانند صید کنند لذا خیلی سریع زیستگاه را خراب می کنند زیرا مالک آن هستند! یعنی زراعت 4000 متر برنج ممکن است بر صید پرنده بچربد. اگر قرار است شروع محکمی برای مبارزه با کشتار پرندگان صورت گیرد باید از گوشه و کنارهای منطقه شروع کرد. مثلاً چرا در آب بندان های لپوی ازباران و در زمین های آیش این همه دام گسترده شده و سازمان محیط زیست نسبت به آن سکوت اختیار کرده؟ تصویر مربوط به سال 88 از روستای ازباران فریدونکنار می باشد
با سلام. سپاس فراوان به جهت زنده کردن این تاپیک. واقعا این دامهایی که توی مزارع و شالیزارها برپا میشن شاید اگر بیشتر نباشه کمتر از دامگاهها ضربه نمیزنه. من فکر میکنم مشکل اصلی عدم توانایی سازمان در نظارت بر صید پرندگان در اون بخش باشه.
-
آنطوریکه از قدیمی های منطقه شنیدم سابقاً در یک روز و ساعت خاصی قرق شکنی انجام می شده و همه دامگاه داران و شکارچیانی که تفنگ داشتند در یک روز خاص پیرامون دامگاه ها جمع می شدند. ظرف مدت چند دقیقه هزاران گلوله شلیک میشده و سپس افراد به جمع آوری پرندگان شکار شده روی می آوردند. بعد از اعلام منطقه تیر اندازی ممنوع این کار ممنوع شده و سالهاست که انجام نمیشه. این ضابطه از طرف سازمان به منطقه دیکته شد که در آن زمان خیلی خوب بود. البته تا چند سال باعث دلخوری و نزاع گروه شکارچی ها با گروه دوما داران بود. الان هم شکارچی ها این موضوع را نمی پذیرند که چرا صید باید در انحصار گروه خاصی باشه؟ همان شکارچی ها اقدام به برپائی شب دام برای گرفتن انواع غاز و مرغابی می کنند. من شنیدم در یکی از این شب دامها یک گروه 200 تائی از غاز تنها در طول 1 شب صید شده!
روزهایی که با دانشجویان به منطقه رفتیم تنها توانستیم با یک نوع حرکت نمادین و روی هم ریختن پول هایمان چند مرغابی وحشی زنده را که اسیر شده بودند بخریم و با دست خودمان در دامگاه آزاد کنیم. بعید می دانم حرکت های احساسی ما نتیجه بخش باشه. افرادی مثل آقای الله قلی که با این همه زحمت در منطقه کار کنند خیلی کم هستند. توجه داشته باشید دامگاه داران از نظر خودشان حتی اجازه دارند که ما را به زمین های خودشان راه ندهند، همیشه این پتانسیل را هم دارند! حالا باید دید چقدر بین دیدگاه های ما با آنها تفاوت های ریشه ای وجود دارد.
انتقاد ما زمانی کارساز است که یک سری پیشنهاد هم داشته باشیم، بیشتر باید روی طرحی کار شود تا ببینیم روش جایگزین ما برای درآمد صید در منطقه چیست.
من هم به اندازه همه دوستان از دیدن تصویر پرنده سر بریده رنج می برم. بیشتر از این رنج می برم وقتی تصاویر عروس غاز و غاز پیشانی سفید کوچک را که در قفس منزل همیاران محیط زیست یافت شده به شما نشان بدهم.
-
خواستم یادآوری کنم پاییز در راه است و ما هیچ کاری برای این فریدونکنار نکردیم. حتی کار فرهنگ سازی و تنویر افکار عمومی هم انجام ندادیم. چه باید کرد؟ شروع مصاحبه در نشریات، ایجاد گروههایی برای پیگیری جدی تر یا نامه نگاری ها و .... نظر شما چیه؟! واقعا باید هرسال آخر فصل صید زمستانه ناراحت باشیم و سال بعد دوباره تکرار؟
من میخوام خواهش کنم دوستان توانمندی های خودشون رو اعلام کنن تا شاید بشه هرچند آرام آرام ولی حرکتی رو شروع کرد که با پیش بینی همه زوایای قضیه و بدور از کارهای احساسی (که فقط سر و صدا داره و نتیجه ای نمیده) کم کم به سوی گفتمان منطقی با مسئولین و دست اندرکاران و یا حتی شروع نکوهش فرهنگی در مورد این خودخواهی به ظاهر سنتی بریم. :)
-
علیرضا جان
خیلی ممنون که این پست را به وقتش احیا کردید. اجازه می خواهم پیشنهاد بدهم چیزی شبیه به یک کارگروه داوطلبانه داشته باشیم
در این سالها افراد زیادی به منطقه رفت و آمد کرده اند و هر کدام به فراخور نگرشی که داشتند تجربیات خوبی را کسب کرده اند
خانم الن وسالو توکلی، آقای محمد علی الله قلی، خانم پریسا خلف بیگی و دوستانی از همین گروه با مردم منطقه جلساتی داشتند
شاهد هستم که برخی هاشون خیلی زحمت کشیدند و نتایجی هم گرفتند البته خیلی وقت ها هم بوده که نا امید کننده بوده
درهر صورت منطقه خیلی وسیعه، تعارضات هم به اندازه وسعت آن گسترده است. مثل اینها:
- اگر از دامگاه بگذریم دامهای صید غاز (شب دام) در زمین های کشاورزی را چه باید کرد
- همین تورهای هوائی برای چنگرها که متاسفانه حتی باعث تلفات دسته های سار و چکاوک میشه
- کشت دوم که برخی اوقات تبدیل به یک مساله میشه و مهم هم هست و میتونه باعث لطمه بشه
- حساسیت دامگاه دارها روی دخالت افرادی که در مورد صید کردن آنها اظهار نظر داشته باشند
- مالکیت خصوصی آنها که فعالیت ما را به شدت تحت الشعاع خودش قرار میده
- بی تفاوتی ادارات محیط زیست آمل به دامگاه سرخرود و اداره محیط زیست بابلسر به دامگاه ازباران و فریدونکنار
- بحث برج پرنده که قولش را یک NGO فنلاندی داده و آقای هری سالمی سفیر فنلاند هم از منطقه دیدن کرده
- اینکه دامگاه داران سرخرود شرقی هنوز از قوهایی که به منطقه می آیند متنفرند چون فکر می کنند سودی براشون نداره
و اون درنای نر تنها (آقای امید خان) و .... خیلی از موارد شبیه به این
همانطور که میدونید بنده محل کارم در شهرستان نور است (50 کیومتری منطقه) و هر وقت که احساس کنید می تونیم دور هم بنشینیم و افرادی که در این گروه عضو نیستند اما افراد موثری هستند را در جلسه ای با هم داشته باشیم، با کمال افتخار در خدمت شما هستیم. قول میدم بد نگذره. دانشکده هم تا جائیکه توان داشته باشه حمایت میکنه
این هم سالن شورای دانشکده که 6 دانگ در خدمت شماست. نشانی: شهرستان نور - داشکده منابع طبیعی و علوم دریایی - واحد بین الملل دانشگاه تربیت مدرس
(http://www.image-share.com/upload/1666/290.jpg)
-
من می گم که نباید صبر کنیم نباید منتظر فردا ها باشیم باید هم روز ها یک کاری بکنیم اگر زمان بگذرد و ماها کاری نکنیم ...
نیاید ان روزی که دیگر پرنده ای نماند که دامگاه داشته باشد.
نوشته بهراد فرخنده
-
با عرض پوذش از اساتید من جسارت میکنم اما سالها پیش دوستی داشتم اهل ساری که در اداره کل مازندران مقامی داشت. در ان سال بحث های شدید سر دامگاه فریدونکنار بابت جمع کردن آنجا بود در یکی از جلسات که من هم بودم عده ای از ان جی او ها و علاقه مندان با لحن شدید شروع به بازخواست این دوست کردن که شما کاری نمیکنید میترسید دست ما بود یک شبه فلان میکردیم و .... این دوست ما پاسخ جالبی به جمعیت دادن و گفتن شما چطور می خواین یک شبه فرهنگ یک منطقه را از بین ببرید در این منطقه سالهاست این روند به شکلهای مختلف انجام میشه مگه میشه دامگاه داری رو که وقتی میره خواستگاری و خانواده عروس ازش میپرسن شبی چند تا غاز میگیریو یک شبه ارشاد کرد یا با چوب و چماق ساکت کرد. اگر واقعا کاری میخواید انجام بدید از کوچکترین اعضای آن جامعه شروع کنید لازم نیست منتظر پاییز و زمستان بود تا پرنده ها بیان و داستان هر سال تکرار بشه بعد بشینیم فحش و بدو بی راه به اهالی منطقه بدیم از اول مهر برنامه ریزی کنید به صورت رایگان کلاس های فوق برنامه تو مدارس برگذار کنید. فرهنگ سازی از کوچکترین قشر یک جامعه بهترین روش برای مبارزه است
ببخشید که جسارت کردم.
-
ممنون از پاسخ شما آقا فرهاد. حرف ما هم خارج از صحبت شما نبود ضمن اینکه تا این لحظه بی احترامی و یا به قول شما ناسزایی در این مجموعه در مقابل دامگاه دارها نبوده که بگیم از این به بعد نباشه. خود شما هم دوباره چرخه سابق رو ادامه دادین جدای از اینکه دوستی من و شما با افرادی در اون محل و رفت و آمد جنابعالی و دیگر دوستان رو هم نباید ندیده گرفت. من نظرم اینه اگه بنده و شما با هماهنگی با همون شخصی که بیشترین انگشت اتهام به سمت ایشون نشونه گرفته میشه رفت و امدی داریم و از دست آوردهای این ارتباط استفاده میکنیم چه کنیم که علاوه بر لذت دیدن پرندگان و ارتباط با دست اندکاران، کاری هم برای تغییر این فرهنگ انجام بدیم. من فکر میکنم اگه ما هرسال بریم و بیام و نتیجش چیزی نباشه درست نیست. همه میدونیم کار فرهنگی چجوری اثر گذاره ولی اینکه از چه راهی این فشار فرهنگی ایجاد بشه مهمه. پروژه درنای سیبری خیلی فراتر از این فرهنگ سازی پیش رفت و هزینه کرد ولی اثری نداشت. مهم اینه که حالا که ما اینجا هستیم چطور میشه اذهان عمومی رو به سمت مشکل سوق داد تا خرد جمعی تصمیم بگیره و مسئولین هم در ادامه این تصمیم با توجه به پشتوانه مردمی کاری کنن. یقینا اگه نیروی مردمی قوی تر از فرهنگ حاضر بر منطقه باشه تاثیر گذار خواهد بود کما اینکه قبایل ادم خوار امروزه آدم خواری نمیکنن.(البته منظورم مقایسه موردی نبود خواستم بگم اگه جهت فعالیت منطقی باشه فشار فرهنگی بر فشار رسوم محلی غالب میشه بدون اینکه اجباری در بین باشه)
و صد البته منظورم محکوم کردن شما نبود فرهاد جان
-
دوست عزیز آقای هاشمی
تمام مطلبی که گفته شد روایتی بود که شنیدم و عینا اینجا منعکس شد. من هم حرفی راجع به این که دوستان در اینجا بی احترامی یا ناسزایی به کسی گفته باشند نزدم . نقل قول از اون جمع بود و البته که من منظور از آن شخص آن دوستی که شما فکر میکنید نیست این موضوع برمیگرده به ۱۰ سال پیش.
-
هر هكتار شاليزار چقدر در سال درآمد دارد ؟
فريدونكنار داراي برنج مرغوبي است فرض كنيم يك خانواده پنج نفره داراي يك هكتارزمين باشند كه البته فرضي مشابه فرض محال است اين خانواده در سال بين چهار الي پنج ميليون تومان در آمد دارد يعني حدود ماهي ٤٠٠ هزار تومان
با اين مبلغ مي توان به دشواري زندگي كرد به شرطي كه هزينه هاي مسكن و درمان و تحصيل را فراموش كنيم يادآوري مي كنم بسياري از روستاييان متاسفانه هنوز تحت پوشش بيمه هاي درماني و بازنشستگي نيستند و اين يك هكتار بايد چند سالمند را هم تغذيه و درمان كند اما فرض ما همچنان همان خانواده ايده ال است
از اواخر مرداد تا اواخر فروردين هم كار كشاورزي تعطيل است و اكثر كشاورزان بيكارند و سلف خرها هم كه مي دانند كشاورزان به پول احتياج دارند محصولاتشان را با بهاي اندكي پيش خريد مي كنند
از ياد آوري قيمت لاشه پرندگان وحشي در بازار ماهي فروشان فريدونكنارچندشم مي شود اما همينطور بپذيريد كه با پانزده شانزده اردك يا كمتر غاز مي توان به اندازه يك ماه يك شالي كار در آمد حاصل كرد
متاسفم نمي خواهم وارد سياست بشوم اما در تمام نقاطي از دنيا كه بحث هاي حفاظت از حيات وحش جدي است مسايل بالا قبلا حل شده درمان وتحصيل رايگان وجود دارد قوانيني براي جلوگيري از تقسيم زمين هاي كشاورزي و حمايت و بازنشستگي از كشاورزان وضع شده است
شخصا جزو كساني هستم كه عقيده دارند ارزش زندگي تمام مخلوقات خداوند مساوي است و زندگي يك غاز همانقدر مهم است كه يك انسان اما از طرفي اعتقاد به عدالت بين انسان ها هم دارم و تازماني كه هم وطنانم با اين شرايط زندگي ميكنند تلاشي درجهت آنكه زندگيشان سخت تر از اين شود نخواهم كرد
-
آرش جان من به صحبت های شما مثل همیشه نه تنها احترام میگذارم که سرلوحه کارم قرار میدم. ولی فکر میکنم شما پیش فرضی رو از پایه اشتباه قرار دادین. این بخش صحبت که مردم در فشارند کاملا قبول و اگر کسی در چنین شرایطی باشه انسانیت هم حکم نمیکنه اینگونه ما از روی شکم سیری نظر بدیم. در این شکی نیست. ولی اینجوری نیست که اون دوستان عزیز ما همشون فقط به همین تکه زمین وابسته باشن. جالبه من با هرکدوم از این عزیزان که صحبت کردم اعلام کردند که به گونه ای این تفریح ایام استراحت بین کشاورزی است و خودشون جای دیگه فعال هستن و حتی برخی از مناطق اطراف میان. ضمنا بد نیست اشاره کنم قیمت پرندگان فروخته شده اون چیزی نیست که به صیاد میرسه و غالبا صید روزانه به قیمتی پایین تر به دلالانی فرخته میشه که بحث مفصل داره در ارتباط با ارتباطات و نحوه عمل این افراد. بخشی هم که نوسط فروشنده ها به قیمت افزوده میشه و باز به جیب کسانی غیر از اون کشاورزان میره. ضمنا این دامگاهها معمولا به قیمت باز هم پایین تر از این مجموع صید به اجاره داده میشه و فرد حاضر همیشه اون کشاورز مورد نظر شما نیست. یقین دارم شما با دیدگاه مدیریتی که دارین متوجه منظورم شده اید. بحث احساسی و انسان دوستانه قضیه بسیار زیباست و من هم هزار درصد با اون موافقم ولی یقینا اعلام نظرعمومی در این مورد نیازمند دانش واقعیت پشت صحنه در مورد روند گردش های مالی و افراد دست اندرکار است که اینجانب از توضیح آن در این تالار عمومی معذورم و در وقتی حضورا خدمت استادم عرض میکنم. پس شاید این ارقام مورد نظر من و شما بسیار کمتر از اون چیزی است که به جیب اون به قول شما کشاورز میره و لذا شاید بشه با هزینه اندک و قطع واسطه گران سودجو وضعیت برای همه بهتر بشه. همونطور که فرمودین درهیچ کجای دنیا بدون در نظر گرفتن همه جوانب قضیه وارد عمل نمیشوند. یقینا برای بدست آوردن عدالتی که 100 یا 200 با حتی 10000 صیاد فریدونکنار را در برابر 70 ملیون هموطن یا حتی چند ملیارد ساکن کره مسکون یکسان نگاه کند و حق همه افراد را نه تنها عده ای خاص در نظر گیرد نیازمند حرکتی ملی- جهانی است و نه لحظه ای و زود گذر یا حتی احساسی. همه فعالیت و صحبت های من هم پیرامون نظر شما می گردد. نمیتوان با خشونت و باید و نباید کاری از پیش برد ولی با روند کنونی قدرت بالاتر کشور که دولت است نیز تا خواسته ملی در بین نباشد با توجه به اولویت های زیادی که وجود دارد هرگز وارد معرکه نمیشود تا این عزیزان از نظر شما نیازمند و مظلوم را سامان دهد. لذا خواسته من و شما در خصوص تغییر روند کنونی به معنی جنگ و یا به قولی آجر کردن نان آنها نیست بلکه به معنی ایجاد فضای گفتمان و تغییر روند کنونی است. همانگونه که یک پروژه عمرانی و یا صنعتی در صورت قرار گرفتن در محلی خاص مجبور به اغنا و راضی کردن مردم منطقه و یا خریداری زمین و یا حتی واگذاری زمین مشابه است، راهکارهای بسیاری پیش روست تا وضعیت بهبود یابد نه اینکه بگیر و ببند و اینگونه حرف ها.
تا کنون حد اقل با چند تن از دامگاه دارها که صحبت کرده ام گفته اند دولت برای معامله پا پیش بگذارد ما هم حاضر هستیم. حتی برخی میگویند اگر فشار برخی از افراد خاص؟! در محل نباشد حاضریم دایما پرنده نگرها را وارد دامگاه کنیم و به گونه ای با تغییر کاربری موافقند اما فشار حتی فیزیکی و تهدید ها را عامل اصلی سکوت ذکر میکنند. بسیاری از گونه های در خطر انقراضی که توسط دامگاه دارها به علت شناسایی آنان کشته نمیشود، در گذر از چرخه واسطه ها بجای اداره محیط زیست سر از باغ وحش های خصوصی کشور در میاورند. بحث پیش خرید و فروش پرندگان صید شده خود روایتی اسفناک دارد که بیشتر فشار بر همان کشاورزی را که فرمودید وارد میاورد. همچنین هیچ نظارتی در خصوص حد اقل آمار واقعی پرندگان حاضر به علت کارشکنی ها وجود ندارد.
ایجاد دامگاههای جدید و گسترش دامگاههای حاضر هم دایما ادامه دارد و متاسفانه افراد مجری همگی کشاورزان مورد نظر شما نیستند. ضمنا تاکنون وامهای بلاعوض هم به برخی دامگاهها داده شده ولی کماکان مشکل پشت مشکل برقرار است.
آرش جان من هم همینطور که میبینی کاری در جهت سخت تر کردن زندگی کسی انجام نداده ام. ولی آگاهی عمومی از ضعف ها و جذب خرد عمومی و بحث و بررسی مطلب هیچ نباشد تلنگری برای تغییر وضعیت است. شاید خواسته جمعی به سویی پیش رود که همگان خرسند باشند. مثل همیشه دیدگاه زیبای شما را ارج می نهم و حضور پرافتخارت در این تالار را برای خود غنیمتی بزرگ میدانم. :)
-
دوست عزیز آقای هاشمی
تمام مطلبی که گفته شد روایتی بود که شنیدم و عینا اینجا منعکس شد. من هم حرفی راجع به این که دوستان در اینجا بی احترامی یا ناسزایی به کسی گفته باشند نزدم . نقل قول از اون جمع بود و البته که من منظور از آن شخص آن دوستی که شما فکر میکنید نیست این موضوع برمیگرده به ۱۰ سال پیش.
فرهاد فکر کنم کمی گفتمان ما حاشیه رفت. منظور من هم افراد خاص نبود. برای اینکه بحث از مسیر اصلی منحرف نشه خصوصی صحبت میکنیم. ممنون از شروع بحث راهبردی موضوع. میبینمت ;)
-
علاقه مندان به حفاظت محيط زيست پاكترين قلب ها را دارند
هرگز كتمان نمي كنم كه كساني هستند كه قتل و آزار حيوانات تفريحشان است و از سر سيري و بيكاري دست به شكار مي زنند اما در كشوري كه در آمد سرانه سه هزار و دويست دلار است بديهي است كه نسل مرال و قوچ و ميش حلال گوشت بيش از گراز حرام گوشت در خطرباشد
در يك ساختاردموكراتيك سازمان هاي مردم نهاد مطالبات مردم را مطرح كرده و از طريق پارلمان تبديل به قانون مي كنند امادر كشور ما بدلايلي حتي مطالباتي كه توسط اين نهادها مطرح مي شود به علت سوابق روشنفكرانه و بورژوازي حاكم بر اين نهاد ها به عنوان يك حركت ضد مردمي تلقي مي شود
مثال مي زنم در ميانكاله - جنگل ابر - تنگ صياد نمايندگان مردم به جاي وضع قوانين در فكر جلب امكانات براي اجراي پروژه هاي عمراني هستند
نمي خواهم طولاني صحبت كنم بنابراين دو پيشنهاد مشخص دارم
١- رسانه اي كردن آنچه در فريدون كنار اتفاق مي افتد ممكن است به جاي اين كه منجربه حفاظت از پرندگان شود موجبات قانوني شدن و گسترش اين كار به ساير مناطق را فراهم آورد مانند آنچه در مورد كروكوديل - كبك و بلدرچين اتفاق افتاد
٢- پيشنهاد جايگزيني يك طرح پر درآمد تر مانند سايت پرنده نگري يا غيره بصورت مطالعه شده همراه با تسهيلات و آناليز هزينه و فايده به جاي دامگاه داري
-
هدف من از این لینک تایید یا نکوهش خبر و نحوه ارایه اون نیست اما چون تلاش میکنم تمامی اخبار و نظرات چه موافق و چه مخالف در اینجا برای مطالعه وجود داشته باشد لینک و خبر زیر را اضافه میکنم.
گویا امسال مهاجرت پرندگان بسیار زود شروع شده است . خبرهای دوستان از آبگیرهای اطراف تهران و حومه نیز نشان دهنده این مورد است.
خبری در مورد فریدونکنار در سبزپرس دیدم که نقل میکنم ولی ای کاش مطلب کمی نرمتر نوشته می شد. ضمنا در حالت عادی به علت حساسیت وجود امنیت ظاهری در منطقه برای صید دامگاهها، تیر اندازی در منطقه صورت نمیگرفت که کمی جای تعجب است:
صداي شليك تير لحظه اي در فريدونكنار قطع نمي شود
فرود غير منتظره 2000 پرنده مهاجر در آبندانهاي فريدونكنار
لینک خبر :
http://isdle.ir/news/index.php?news=8726
-
جدا باعث تاسف است
اما شايد فرصت مناسبي براي فعاليت فراهم شده باشد
تا زماني كه شكار از نظر قانون ايراد نداشته باشد خلاف شرع نباشد و از نظر عرف جامعه محلي قبيح نباشد مخالفت با آن وجهي ندارد
اما اكنون كه صيد و شكاري در خارج از فصل اتفاق افتاده است محمل قانوني براي اعتراض وجود دارد احتمال خيلي كمي وجود دارد كه سازمان نخواهد يا نتواند با شكار خارج از فصل مقابله نكند
پيشنهاد مي كنم نامه اي به مهندس محمودي راد بنويسيم هم ايشان هم مهندس مقدس از دلسوزان طبيعت هستند
اما با كمال شرمندگي يك نكته اذيتم مي كند اين كه تصور حضور شكارچيان آنهم در روز در وسط دامگاه ها كه تفنگ حمايل كرده اند و در ششم شهريور ماه سر سبز مي زنند به چندين دليل برايم بسيار دشوار است اي كاش از صحت خبر مطمين شويم
-
آرش کاملا موافقم و واسه من هم خیلی عجیبه تیر اندازی در دامگاهها اون هم قبل از فصل صید. ولی یه نگرانی هم من دارم اونم اینه که نکنه با جلوگیری از شکار با تفنگ و فشار دوستداران حیات وحش فضایی ایجاد کنیم که ماه دیگه صیادها تو دامگاه بیشتر شکار کنن. اونوقت ما شدیم نگه بان شکار دامگاهها. پروژه درنای سیبری با چنین مشکلی مواجه شد.
راستی به نظرم هرچیزی زبان تخصصی خودشو داره. شکار شرعا مشکلی نداره ولی حقوق بیت المال هم هست. قانونا هم حد اقل در ایران مالک زمین فقط زمین رو در اختیار داره . مثلا اگه نفت یا گنج پیدا کنه بیت المال محسوب میشه هرچند درصدی برای پاداش در نظر می گیرن. کاربری اراضی هم میتونه کمک کنه به حل مشکل. مطلبی که اشاره کردی قبول دارم در گذشته توسط قضات خیلی مطرح شده ولی تو این چند سال با ارتباط و اطلاع رسانی سازمان و قوه قضاییه کمی بهتر شده هرچند مشکلات در کل بیشتره متاسفانه.
-
تنها در حد یک پیام بازرگانی به این نوشته نگاه بفرمائید:
همانطور که دوستان مطلع هستند در سال گذشته خانم الن ووسالو (بانو توکلی) موافقت یک NGO فنلاندی را بدست آورد تا یک برج پرنده نگری به منطقه هدیه بشود. در همین راستا نیز سفیر فنلاند آقای هری سالمی و همسر ایشان 1 روز به بازدید از سرخرود و ازباران اختصاص می دهند. حمل برج با کانتینر صورت خواهد گرفت و نصب توسط فنلاندی ها انجام میشه و ما هم در جلسه ای قول دادیم که مکاتبات مربوط به مجوز ترخیص از قرنطینه چوب آلات را از طرف یک ارگان دولتی (دانشگاه) تسهیل کنیم. همه می دانیم احداث یک برج چوبی که 10 نفر بزرگسال (یا 20 نفر دانش آموز) را همزمان در خودش جای بده تا بحال در ایران سابقه نداشته. در صورت نهائی شدن نصب برج پرنده نگری در فریدونکنار، این کار میتونه یک شروع خوب و عمل گرایانه برای جایگزین کردن فعالیت تفرجی-آموزشی بجای شکار باشه، ولو در مقیاس محدود. همچنین در بازدید سال گذشته که به اتفاق خانم الن از منطقه داشتیم، یکی از گزینه های مورد نظر ایشان کمربندی فریدونکنار بود که به نظر خودم مطلوبیت نداره چون بدلیل فاصله زیاد با ضلع شرقی دامگاه فریدونکنار اثری بر کاهش صید و جایگزینی بهره وری آموزشی-تفرجی بجای کشتار پرنده نخواهد داشت. خانم الن همچنان پذیرای هر پیشنهادی برای تولیت، استقرار، مکان یابی نهائی و سایر امور مربوط به آن خواهد بود مشروط به آنکه غیر دولتی بودن متولی این حرکت و NGO بودن آن حفظ بشه. ممنون
-
از خواندن نظرات دوستان در این بخش لذت میبرم هرچند موضوع تلخ هست....
به عنوان یک عضو کوچک و کم تجربه خواستم چند نکته را مطرح کنم.درسته شکار شرعا حرام نیست اما مسایلی در اسلام هست که هر شکاری را جایز نمی داند!برای مثال اسلام شکار تفریحی را (اینطور که شنیدم) نمی پذیرد!!تنها شکاری حلال هست که شخص به ناچار حیوان حلال گوشتی را طبق اصولی که وجود دارد شکار کند.
در اسلام طبیعت آینه الهی است و قرار نیست با تیر و تور انسان نابود شود.طبیعت برای دیدن نشانه هاست!و حفظ آن وظیفه مسلم یک مسلمان است
مردم ایران ویژگی های یکسانی دارند،از جمله این ویژگی ها این هست که تا چیزی را نبینند سخت می پذیرند.یکی از دلایل اینکه محصولات خدماتی به سختی در ایران عرضه می شود همین است.
اگر کاری برای رفع این مشکل دامگاه انجام می شود باید اثرگذار و ماندگار باشد.کاری که هم دیده شود و هم شنیده شود.
آقای قاسمپوری عزیز نصب این برج به لحاظ روانی تاثیر بسیار خوبی در منطقه دارد!!همه میبینند که تغییراتی در حال وقوع است!
در ظاهر یک برج ساده است که چند نفر داخل آن اطراف را نگاه می کنند اما در باطن بسیار پیچیده است.حداقل اگر صدای شلیک هست این هم هست
ابتدای صحبتم را از دین شروع کردم در ادامه این مورد را هم اضافه می کنم میتوان از همین قضیه استفاده کرد.
در اسلام حیوانات زبان بسته،بی شعور و بی احساس نیستند!!بلکه مخلوقات تسبیح گوی خداوندند که انسان در حد مجاز و با رعایت قوانین الهی می تواند از آنان استفاده کنند.حیوانات از نظر اسلام دارای معرفت و اگاهی خاصی هستند که حتی فحش و دشنام به آنها نهی شده.در مقابل آزار حیوانات به کسی که شکیبایی کند وعده پاداش داده شده!!
خلاصه اینکه در سیره پیامبران و امامان می خوانیم که همواره به حیوانات پناه داده و نیازشان را بر طرف می کردند.این حرف ها نیست که یک تعدادی بیان و به هر بهانه ای هر بلایی سر این بیچاره ها بیارن. وقتی مردم بدونند که کاری که انجام می دهند خیلی مورد تایید نیست شاید کنار بکشند.
تغییرات فرهنگی در یک منطقه زمان بر است و به نظرم حتی با انجام کارهای اصولی و صحیح باید حداقل یک دهه بگذرد تا نتایج آن مشخص شود.ضمن اینکه تلاش های افراد دلسوز در سال های گذشته را هم نباید فراموش کرد.همه این تلاش ها آب پشت سد هستند که با جمع شدن روزی این سد را خواهند شکست نباید نا امید باشیم که بعضی از اقدامات تا کنون بی نتیجه مانده اند بلکه نتایج آنها منتظر اقدامات بعدی ما هستند.
-
جدا از تک تک دوستان متشکرم
اجازه بدهید از مباحث مطرح شده و نظرات نتیجه گیری کنم
ما الان برای تغییر رفتار دامگاه داران دو فرضیه مشخص داریم:
1- رفتار دامگاه داری یک رفتار اقتصادی است
2- صید پرندگان در دامگاه ها به قصد تفریح انجام می شود
با فرضیه دو کاملا مخالفم هر چند چنانچه این فرضیه درست بود تغییر رفتار به سهولت امکان پذیر بود اما به سبب این که شخصا سال ها در کنار دامگاه داران و شکارچیان آن منطقه سکونت و کار کرده ام نمی توانم بپذیرم که رفتار ایشان یک رفتار اقتصادی نیست هر چند چنانچه دوستان تمایل داشته باشند فرضیه دو را دنبال کنیم حاضرم برای نوشتن سناریوی تغییر رفتار همکاری نمایم
اگر فرض کنیم دامگاه داری یک رفتار اقتصادی است تغییر این رفتار نیاز به یک سناریو دارد اما قبل از آن باید تعیین کنیم که رفتار دامگاه داری از چه منابعی تاثیر می پذیرد و میزان و قوت این تاثیر چقدر است؟
به مدل زیر توجه کنید در این مدل تمام منابعی که دامگاه دار از آن تاثیر می پذیرد را آورده ام امیدوارم چیزی را از قلم نیانداخته باشم
(http://birdwatcher.persiangig.com/other/Untitled.jpg)
دولت: دامگاه دار از طریق قوانین شکار و صید از دولت تاثیر می پذیرد - سازمان حفاظت محیط زیست و نیروی انتظامی و بسیج به عنوان ضابط قضایی قانونا می توانند به اجرای این قوانین توسط دامگاه دارها نظارت داشته باشند - اجرای قوانین شکار و صید در دامگاه ها دچار محدودیت هایی از جمله انجام صید شبانه - چشم پوشی ضابطین از تخلفات و حمایت های محلی از فعالیت دامگاه داران است
روحانیت: آنچه رضا و علیرضای عزیز در مورد قوانین اسلام نوشته کاملا درست است اما بدلایلی فوق محرمانه ;) بارها قوانین شرعی حاکم بر شکار و صید را امتحان داده ام در حال حاضر محدودیتی از نظر شرع برای دامگاه داران وجود ندارد از طرفی محاکم قضایی به دلیل اولویت گذاشتن قوانین شرع بر قوانین موضوعه حتی قوانین محدود کننده صید را بدلیل نبود وحدت رویه قضایی اجرا نمی کنند بعنوان مثال می توان از صدور احکام مکرر قصاص برای شلیک محیط بانان به متخلفان در مناطق حفاظت شده نام برد.به هر حال تاثیر پذیری جوامع محلی از روحانیت همچنان بالاست.
معتمدین محلی : تاثیر گذاری بزرگان منطقه بصورت آنچه سنت و عرف می نامیم در بین دامگاه داران وجود دارد بصورت عمومی شغل دامگاه داری جزو مشاغل مذموم در منطقه به شمار نمی رود و عرف از این رفتار حمایت می کند.نمونه بارز تاثیر سنت را می توان در حمایت از درنای سیبری نام برد که بدلایل اعتقادات محلی مردم از درنا حمایت کرده با حفاظت کندگان همکاری محدود داشتند.
سازمان های مردم نهاد: سازمان های مردم نهاد قادر به تاثیر مستقیم در رفتار دامگاه داران از طریق ایجاد طرح های جایگزین مانند آنچه محمود عزیز فرمود و یا تاثیر غیر مستقیم از طریق اعمال فشار بر سایر منابع تاثیر گذار جهت ایفای نقش حفاظتی دارند محدودیت تاثیر سازمان های مردم نهاد بر جامعه محلی نگرش منفی دامگاه داران به این سازمان ها بدلیل بورژوازی حاکم بر این سازمان هاست متاسفانه این نگرش حتی در ضابطین محلی نیز وجود دارد و بسهولت رد پای آن را می توان در رفتار نیروی انتظامی - سازمان حفاظت محیط زیست و مقامات محلی دید.
اقوام دوستان و آشنایان: در منطقه مازندران بدلایل مختلفی از جمله وضعیت بهتر اقتصادی ، مبادلات فرهنگی و غیره میزان تحصیلات دانشگاهی بالاست و در بین فرزندان و برادران و خواهران و حتی خود دامگاه داران ضریب نفوذ تحصیلات دانشگاهی بهتر از اغلب مناطق است و خوشبختانه این افراد بدلیل سوابق فرهنگی تاثیر زیادی بر جوامع محلی دارند هرچند تاکنون فعالیت های کمی برای آموزش این افراد انجام شده
بازار فریدونکار: بخشی از صید به مصرف محلی می رسد و بخشی از بازار فریدونکنار و بازارهای دیگر سر در می آورد باوجود ممنوعیت خرید و فروش حیوانات وحشی متاسفانه اقدام موثری از جانب ضابطین برای قطع چرخه اقتصادی صیاد - واسطه - فروشنده - مشتری به عمل نمی آید.
حال ما باید برنامه ای برای تغییر رفتار اقتصادی دامگاه داری داشته باشیم همانطور که قبلا عرض کردم این رفتار باید بسیار حساب شده باشد تا خدای نکرده به قطع معیشت مردم مظلوم و زحمتکش منطقه نیانجامد
سه شیوه اساسی برای تغییر رفتار وجود دارد:
سه شیوه تقویت افتراقی که برای کاهش رفتارهای مشکل آفرین استفاده می شود عبارتند از:
شیوه تقویت افتراقی رفتار دیگر(DRO) : از طریق این شیوه می توان برای زمان هایی که دامگاه دار مشغول فعالیت دامگاه داری است رفتارهای جایگزین تعریف کرد مثلا در طول فصل صید به دامگاه دارانی که تور را تحویل می دهند تسهیلات مشخصی اعطا نمود
شیوه تقویت افتراقی میزان پایین پاسخدهی (DRL) : محدودکردن صید بصورت مرحله ای انجام شود به این معنی که ابتدا قوانینی برای محدود کردن دامگاه های بزرگتر یا با موقعیت بهتر ایجاد شود و تبدیل آن ها به دامگاه های کوچک و روش های صید محدود تر تشویق شود مثلا سازمان حفاظت محیط زیست در برخی رودخانه ها صید ماهی با تک قلاب را مجاز و صید با تور را ممنوع کرده است.
شیوه تقویت افتراقی رفتار مقابل (DRA) :
شیوه ای است که در آن برای خاموشی رفتار مشکل آفرین، رفتار برابری به عنوان رفتار مقابل انتخاب و آن را به منظور جانشینی رفتار مشکل آفرین تقویت می کنید.مثلا برای دامگاه دارانی که تور را جمع و دامگاه را تعطیل کنند تجهیزات و آموزش پرنده نگری برای جذب گردش گر و ایجاد سایت اعطا نمود و یا با اعطا وام قادر به ساخت گلخانه یا مزرعه یا دامپروری برای پرورش پرندگان اهلی نمود.
پیشنهاد می کنم با کمک امکاناتی که محمود عزیز با بزرگواری در اختیار قرار داده است یک بوم جامع تجاری (Business Plan Canvas) برای تغییر رفتار اقتصادی دامگاه داران تهیه کنیم و این می تواند حتی بصورت حمایت از پایان نامه یکی از شاگردان محمود جان یا سایر دانشجویان در دانشگاه خاطره انگیز نور باشد
-
آرش جان این مطلب شاهکار بود. امیدوارم مورد به مورد بیشتر روی اونها کار کنیم و شما مارو راهنمایی کنی.
چند مورد که شاید به تایید نظرات ارزشمندت کمک کنه
اول اینکه بحث تفریح منظور صرفا شکار تفریحی نیست. منظورم این بود که همه این دوستان صیاد، اونقدر درتنگنای مالی نیستند که این تنها راه معیشتی اونها باشه و اگه نباشه ضربه ای بزرگ متحمل بشن. خوب معمولا بشر همیشه دوست داره از همه چی منفعتی هم ببره.
اما مورد مشکل شرعی که گفتی کمی من گیج شدم راستش. خوب شرع میاد بخشی از حیوانات رو حلال گوشت اعلام میکنه و روی بحث شکار هم ممانعتی نداره هرچند همانطور که رضا گفت هیچ فقیهی شکار رو جهت تفریح فکر نمیکنم مجاز بدونه. اما بخش دیگری از همین شرع به لزوم حفاظت از بیت المال هم اشاره میکنه و بسیاری از موارد دیگه که صد درصد به نفع حفاظت از تنوع زیستی به حساب میاد. خوب بله نمیشه گفت شکار شرعا مشکل داره که البته منطقی هم نیست این مورد اگه باشه اما مثل همه موارد به موقعیت و شرایط هم بستگی داره . معمولا از عدم اطلاع جامعه در این خصوص سواستفاده میشه و با پوشش مذهبی کار رو رفع رجوع میکنن ولی این مورد دیگه مثل سابق همه گیر نیست. همونطور که اگه مثلا یک یوز پلنگ به زمین کسی وارد بشه و شکار بشه نمیشه گفت مشکلی نداره و قانون هم بی تفاوت رد نمیشه. پس میشه در مورد دامگاه ها هم بیشتر بررسی کرد.
حالا یه بحث دیگه میخوام پیش بکشم که کمک آرش عزیز و اطلاعاتش رو لازم دارم. تا چند دهه فبل دامگاهها تنها صید سنتی میکردن و این تنوع در روشهای صید وجود نداشت. در حقیقت بحث فرهنگی و معیشتی و سابقه تاریخی بیشتر به صید سنتی که همون استفاده از اردک های اهلی بود باز میگشت و روشهایی مثل برپایی تورهای هوایی غیر قانونی بود و شدیدا با اون مبارزه میشد. من شخصا فکر میکنم اگه به همون روزها بازگردیم واقعا خوب میشه چون هم صید سنتی وجود داره که خوب قابل کنترل و محدوده و معمولا نمیشه تعداد بیشماری شکار کرد هم این وضعیت تغییر میکنه. شاید بد نباشه بجای صحبت در خصوص ریشه کنی صید دامگاهها به ریشه یابی اونچه سنت یا میراث یا عادت فرهنگی اسمشو میگذاریم بپردازیم و بعد با روشهایی که به زیبایی ذکر کردی وارد شد.
نظر دوستان چیه؟!!
-
صحبت های آقای حبیبی بسیار جالب بود.
مدل خوبی را معرفی کردید که تقریبا جامع می باشد.اگر بخواهیم از نگاه سیستمی وارد این مدل بشیم طبق تحلیل آقای حبیبی همچین چیزی را داریم:
(علامت مثبت به معنای افزایش یا تقویت و علامت منفی به معنای کاهش یا تضعیف)
حالا این عواملی که در این مدل دخیل هستند روابطی با یکدیگر دارند که در تصویر بعدی شاهد آن هستیم:
(http://)
همانطور که می بینیم در قسمت چپ مدل شاهد یک لوپ هستیم که به نوعی یکدیگر را تقویت می کنند!یک لوپ قدرتمند که عوامل سمت راست(دولت،روحانیت،سازمانهای مردم نهاد واقوام)به این شکل حریف مناسبی نیستند!تا زمانی که شکار و صید پرنده باعث افزایش درآمد میشه یک گروه NGO چه تاثیری می تواند داشته باشد!
بازار موجب افزایش درآمد میشه و درنتیجه شکار را افزایش میده و افزایش صید منجر به رونق بازار می شود.مردمی هم که مشکلات اقتصادی دارند در درون این قضیه خود باعث تقویت این لوپ خواهند شد.
آقای هاشمی با شما موافقم این شکار و صید چیزی نیست که مورد تایید اسلام باشد.علی رغم اینکه در قم زندگی می کنم اطلاعات زیادی در این مورد ندارم اما دوست دارم با بعضی از بزرگان روحانیت که ذهنی باز در این قضیه دارند به صحبت بنشینم.
این مسلم است که هیچ زمان نمی توان شکار را کاملا از بین برد ام می شود آرام آرام با این جریان همسو شد و به سمت همان شکار سنتی کنترل شده پیش رفت و کم کم آنچه جایگزین شکار به عنوان یک عامل درآمد زا تلقی شود را تقدیم آنها کرد که منظورم همان پرنده نگری است....
جدا از این بحث یک مورد کلی را بگم:هر وقت با خودم فکر می کنم که چطور میشه پرنده ها را در طبیعت حفظ کرد علل زیادی به ذهنم می رسه که در آخر به همین پرنده نگری می رسم!اگر فرهنگ(تفریح) پرنده نگری راه بیفته میترکونه :o قطعا در آینده نیاز به پرنده نگرهای زیادی داریم که به حفظ طبیعت کمک کنند.فرض کنید دامگاه داران همین الان موافق این باشند که شکار کنار بره و پرنده نگرها بیان و از طریق آنها درآمدی بدست بیارند ما این تعداد پرنده نگر به عنوان یک منبع تامین کننده نداریم....!!
-
ببخشید تصاویر را فراموش کردم ارسال کنم ;D
تصویر اول:
و تصویر دوم:
(http://)
-
با سلام.من 2-3 بار در فصل صید فریدون کنار رفتم.در جایی که پرنده هارا می فروشند،گیلار،اردک سر حنایی،اردک نوک پهن ،اردک سرسبز،فیلوش،خوتکاو...دیده ام.علاوه بر اینها:حواصیل خاکستری ،اگرت سفید بزرگ و کوچک،بوتیمار بزرگ و کوچک،باکلان و کشیم شاخدار را دیده ام.مخصوصا وقتی که فصل سفر است ،انواع و اقسام پرنده های خوردنی و غیر قابل خوردن را به آنجا به صورت زنده می آورند ومردم بی خبر به اسم اینکه می توان آنها را در خانه نگهداری کرد به قیمت زیادی خریداری می کنند.حتی یکی از آنها به من گفت که اگر می خواهی قو دارم.حالا راست یا دروغ،به هر حال باید نظارت شدیدی هم در دامگاه و هم در محل فروش شود.
-
ببخشيد دير شد
خيلي از لطف دوستان متشكرم
مساله اول : بين آنچه از دين تعريف ميشه تا زمينه هاي كاربردي تفاوت وجود داره بهش اسلام عملي و نظري ميگن كه البته ابن مباحث خيلي بدرد كار ما نمي خوره اما فقط اين نكته كه مي خوام بگم اين كه اسلام نظرش در مورد شكار چيه مهمه اما قرايت ما براي دامگاه داران مهم نيست و قرايتي كه روحانيون دارند فعلا دامگاه داران را از شكار منع نمي كند
يادمه تو قضيه هتل واريان هرچه مي گفتند فاضلاب ميريزه تو سد و مردم تهران مي خورند جواب استفتا اين بود كه پاك است تا اين كه معذرت مي خواهم عكسي از عين نجاست را بردند و فتوا گرفتن بر نجاست
اگربتوانيم فتوايي مبني بر حرمت دامگاه داري بگيريم خوبه اما بعيده كلا راهي كه ما بتوانيم از اين راه وارد شويم خيلي دور از ذهنه
مساله دوم : همانطور كه عليرضاي عزيز فرمود و من هم باايشان بسيار بسيار موافقم اين است كه اصولا راهبردهايي كه به منع كامل شكار منتهي شود در كمتر نقطه اي از جهان موفق بوده و مديريت شكار تنها راه حفاظت است
پيشنهاد مي كنم هر چه زودتر طرحي براي مديريت دامگاه ها به سازمان حفاظت محيط زيست ارايه كنيم
-
سلام؛
شايد ديدن اين مطلب هم خالي از لطف نباشد:
http://www.asriran.com/fa/news/237345/%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%82%D8%AA%D9%84%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%85%D8%B1%D8%BA%D8%A7%D8%A8%DB%8C-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%88%D8%AD%D8%B4%DB%8C-%D9%85%D9%87%D8%A7%D8%AC%D8%B1
-
سلام به همگی
اینجا خبری از فیلوش و سرسفید و قو غاز نیست ولی مشکل حادتری هست: اافتخار شکار پلنگ و خرس و پرندگان شکاری و شکار بیش از 20 کبک در روز! فقط توی آبان دو قلاده پلنگ شکار شد. متاسفانه اینا اینجا افتخاره! فروش گوش شکار اونم از نوع کل دنا! خیلی دلمان پره. توی استان بالای 30هزار تفنگ داریم ولی زیر 3000شکار در دنا!
فقر فرهنگی، فقر اقتصادی و فقیر بودن سازمان حفاظت محیط زیست! فکر کنم یکی از معدود کشورهای بزرگی هستیم که وزارت محیط زیست نداریم. دیروز دنا بودم با یک محیط بان باسابقه هم صخبت شدم، فقط گریه نکرد، میگفت خیلیا منتظرن تا من بازنشست بشم. میگفت با 700000تومان حقوق بکجا میرسم. میگفت دیگه مثل قبل لباس نمیدن، کفش نمیدن، کنسرو نمیدن و ... صورتش از آفتاب تند و سرمای صبح و غروب دنا سوخته بود و خلاصه ....
بنظرتون چند باررئیس محیط زیست میره از منطقه بازدید کنه. کارشون شده جلسه های بی هدف و بی نتیجه.تازه ماشین و موتور کم دارن. بنزین ندارن و و و .
اوناییشون که با شرافتن هم تعدادشون کمه، چندجاشو بپاین. خیلی از محیط بانا شیفتی میمونن و میرن دنبال شغل دوم.
دیروز یکی میگفت اگه شکارا رو نزنیم گرگا میخورنشون، اول باید گرگارو بزنیم و بعد...
بنظر من اول باید سازمان محیط زیست قوی بشه و بعد اقتصاد مردم و در آخر شاید فرهنگ زیست محیطی مردم رو بشه ارتقاء داد.
راستی فکر کنم آقای دکتر فاضل(معاون محیط طبیعی سازمان) بتونه کمک کنه. آدم خوبیه و تحصیلاتش هم محیط زیسته. دوستانی که تهرانند برن پیشش شاید فرجی بشه...
-
درود بر دوستان عزیز
میخواستم بگم این کشتار فقط مربوط به دامگاه های فریدون کنار نمیشه و در کل شهرهای سواحل دریای مازندران این کشتار بیرحمانه وجود داره.بطور مثال بنده به مدت 4 روز در یکی از مناطق حفاظت شده استان گیلان مشغول عکاسی بودم(جای دوستان خالی,با قوی فریاد کش و غاز خاکستری و خوتکا و ده ها گونه دیگه کمتر از 20 متر فاصله داشتم :)), بجز داخل منطقه حفاظت شده در همه جا اسلحه به دستها و شکارچی ها و صدای شلیک شان دیده و شنیده میشد.البته میگفتن چهار شنبه ها و جمعه ها شکار ازاده ,ولی من هر روز هفته و حتی شبها هم انها را در حال شکار میدیدم. زجر اورترین چیزی که دیدم این بود که سنقر تالابی ,حواصیل خاکستری,اگرت بزرگ و کوچک و گاوچرانک را هم میزدن و وقتی بهشان گفتم که اینها خوردنی نیستن جواب دادن میدونیم خوردنی نیستن میبریم میدیم خوشگشون(تاکسیدرمی) میکنن بعد میفروشیم به مسافرها !!!!! خوب مسافر چرا باید این چیزها رو بخره !!!! >:( شکار قو اکیدا ممنونع بود ولی هم پرکندش بود هم زنده اش که جفتی 200,000 تومان میفروختن :'(
-
بله از همه بدتر این که حتی غالب شکارچی ها و دامگاه دارها با پررویی پروانه صید هم نمیگیرن و بعد سازمان حفاظت محیط زیست محیط بان در استخدام داره برای حفاظت منطقه دامگاههای فریدونکنار .... یا شاید حفاظت صید ... نمیدونم. بهرحال وضع خیلی بدتراز اونی هست که بنظر میاد و گفته میشه.
-
اقای هاشمی عزیز من با چشم خودم توی این چند روز چیزهایی از محیط بانان اون منطقه دیدم که اصلا نتونستم باور کنم,یکیش اینکه ده تا گونی گندم دم در ساختمان محیط زیست ان منطقه بود که محیط بانها بهم گفتن که سازمان اینها را داده تا برای پرنده ها بریزیم,ولی فردای ان روز که من 200 متری از ساختمان فاصله داشتم و زیر تور استتار مشغول عکاسی بودم با کمال تعجب با دوربین دیدم که گندم ها را دارند بار تیلر میکنند و به خارج منطقه میبرند :o وقت برگشتن وقتی که ازشون پرسیدم که گندمها را ریختید برای پرنده ها بهم جواب دادن که گذاشتیم توی قایق تا نصف شب ببریم بریزیم.(وگندم ها در بازار به فروش رفت ) یه مورد دیگه هم این بود که دم در ساختمان محیت زیست و در کنار اشغالهای محیط بانها یک کیسه زباله پر از انواع پر پرنده ها اعم از غاز,کله سبز,خوتکا و ....بود :o :o :o بعد از این سفر کاملا به این مسئله پی بردم که چرا اسم عکاس و دوربین را میشنوند و میبینند انگاری که روح دیده اند,چون حقایق برملا میشود >:(
-
با این حساب اوضاع خیلی افتضاحه....
بطور کلی سازمان محیط زیست در کشور غریب است حتی اگر بخواد خوب عمل کنه دستش بسته است.تو همین شرایط باز افرادی پیدا میشن که اوضاع را بدتر می کنند طوری که اگر دست سازمان با هم باشه بوسیله این افراد نتیجه نامطلوبی ایجاد میشه.نمونش همینی که شما می فرمایید.
به نظر من برای حل مشکل فریدونکنار و در کل مناطق شمالی کشور جدا از بحث فرهنگ سازی یک برخورد قاطعانه نیز نیاز است!!!طوری که طرف از داشتن اسلحه حتی در خانه احساس وحشت کنه.
یک حرفی را رک بگم:
(( چرا باید شرایط اونجا طوری باشه که شکارچی و... متخلف از حضور عکاس و پرنده نگر بیشتر بترسه تا مامورین محیط زیست....!!!))
-
با سلام و عرض ادب
مدتی است نه تنها تالار فعالیتی نداشته بلکه موضوع فریدونکنار هم فراموش شده است. چند روز دیگر دوباره دامگاهها فعال میشوند و ما باز معترض خواهیم بود که ...
بنظر شما در فرصت باقی مانده چگونه میتوان موجی از اعتراض مدنی به این فعالین براه انداخت؟
-
وقت بخیر
چرا از ظرفیتهای مثبت در خلق فعالیت مدنی استفاده نشود ؟ مثلا موسیقی و هنرمندان صاحب سبکی نظیر آقای سالار عقیلی و همسرشان که نه تنها طرفداران زیادی دارند بلکه طبیعتا اینکار میتواند برایشان نوعی تبلیغ هم باشد. تا جایی که میدانم چنین مواردی سابقه نداشته و علاوه بر آن بار مثبت و اعجاز موسیقی آنهم از نوع اصیلش را نباید نادیده گرفت . البته این صرفا یک پیشنهاد است .
-
پیشنهاد خوبیه فقط امسال کمی وقت تنگه
-
با سلام. جسارت میکنم برای ارشیو اخبار فریدونکنار و فعالیت های حاشیه آن متن خبر رو در این بخش میگذارم.
فریدونکنار، سیاهچالهای برای پرندگان مهاجر
نسلکشی پرندگان در شمال
۱۳۹۳/۰۶/۲۲ - ۱۱:۳۴ - کد خبر: 120319
نسلکشی پرندگان در شمال
سلامت نیوز: دیگر نه خانه موقت است، نه زیستگاه زمستانی. حالا سیاهچالهای است برای پرندگان مهاجر. قتلگاهی که کوچ بی‌بازگشت آنها را رقم می‌زند. هر سال هزاران هزار پرنده مهاجر با رسیدن به تالاب فریدونکنار قدم به جایی می‌گذارند که فعالان محیطزیست آن را سیاه‌چاله نامیده‌اند. سیاه‌چاله، چون بعد از آن یا کشته شده‌اند یا زندانی هستند و باید باقی عمر را در قفس بگذرانند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شهروند، پاییز که نزدیک میشود، مهاجران آسیایی برای یافتن زیستگاهی که سردی زمستان را در آن بگذرانند، راه کوچ در پیش می‌گیرند. راهی آفریقا میشوند و در میانه راه توقفی چندروزه در تالاب فریدونکنار دارند. برخی از مهاجران هم این تالاب را به‌عنوان زیستگاه زمستانه خود انتخاب کرده و قصد میکنند تا سرمای زمستان را در این تالاب بگذرانند. غافل از اینکه چند سالی است این توقفگاه، به تالابی ناامن برای پرندگان مهاجر تبدیل شده است. میگویند در فصل مهاجرت، روزانه هزاران پرنده مهاجر به واسطه تورهای هوایی که روی تالاب نصب شده‌اند، صید میشوند و به بازار فریدونکنار می‌آیند؛ زنده و مرده. بلایی که از زمین و با تورهای هوایی بر سر مهاجران آسیایی نازل میشود، گزارش تصویری بود که از سوی علیرضا هاشمی، مدیر گروه پرنده‌شناسی و پرنده‌نگری طرلان به همایش تخصصی حقوق حیوانات به مناسبت بیستم شهریورماه روز مبارزه با خشونت علیه حیوانات آورده شده بود؛ تصاویری که اشک حاضران را درآورد. او با اشاره به اینکه منطقه فریدونکنار در کریدور مهاجرت غرب آسیا به آفریقا واقع شده است و در نتیجه پرندگان مهاجر قطعا از این منطقه عبور میکنند، گفت: «با از دست رفتن زیستگاههای ما به دلیل تخریب و تغییر کاربری اندک زیستگاه‌هایی که باقی مانده پرندگان را مجبور کرده در این زیستگاه‌ها فرود بیایند تا برای ادامه مسیر به مناطق جنوبی‌تر استراحت و تغذیه کنند. اوایل پاییز هزاران‌هزار پرنده وارد منطقه فریدونکنار میشوند که یا پس از استراحت در این زیستگاه به مناطق جنوبی مهاجرت کنند یا در این تالاب بمانند و زمستان را بگذرانند. در مقابل ما خوشامدگویی خوبی به آنها می‌گوییم و آنها را صید میکنیم، آن هم به صورت گروهی.»
او درخصوص نحوه صید پرندگان مهاجر، یادآور شد: «صید به روشهای مختلف انجام میشود، ازجمله تورهای هوایی. این تورها برای شکار پرندگان مهاجر به هوا می‌روند و مهاجران تالاب فریدونکنار را به صورت گروهی مثلا صد تا صدتا صید میکنند، زیرا پرندگانی که درحال مهاجرت هستند مجبور خواهند بود برای استراحت و ادامه راه به این تالاب بیایند. وقتی پایین می‌آیند، مجبور هستند از میان این تورها گذر کنند که عملا امکان عبور وجود ندارد. به این ترتیب به صورت گروهی صید میشوند. میتوان گفت یک نسلکشی در این منطقه درحال اتفاق است، آن هم بدون هیچ نظارتی.» عدم توجه به گونه‌هایی که صید میشود، در تصاویری که مدیر گروه پرنده‌شناسی و پرنده‌نگری طرلان به نمایش گذاشته است، مشاهده میشود. از عقاب طلایی گرفته تا پلیکان خاکستری. از فلامینگو تا اردک سرسفید. گونههای مختلف پرنده‌های مهاجر و بومی در منطقه اسیر تورها میشوند و به گفته هاشمی، «دامگاهداران اکثرا پروانه نمی‌گیرند و اگر هم می‌گیرند، تعداد صید را رعایت نمی‌کنند. هیچ نظارتی هم بر فعالیت آنها نمیشود. روشهای صیدشان قانونی نیست. ما در قانون داریم که این روشهای صید باید جمع‌آوری شود، اما اقدامی برای جمع‌آوری آنها نشده است. آمار دقیقی از میزان پرنده‌های صیدشده هم در دست نیست، فقط می‌دانیم چند صد‌هزار پرنده به این روش صید میشود و اقدام موثری هم برای کنترل این وضع صورت نگرفته است.»
او با اشاره به اینکه مهاجران صیدشده و پرندگان بومی که به تالاب می‌آیند پس از صید و زندهگیری به واسطه این تورها، به بازار پرندگان فریدونکنار آورده میشوند، گفت: «بازاری در محدوده فریدونکنار هست که پرنده‌های مهاجر را زنده و صیدشده برای فروش گذاشته است. وقتی وارد بازار فریدونکنار می‌شویم این پرنده‌ها در پیاده‌رو بازار کشته شده و آماده فروش هستند. قیمت این پرنده‌ها هم بسیار بالاست و یک بازار لوکس برای فروش گوشت پرنده ایجاد کرده است.» در این بازار تنها پرندگانی که در تالاب فریدونکنار صید میشوند، به فروش نمی‌رسند، به دلیل عدم نظارت بر نحوه فعالیت این بازار و فروش پرندگان، این بازار به مکان فروش پرندگان صیدشده در استانهای مجاور همچون گیلان و گلستان هم تبدیل شده است.
در این میان، مسأله تنها شکار پرنده‌های مهاجر نیست. شکار پرندگانی که نگرانی از انقراض آنها رنگ قرمز به خود گرفته است هم موضوع دیگری بود که در این همایش به آن پرداخته شد و هاشمی با اشاره به اینکه با این روش صید پرندگانی شکار میشوند که در لیست قرمز بین‌المللی هستند یا در کشور خود ما در لیست پرندگان حفاظت‌شده قرار دارند، خاطرنشان کرد که «به واسطه زندهگیری پرندگان مهاجر یا پرندگانی که در فهرست گونههای حفاظت‌شده قرار دارند، باندهای قاچاق پرنده هم شکل گرفته است. در میان پرندگانی که شکار شده یا زندهگیری شده‌اند، پلیکان خاکستری که در لیست حفاظتی بین‌المللی قرار دارد، هم موجود است. این پرنده هم زنده‌اش برای فروش هست هم کشته‌شده‌اش برای تاکسیدرمی. فلامینگوها هم همین سرنوشت را دارند. همچنین اردک سرسفید که در لیست پرندگان در معرض خطر قرار دارد هم در این بازار به صورت زنده و مرده دیده میشود. این درحالی است که ما در شمال غرب کشور پروژه اجرا میکنیم برای محافظت از این گونه و میلیون‌ها تومان برای حفاظت این گونه هزینه میکنیم، در مقابل در این منطقه این گونه شکار شده و هم زنده و هم گوشت آن به بازار عرضه میشود.»
او با ابراز تأسف از حضور گونههای در معرض انقراض در این بازار، گفت: «سوال ما این است که چرا نظارتی روی نحوه صید این پرنده‌ها نمیشود. چرا پرندگانی که تمام دنیا برای نگهداری از آنها در تلاش است در کشور ما به راحتی به واسطه این تورها صید میشود. در چند روز اخیر با ورود اولین گروه پرنده‌های مهاجر، فروش پرنده‌های صیدشده هم شروع شده است و این یعنی ما نتوانستیم به پیشقراولان مهاجرت هم به خوبی برسیم و از آنها محافظت کنیم.» گزارش مهاجرانی که از سرما به تالاب فریدونکنار کوچ میکنند، اسیر تورها میشوند و تقلای نجات میکنند، درحالی به نمایش درآمد که سه‌سال پس در بیستم شهریورماه سال ٩٠ با انتشار عکس‌های دلخراشی از سه توله خرس که شکمشان زنده دریده شده بود، بیستم شهریورماه روز مبارزه با خشونت علیه حیوانات نام گذاری شد. درست سه‌سال پس از این اتفاق، تقلای پرنده‌های مهاجر در سازمان محیطزیست به نمایش درآمد و انتظار میرود برای این تقلاها تلاشی صورت بگیرد. این همان خواسته‌ای است که مدیرگروه پرنده‌شناسی و پرنده‌نگری طرلان به آن اشاره کرده و از خبر خوشی حکایت کرد. «شنیده‌ایم، قرار است دامهای هوایی جمع شود و برنامه چند سالهای برای نظم دادن منطقه به انجام برسد. ولی این برنامه‌ها موفق نمیشود مگر با توجه به بخش مردمی و موجی که به راه بیفتد تا سازمان محیطزیست بتواند این کار را انجام دهد.»
در ادامه این همایش محمد درویش مدیرکل دفتر آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیطزیست سخنران بعدی بود و با اشاره به اینکه یکی از دغدغه‌های مهم میتواند تشکیل دادگاه‌های محیط زیستی باشد، گفت: «همانطور که در این مملکت دادگاه ویژه مطبوعات وجود دارد تا حواسشان به دست غلتیدن عمدی یا سهوی نویسندگان از جاده انصاف به سمت تعادل چپ و راست باشد، باید برای شخصیت‌های حقیقی و حقوقی که به عمد در یک فاجعه محیط زیستی دست دارند نیز یک دادگاه جرایم محیط زیستی باشد.» او خاطرنشان کرد: «نظام باید با آن دسته از مدیرانی که با تصمیمات غیرکارشناسی‌شان سبب‌ساز فاجعه‌های بزرگ و غیرقابل جبران در منطقه حفاظت‌شده دنا، خط لوله انتقال فرآورده های نفتی که منجر به قطع ده‌ها هزاران درخت بلوط شد، پل شهید کلانتری و احداث ٧٢ سد که باعث بروز بحران در پارک ملی ارومیه شد، خشک شدن دریاچه بختگان به خاطر توسعه کشاورزی و حفر چاه‌های غیرمجاز و ده‌ها و صدها مورد از این دست شده اند، برخورد کند. »
لینک خبر
http://www.ghatreh.com/news/nn22001186/%D9%86%D8%B3%D9%84-%DA%A9%D8%B4%DB%8C-%D9%BE%D8%B1%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D9%84 (http://www.ghatreh.com/news/nn22001186/%D9%86%D8%B3%D9%84-%DA%A9%D8%B4%DB%8C-%D9%BE%D8%B1%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D9%84)
-
فاجعه اي ديگر از نسل كشي در فريدون كنار، نوشته شده توسط آقاي دكتر آرش حبيبي آزاد برگرفته از سايت ديده بان حقوق حيوانات-ايران
هر سال در اواخر شهریور ماه اولین گروه عقاب های خالدار بزرگ وارد تالاب ها، آب بندها ، حاشیه رودخانه ها و نی زارهای شرق مازندران بخصوص تالاب های بین المللی فریدونکنار، میانکاله و سرخرود می شوند اما متاسفانه به جای حمایت و حفاظت با گلوله های شکارچیان و دام های صیادان جهت فروش یا تاکسی درمی مواجه می شوند.
لطفاً ادامه مطلب را از اين لينك مطالعه فرماييد... (http://arw.ir/?p=58628)
-
نتایج یک مطالعه در مورد بقایای سموم آلی کلره و ترکیبات پایدار از خانواده PCB که توسط خودمان در فریدونکنار انجام شد و در یکی از مجلات Springer با به چاپ رسیده
PCBs and organochlorine pesticides in ducks of Fereydoon-kenar wildlife refuge in Iran
آلودگی این ترکیبات در مالاردها بیشتر از خوتکاها و فیلوش ها بود اگرچه هنوز به حدی نرسیده که استفاده هفتگی اط گوشت آنها خطرناک محسوب بشه. اما قطعا این تجمع با ضریب انباشتگی بیشتری در پرندگان شکاری ظاهر میشه و برای آنها فاجعه بارتر خواهد بود
این هم چکیده انگلیسی که مقادیر با استانداردهای مصرف سارمان بهداشت جهانی مقایسه شده
ABSTRACT Levels of organochlorine pesticides (OCPs) and PCB were determined in three duck species: Pintail (Anas acuta), Common Teal (Anas creaca), and Mallard (Anas platyhynchos). Both persistent organochlorines were more abundant in muscle than in the liver; Mallard had the highest levels of PCBs [84.0 +/- 39.0 ng/g wet weight (ww)], and Common Teal showed the highest levels of DDTs (561.0 +/- 220.0 ng/g ww). This exposure level is more than two orders of magnitude below provisional tolerable daily intake (PTDI) (0.01 mg/kg bw for DDT and its associated compounds) of The Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO) and the World Health Organization (WHO).
-
خبر خوب اینکه اعتلافی از گروههای مردمی برای این معضل شکل گرفته که خبرهای خوبشو روزهای آینده میشنوید ولی در ادامه اینکه تلاشها داره به ثمر میرسه
محیط زیست مانع از شکار پرندگان با دام هوایی در فریدونکنار می شود
ساری-ایرنا-یگان حفاظت محیط زیست مازندران صبح امروز ( چهارشنبه ) با اعزام ماموران خود به فریدونکناراعلام کرده دام های هوایی شکار پرندگان مهاجر در منطقه را جمع اوری می کند.
محیط زیست مانع از شکار پرندگان با دام هوایی در فریدونکنار می شود
' مسلم آهنگری ' فرمانده یگان حفاظت محیط زیست مازندران در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به اینکه مهاجرت پرندگان وحشی با هدف زمستان گذرانی به استان مازندران آغاز شده است، اظهار داشت: شکار پرندگان با دام هوایی ممنوع بوده و این موضوع چندین بار به شکارچیان اطلاع رسانی شده است.
وی با اشاره به اینکه شکار و صید پرندگان به صورت سنتی مشکلی ندارد ، اظهار داشت: شماری از شکارچیان با استفاده از دام هوایی در حاشیه تالاب فریدونکنار اقدام به صید می کنند ، که این اقدام غیر قانونی است.
وجود حدود یکصد واحد آب بندان به مساحت بیش از 500 هکتار و دو هزارو 500 هکتار تالاب در آمل و محمودآباد، این منطقه را به یکی از قطب های مهم مهاجرت گونه های مختلف پرندگان آبزی و کنار آبزی در کشور تبدیل کرده است.
همه ساله با آغاز فصل سرما ده ها هزار قطعه پرنده مهاجر آبزی و کنار آبزی در قالب70 گونه از نیمکره شمالی بویژه سیبری وارد تالاب های این منطقه می شوند.
در حال حاضر گونه های با ارزش خوتکا به عنوان پیشقراول مهاجرت زمستانه پرندگان مناطق سردسیری وارد تالاب ها و آببندان های آمل و محمودآباد شدند و لانه سازی را آغاز کردند.
پارسال حدود 200 هزار قطعه انواع پرندگان مهاجر شامل انواع مرغابی ، چنگر ، غاز ، خوتکا و حواصیل و غوا برای زمستان گذرانی به تالاب ها، آب بندانها و آبگیرهای این شهرستان ها کوچ کرده بودند.
بعضی از این پرندگان در فهرست جهانی گونه های در معرض خطر انقراض قرار دارند که دُرنای سیبری ، خروس کولی ، قوی فریادکش و کنگ ، عروس غاز و پلیکان خاکستری از جمله آنها هستند.ک/3
2585/506
http://www7.sari.irna.ir/fa/News/81324253/
-
تشکر از دوستان که چنین مطالب ارزشمندی را به اشتراک گذاشتند .
مقاله دیده بان محیط زیست نیز موضوعی مرتبط است که به نظرم اشتراک آن خالی از لطف نباشد .
http://www.iew.ir/1393/07/04/29441
البته ضمن خواندن مطالب دوستان دو نکته به نظرم رسید که با عرض پوزش از اساتید مطرح میکنم ، به قول شاعر تعهد به زبان مادری نیمی از تعهدات اجتماعی است .
نگارش واژه تاکسیدرمی به صورت تاکسی درمی یک اشتباه فاحش املایی است . البته عذرخواهی میکنم . در ضمن با عرض پوزش از دوست صاحبنظر واژه ائتلاف را نیز با حرف ع نمینویسند .
باز هم ممنونم
-
کد خبر: 17ca5f8 تاریخ: 1393/7/5شنبه-18:43
مقابله سازمان حفاظت محیط زیست با قتل عام پرندگان مهاجر در فریدونکنارنیروهای یگان محیط زیست مازندران در اقدامی به موقع همزمان با آغاز فصل مهاجرت پرندگان برای جمع آوری دام های هوایی عازم منطقه فریدونکنار شدند.
به گزارش پام، معصومه ابتکار در صفحه فیسبوک خود چنین نوشت: موضوع شکار پرندگان مهاجر در فریدونکنار موضوعی است که با توجه به نزدیک شدن فصل آن از چندی پیش مورد پیگیری سازمان قرار داشت. مکاتبات و تمهیدات لازم صورت گرفت. به دنبال آن امروز آقای دکتر مهردادی مدیرکل حفاظت محیط زیست استان مازندران خبر داد که «روز چهارشنبه همراه حدود 70 محیط بان و با کمک سازمان های مردم نهاد برای برچیدن دام های هوایی اقدام شده است. در این مورد با دادستان نیز هماهنگی های لازم به عمل آمد. اما در منطقه شاهد حضور حدود 200 نفر از مردم محلی بودیم که با چوب و تفنگ آماده مقابله بودند. چون از قبل نسبت به این موضوع آگاه بودیم با آنها صحبت کردیم و خواستیم از این کار دست بردارند و تاکید کردیم که سازمان حفاظت محیط زیست در این مورد کوتاه نخواهد آمد.
امروز هم نشستی با فرماندار و نیز امام جمعه فریدونکنار داشتیم. البته نیروی انتظامی دراین زمینه می بایست به یاری سازمان بیاید.»
پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران گزارشی دراین مورد منتشر کرده که موضوع را به طور مشروح توضیح و در اینجا به بخش هایی از آن اشاره می کنم. از جمله اینکه با شروع فصل سرما در نیمکره شمالی زمین، پرندگان مهاجر زیستگاه های در حال یخ زدن خود را به قصد یافتن غذا ترک کرده و به عرض های جنوبی کره زمین و سرزمین هایی با اقلیم معتدل تر مهاجرت می کنند.
بر همین اساس تالاب های ایران مامن و پناهگاه موقت و دائم برای بسیاری از پرندگان مهاجر بوده و در این میان شهرستان فریدونکنار در استان مازندران به دلیل شرایط خاص اقلیمی و منابع غذایی فراوان منطقه ای ویژه و منحصربفرد برای زمستانگذرانی پرندگان به شمار می رود.
امسال نیز همزمان با ورود پرندگان خسته و گرسنه به شالیزارهای فریدونکنار طی روزهای گذشته، صید پرندگان مهاجر توسط سودجویان با روش هایی از جمله نصب دام های هوایی آغاز شده است. یکی از این روش های غیرقانونی و غیراخلاقی، نصب تورهای هوایی و یا شب دام است که پرندگان در طول شب و بعضا حتی در طی روز بدون هیچ انتخابی در نوع و گونه پرنده در این تورها به دام می افتند.
بسیاری از این پرندگان در فهرست گونه های حمایت شده و در معرض خطر انقراض قرار دارند و بر اساس گزارشات دریافتی از استان مازندران، همزمان با ورود پرندگان بازار پرنده فروشان فریدونکنار نیز در حال آماده سازی و نوسازی است.
یک کارشناس حیات وحش می گوید: اکثر پرندگانی که در اوائل و اواسط پائیز وارد منطقه می شوند جوجه ها و پرندگان نابالغی هستند که برای اولین بار همراه با والدینشان مهاجرت میکنند. این پرندگان که اکثر جمعیت کل پرندگان مهاجر را در این فصل در بر می گیرند هیچ تجربه و مهارتی در برابر تورهای هوائی و دام هایی که در سطح وسیعی از منطقه انتظارشان را می کشد ندارند. علاوه بر اینکه این پرندگان جوان و سایر پرندگان بعد از روزها پرواز و صرف انرژی زیاد به شدت ضعیف و گرسنه شده اند و نیاز به تغذیه فوری دارند. بدین ترتیب درست در اولین روزهای از راه رسیدن این پرندگان، اوج صید و قتل عام آنان بدون در نظر گرفتن هیچ محدودیتی صورت می پذیرد.
البته نیروهای یگان محیط زیست مازندران در اقدامی به موقع و مثبت قابل تحسین همزمان با آغاز فصل مهاجرت پرندگان با بیش از ۷۰ نفر نیرو روز چهارشنبه دوم مهر برای جمع آوری دام های هوایی عازم منطقه فریدونکنار شدند. اما همزمان با حضور نیروهای یگان محیط زیست مازندران بیش از ۱۵۰ نفر شکارچی همراه با سلاح های خود در محل دامگاه فریدونکنار مستقر شدند تا از ورود محیط بانان و بازرسی از تمامی بخش های دامگاه جلوگیری کنند.
با حضور تعداد زیادی شکارچی مسلح و احتمال بروز درگیری مسلحانه، نیروهای یگان محیط زیست وارد به بخش اصلی دامگاه فریدونکنار نشده و تنها به جمع آوری بخشی ازتورهای هوایی برپا شده در حاشیه دامگاه اقدام نمودند.
مقابله با صیادان و شکارچیان متخلف این منطقه به تنهایی از عهده سازمان محیط زیست بر نخواهد آمد و حفظ این سرمایه ارزشمند طبیعی و ملی نیازمند توجه و حمایت مردم و سازمان های مردم نهاد و اراده جدی مسئولان کشوری و استانی و همراهی سایر دستگاه های تصمیم گیرنده از جمله استانداری مازندران، فرمانداری شهرستان های مربوطه، دستگاه قضائی و نیروی انتظامی است.
تصاویر نیروهای یگان محیط زیست مازندران در حال جمع آوری تورهای هوایی در روز چهارشنبه ۱۳۹۳/۷/۲ نشان می دهد که در پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش منتشر شده است.
(http://www.doe.ir/portal/Picture/ShowPicture.aspx?ID=7d0ee8a6-6bcd-4ac4-ad91-d15d16ce786c)
-
کد خبر: 2378828 تاریخ مخابره : ۱۳۹۳/۷/۶ - ۰۹:۱۰
حفاظت از شاهراه مهاجرت پرندگان در معرض انقراض تنها با دو محیط بان
یک فعال محیط زیست با اشاره به اینکه تورهای صیادی در فریدون کنار این منطقه را به سیاه چالی برای پرندگان مهاجر تبدیل کرده است، گفت: تنها دو محیط بان از منطقه ای با این وسعت که شاهراه پرندگان مهاجر است حفاظت می کنند.
(http://multimedia.mehrnews.com/Original/1393/02/13/IMG14244502.jpg)
محمد علی اله قلی در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: تمرکز جمعیت های بزرگ پرندگان و نیز غنای تنوع گونه ای آنان در فریدونکنار مازندران این منطقه خاص را تبدیل به منطقه ای بی نظیر و حیاتی برای بقاء پرندگان در سطح جهان کرده است و نمونه ای مانند فریدونکنار و سرخرود در هیچ کجای دیگر جهان وجود ندارد.
به گفته وی، ناامنی دائمی و شدید سایر تالاب های شمال ایران به واسطه حضور شکارچیان (تالاب های مهمی مانند خلیج میانکاله در مازندران و تالاب گمیشان در استان گلستان) و خشک شدن قریب به اتفاق تمامی تالاب های کوچک و بزرگ در سراسر کشور به این تمرکز پرندگان در فریدونکنار بیش از پیش افزوده است و در واقع فریدونکنار را به یکی از آخرین مأواهای باقیمانده برای انواع پرندگان مهاجر در کشور پهناورمان ایران تبدیل کرده است.
به گفته این فعال محیط زیست، در این منطقه پرندگان کمتر به وسیله اسلحه شکار می شوند اما در گروه های بزرگ در دام های هوائی و زمینی گرفتار می شوند. همین نبود صدای تیراندزی دورنمای به ظاهر امنی از این منطقه از ذهن پرندگان ایجاد می کند و موجب جذب پرندگان به این تنها منطقه به ظاهر امن می شود.
این کارشناس حیات وحش اظهار داشت: صدها هزار پرنده مهاجر از انواع پرندگان آبزی، کنار آبزی، غواص، حواصیل ها، درنا، عقاب ها، قوش ها، شاهین ها، جغدها، گنجشک سانان و غیره هر سال از منطقه فریدونکنار که در قلب شاه راه مهاجرتشان به سمت جنوب تا آفریقا قرار دارد، به عنوان یک ایستگاه استراحت به منظور تغذیه و تجدید قوا و یا به عنوان سرزمینی که نیمی از عمرشان را در هر پائیز و زمستان در آن سپری می کنند، استفاده می کنند.
وی افزود: همچنین گونه هایی مانند اردک سرسفید که بیش از 40 سال است در سطح بین المللی برای آن پروزه های حفاظت تعریف و اجرا می شود در این منطقه بدون هیچ نظارتی طی سال های گذشته شکار می شدند.
این فعال محیط زیست تأکید کرد: اردک مرمری، اردک بلوطی، غاز پیشانی سفیدو بسیاری دیگر پرندگان در معرض انقراض که سال به سال میزان مشاهده آنها به دلیل کاهش جمعیتشان کمتر می شود از دیگر گونه هایی هستند که اسیر تورهای صیادان فریدونکنار می شوند.
وی با بیان اینکه این بهشت پرندگان در محاصره عده ای خاص و محدود قرار دارد که منطقه را برای صید و استفاده از پرندگان قرق می کنند و کمتر کسی از حضور میلیونی پرندگان در این منطقه با خبر می شود افزود: بسیاری از دانشمندان، ارگان ها و تشکیلات مرتبط با حفاظت از طبیعت در مقیاس بین المللی از منطقه فریدونکنار به عنوان سیاه چاله ای برای حیات پرندگان مهاجر یاد می کنند.
اله قلی تصریح کرد: اگر چه بسیاری از این پرندگان از گونه های منحصر به فرد و تحت حمایت در جهان هستند اما در بازار پرندگان فریدون کنار بر اساس وزن و میزان چاق و چله بودنشان بین 12 تا 40 هزار تومان هر قطعه فروخته می شود.
وی، حضور به موقع نیروهای حفاظت محیط زیست مازندران در سال جاری در این منطقه و شروع به اقدام برای حفاظتی که سال ها به حال خود رها شده بود را ، با وجود تمامی مشکلات و موانع پیش رو نقطه عطفی از حفاظت از زیستگاه های ارزشمند باقی مانده پرندگان مهاجر و این سرمایه طبیعی جهانی و ملی دانست.
این فعال محیط زیست اظهار داشت: اداره محیط زیست بابلسر یکی از منفعل ترین ادارات کل محیط زیست بوده و امسال برای نخستین بار در طول چند دهه گذشته مانوری در خصوص مقابله با متخلفانی که قوانین شکار و صید را رعایت نمی کنند انجام داد که در این مانور مئموران محیط زیست با مقاومت شکارچیان مواجه و ناچار به عقب نشینی شدند.
به اعتقاد وی، اما اگر همین بازدیدها چندین بار تکرار شود و تنها اقدامی نمادین نباشد تا حدودی امکان کنترل شکار چیان را فراهم می کند.
این کارشناس حیات وحش یاد آور شد: اکثر پرندگانی که در اوائل و اواسط پائیز وارد منطقه می شوند جوجه ها و پرندگان نابالغی هستند که برای اولین بار همراه با والدینشان مهاجرت می کنند. این پرندگان که اکثر جمعیت کل پرندگان مهاجر را در این فصل در بر می گیرند هیچ تجربه و مهارتی در برابر تورهای هوائی و دام هایی که در سطح وسیعی از منطقه انتظارشان را می کشد ندارند. علاوه بر اینکه این پرندگان جوان و سایر پرندگان بعد از روزها پرواز و صرف انرژی زیاد به شدت ضعیف و گرسنه شده اند و نیاز به تغذیه فوری دارند.
وی افزود: بدین ترتیب درست در اولین روزهای از راه رسیدن این پرندگان، اوج صید و قتل عام آنان بدون در نظر گرفتن هیچ محدودیتی صورت می پذیرد که مصداق بارز یک نسل کشی است.
علی اله قلی اظهار داشت: از سوی دیگر اوائل پائیز زمان شروع مهاجرت برای گونه های خاص و بعضا کمیابی است که زودتر از جمعیت های اصلی سایر گونه ها وارد منطقه شده و پس از توقفی چند روزه منطقه را به سمت سایر زیستگاه ها ترک می کنند.
این فعال محیط زیست با بیان اینکه خوتکای ابرو سفید که پرنده ای حمایت شده است از شاخص ترین این پرندگان پیشقراول است گفت: گیلانشاه بال سفید، اکراس، انواع جغدها و بوتیمار بزرگ که پرندگانی حمایت و حفاظت شده ملی و بین المللی هستند از دیگر پرندگانی هستند که صرفا در اوائل فصل زمستانگذرانی یعنی در پائیز دیده می شوند و در این کارزار صید از زمین و هوا بسیاری از این پیشقراولان نیز اسیر دام ها شده و از بین می روند.
وی افزود: بدون تردید جلوگیری از صید در این زمان خصوصا با دامها و تورهای هوایی، موجب کاهش درصد بالا و قابل توجهی از میزان کشتار پرندگان مهاجر در کل فصل زمستان گذرانی خواهد شد.
اله قلی در پاسخ به اینکه افزایش جرایم شکار تا چه اندازه در کنترل تخلفات در این منطقه موثر است، گفت: در صورتیکه جرایم افزایش یابند حتما باید تعداد مأموران حفاظتی و امکانات و تجهیزات آنها هم افزایش یابد چرا که در غیر اینصورت زد و خورد بین مأموران و شکارچیان شدید تر شده و امکان اینکه جان محیط بانان تهدید شود هم وجود دارد.
http://www.mehrnews.com/detail/News/2378828 (http://www.mehrnews.com/detail/News/2378828)
-
شکارچیان و پرنده‌فروشان دام‌هایشان را در فریدونکنار گسترده‌اند
سیاهچال پرندگان مهاجر
آسمان پر از پرندگان مهاجر همیشه تصویری دلپذیر از طبیعت بود که زیبایی ماندگار را رقم می‌زد.
شاید هر کسی این پرندگان بی‌شمار را ببیند تصور نکند که گروهی در کمین هستند تا به شکارهای خاموش دست بزنند.
به گزارش سایت «دیده بان حیات وحش ایران»با شروع فصل سرما در نیمکره شمالی زمین، پرندگان مهاجر زیستگاههای در حال یخ زدن خود را به قصد یافتن غذا ترک و به عرض‌های جنوبی کره زمین و سرزمین‌هایی با اقلیم معتدل‌تر مهاجرت میکنند.
امسال نیز با شروع فصل سرما، مهاجرت پرندگان به فریدونکنار آغاز شده است. همزمان با ورود پرندگان خسته و گرسنه به شالیزارهای فریدونکنار در روزهای گذشته، صید و قتل عام پرندگان مهاجر توسط عدهای سودجو و منفعت طلب با انواع و اقسام روشهای ناجوانمردانه از جمله نصب دامهای هوایی نیز آغاز شده است. یکی از این روشهای غیرقانونی و غیراخلاقی، نصب تورهای هوایی یا شب دام است که پرندگان در طول شب و بعضاً حتی در روز بدون هیچ انتخابی در نوع و گونه پرنده در این تورها به دام می‌افتند.
بسیاری از این پرندگان در فهرست گونههای حمایت شده و در معرض خطر انقراض قرار دارند که درنای سیبری، قوی فریادکش، قوی گنگ و قوی کوچک، عروس غاز، غاز پیشانی سفید کوچک، غاز پا زرد، اردک مرمری، اردک بلوطی، اردک سرسفید، بوتیمار بزرگ، آنقوت، طاووسک، پلیکان خاکستری، تنجه، اکراس، خودکا ابروسفید، خروس کولی دم سفید و پاشلک بزرگ و انواع پرندگان شکاری و جغدها از جمله آنها هستند.
همچنین تعدادی از پستانداران نیز که همه ساله با ورود پرندگان برای شکار و تغذیه از پرندگان مهاجر در اطراف تالاب تجمع میکنند توسط صیادان به دام افتاده و به شیوه بی‌رحمانه‌ای کشته میشوند.
این پستانداران که عمدتاً گربه جنگلی، شغال، گورکن و شنگ هستند به دلیل پایین آوردن امنیت دامگاه، توسط صیادان با استفاده از تله‌های مخصوص زندهگیری شده و پس از به دام افتادن در تله برای سالم ماندن لاشه جهت استفاده در تاکسیدرمی، با ضربات چوب یا استفاده از سموم حشره‌کش کشته میشوند.
بر اساس گزارش‌های دریافتی از استان مازندران، همزمان با ورود پرندگان و آغاز صید غیرمجاز، بازار پرنده فروشان فریدونکنار نیز در حال آماده‌سازی و نوسازی است و فروشندگان این بازار در کمال خونسردی اقدام به رنگ‌آمیزی دیوارها، اعلام شماره تلفن و حتی تجهیز خود به دستگاه کارتخوان کرده‌اند!
این بازار بدون هرگونه نظارت به مرکزی برای فروش انواع گونههای جانوری بخصوص پرندگان مهاجر به‌صورت زنده و مرده تبدیل شده است، به طوری که پرندگان و پستانداران صید شده در سایر نقاط استان مازندران و حتی گلستان برای عرضه به این بازار منتقل میشوند.
«محمد علی الله قلی» فعال محیط زیست و کارشناس حیات وحش در این باره می‌گوید: تمرکز جمعیت‌های بزرگ پرندگان و نیز غنای تنوع گونه‌ای آنان در فریدونکنار مازندران این منطقه خاص را تبدیل به منطقهای بی‌نظیر و حیاتی برای بقای پرندگان در سطح جهان کرده است و نمونه‌ای مانند فریدونکنار و سرخرود در هیچ کجای دیگر جهان وجود ندارد.
ناامنی دائمی و شدید سایر تالابهای شمال ایران به واسطه حضور شکارچیان - تالابهای مهمی مانند خلیج میانکاله در مازندران و تالاب گمیشان در استان گلستان - و خشک شدن قریب به اتفاق همه تالابهای کوچک و بزرگ در سراسر کشور به این تمرکز پرندگان در فریدونکنار بیش از پیش افزوده و در واقع فریدونکنار را به یکی از آخرین مأواهای باقی مانده برای انواع پرندگان مهاجر در کشور پهناورمان ایران تبدیل کرده است.
صدها هزار پرنده مهاجر از انواع پرندگان آبزی، کنار آبزی، غواص، حواصیل‌ها، درناها، عقاب‌ها، قوش‌ها، شاهین‌ها، جغدها، گنجشک سانان و غیره هر سال از منطقه فریدونکنار که در قلب شاهراه مهاجرتشان به سمت جنوب تا آفریقا قرار دارد، به عنوان یک ایستگاه استراحت به منظور تغذیه و تجدید قوا یا به عنوان سرزمینی که نیمی از عمرشان را در هر پاییز و زمستان در آن سپری میکنند، بهره میبرند.
شهرت و کیفیت منحصر به فرد برنج فریدونکنار نیز مرهون حضور پرندگان مهاجر زمستان‌گذران در این منطقه است. کودیزه شدن و آفت زدایی طبیعی زمین‌ها و افزایش حاصلخیزی خاک شالیزارها به واسطه حضور جمعیت‌های پرندگان، تنها دلیل کیفیت بالای برنج این منطقه است.
محمد علی الله قلی می‌گوید: این بهشت پرندگان در محاصره عدهای خاص و معدود قرار دارد که منطقه را برای صید و استفاده از پرندگان قرق میکنند و کمتر کسی تا به حال از حضور میلیونی پرندگان در این منطقه با خبر بوده است.
بسیاری دانشمندان، ارگان‌ها و تشکیلات مرتبط با حفاظت از طبیعت در مقیاس بین‌المللی از منطقه فریدونکنار به عنوان سیاهچالهای برای حیات پرندگان مهاجر یاد میکنند.
به گفته محمد علی الله قلی، در این منطقه پرندگان کمتر به وسیله تفنگ شکار میشوند اما در گروههای بزرگ در دامهای هوایی و زمینی گرفتار میشوند. همین نبود صدای تیراندازی دورنمای به ظاهر امنی از این منطقه در ذهن پرندگان ایجاد میکند و موجب جذب پرندگان به این تنها منطقه به ظاهر امن میشود.
اما امسال حضور بموقع نیروهای حفاظت محیط زیست مازندران در این منطقه و شروع به اقدام برای حفاظتی که سالها به حال خود رها شده بود، با وجود همه مشکلات و موانع پیش رو نقطه عطفی از حفاظت از زیستگاههای ارزشمند باقی مانده پرندگان مهاجر و این سرمایه طبیعی جهانی و ملی است.
این کارشناس حیات وحش می‌افزاید: اکثر پرندگانی که در اوایل و اواسط پاییز وارد منطقه میشوند جوجه‌ها و پرندگان نابالغی هستند که برای نخستین بار همراه والدینشان مهاجرت میکنند. این پرندگان که اکثر جمعیت کل پرندگان مهاجر را در این فصل در بر می‌گیرند هیچ تجربه و مهارتی در برابر تورهای هوایی و دامهایی که در سطح وسیعی از منطقه انتظارشان را می‌کشد، ندارند. علاوه بر اینکه این پرندگان جوان و سایر پرندگان بعد از روزها پرواز و صرف انرژی زیاد بشدت ضعیف و گرسنه شده‌اند و نیاز به تغذیه فوری دارند.
محمد علی الله قلی می‌افزاید: بدون تردید جلوگیری از صید در این زمان خصوصاً با دامها و تورهای هوایی، موجب کاهش درصد بالا و قابل توجهی از میزان کشتار پرندگان مهاجر در کل فصل زمستان گذرانی خواهد شد.
سرشکارچیان مسلح در برابر محیطبانان
نیروهای یگان حفاظت محیط زیست مازندران در اقدامی بموقع و همزمان با آغاز فصل مهاجرت پرندگان با بیش از ۷۰ نیرو چهارشنبه دوم مهرماه برای جمع‌آوری دامهای هوایی راهی منطقه فریدونکنار شدند.
اما همزمان با حضور محیطبانان بیش از ۱۵۰ نفر شکارچی همراه سلاح‌های خود در محل دامگاه فریدونکنار مستقر شدند تا از ورود محیطبانان و بازرسی از همه بخشهای دامگاه جلوگیری کنند.
با حضور تعداد زیادی شکارچی مسلح و احتمال بروز درگیری مسلحانه، محیطبانان به بخش اصلی دامگاه فریدونکنار وارد نشده و تنها به جمع‌آوری بخشی از تورهای هوایی برپا شده در حاشیه دامگاه اقدام کردند و به نظر می‌رسید حضور پلیس می‌توانست مانع سرکشی شکارچیان در برابر محیطبانان باشد.
http://www.iran-newspaper.com/?nid=5755&pid=13&type=0 (http://www.iran-newspaper.com/?nid=5755&pid=13&type=0)
-
اعلام موجودیت «کمپین پرواز»
همزمان با آغاز نسل کشی پرندگان مهاجر فریدونکنار/ درخواست همراهی
(http://arw.ir/wp-content/uploads/2014/09/Animal-Rights-Watch-ARW-7946-424x600.jpg)
با همکاری برخی فعالان و دلسوزان از جمله چندین موسسه و گروه مردمی حامی محیط زیست کمپینی برای جلوگیری از ادامه روند کنونی نسل کشی و کشتار حیات وحش در منطقه فریدونکنار ایجاد شده است. در بیانیه اعلام موجودیت این کمپین آمده است:
«تالاب بین المللی فریدونکنار دارای جایگاه ثبت شده در کنوانسیون بین المللی رامسر، جزء یکی از ارزشمندترین زیستگاه پرندگان آبزی در ایران به شمار می رود.
با توجه به اینکه سالانه این تالاب میزبان تعداد بی شماری از پرندگان مهاجر و همچنین گونه های در معرض خطر انقراض کشوری و جهانی است که از ارزش زیستی انکارناپذیری برخوردار هستند، از این رو بر آن شدیم تا برای حراست از حیات وحش کشوردر مقابل نسل کشی پرندگان آبزی تالاب بین المللی فریدونکنار توسط شکارچیان و صیادان غیر مجاز این منطقه اقدام کنیم.
مناطق فریدونکنار، سرخرود و میانکاله از چنان غنای زیستی با ارزشی برخوردار هستند که می توانند به یکی از قطب های پرنده نگری در کشور تبدیل شوند اما در حال حاضر، نبض تعداد زیادی از گونه های در معرض خطر این مناطق توسط شکارچیان،به شماره افتاده است.
از شما دعوت می کنیم تا ما را برای پایان دادن به کشتار، زنده گیری و قاچاق این پرندگان، همراهی و حمایت کنید تا از طریق مشارکت افراد متخصص، علاقه مند و طبیعت دوست این سرزمین، بتوانیم طی اقدامی به هنگام، وضعیت کنونی حیات وحش شمال این سرزمین را از حالت وخیم و شکننده خارج کرده و زمینه ای مناسب برای ارتقای سطح کیفی پاسداری از این گونه های ارزشمند را فراهم سازیم. با توجه به مباحث تخصصی انجام شده، هدف گذاری برای نخستین گام این کمپین، متوقف کردن تعبیه دام های هوایی در سال ۱۳۹۳ خواهد بود.
امید آنکه بتوانیم اقدامات نقض کننده حقوق حیوانات که به صورت چشمگیری توسط صیادان و شکارچیان صورت می گیرد را متوقف سازیم و امنیت را به زیستگاه این پرندگان برگردانیم.
در صورت تمایل به همراهی، برای تعیین زمینه فعالیت مشترک در اولین فرصت:
۱- لوگوی مجموعه مایل به همراهی
۲- تلفن تماس (ترجیحا شماره ای که برای تماس وایبری نیز تنظیم شده باشد.)
۳- ایمیلتان
را به آدرس parvaz.campaign@gmail.com ارسال فرمایید.»
با به اشتراک گذاشتن این خبر ما را در اطلاع رسانی یاری نمایید.
-
نامه سرگشاده تشکل های زیست محیطی به ابتکار؛
درخواست برخورد قانونی، عاجل و قاطع با نسل کشی پرندگان مهاجر در فریدونکنار
جمعی از تشکل های زیست محیطی با ارائه نامه ای به معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان محیط زیست خواستار جلوگیری از نسل کشی پرندگان مهاجر در فریدونکنار شدند.
در این نامه با اشاره به وضعیت خاص منطقه فریدونکنار و با توجه به ورود گروههای پرندگان پیشرو، آغاز کشتار و نسل کشی پرندگان مهاجر مورد توجه قرار گرفته و ۱۵ سوال ویژه از معاون رییس جمهور پرسیده شده است.
متن نامه سرگشاده سمن های زیست محیطی به معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان محیط زیست به این شرح است:
بنام خالق زیبایی ها
سرکارخانم دکتر ابتکار
ریاست محترم سازمان حفاظت محیط زیست
با سلام و عرض ادب،
بدون شک پس از گذشت یکسال از فعالیت دولت جدید از جمله خشنودیهای گروههای مردمی دوستدار محیطزیست، گسترش جایگاه مردمی و امکان اظهار نظر و تبادل اطلاعات این گروهها با مسئولان سازمان حفاظت محیطزیست است. تغییر رویه در برخورد با بخش مردمی آنچنان آشکار است که نیاز به هیچ توضیح و تفسیر ندارد. دیدگاه والای شما در برخورد با مواردی چون آلودگی هوا و مقوله شکار حیات وحش نیز چنان تاثیر گذار بوده است که یقینا در تاریخ کشور به عنوان نقطه عطفی ثبت خواهد شد. ما همگی از شما صمیمانه سپاسگزاریم.
همانگونه که مستحضر هستید مبحث صید پرندگان و دامگاههای منطقه فریدونکنار سالهاست در لیست مشکلات محیط زیست کشور قرار گرفته و دلسوزان زیادی را متوجه خویش ساخته است. چنین به نظر میرسد علی رغم همه تلاشهای مردمی و دولتی، معضل کماکان برقرار است و با آغاز فصل مهاجرت میرود با تکرار دردناک تاریخ دهههای گذشته شاهد کشتار و نسلکشی گونههای بسیاری از پرندگان و حیات وحش در این منطقه باشیم. گروهها و موسسات مردمی امضا کننده این نوشتار ضمن سپاسگزاری از حسن نظر شما، درخواست خویش را جهت متوقف شدن روند غیرقابل توجیه کنونی با ارایه سوالاتی برای روشن تر شدن فاجعه مذکور، حضورتان تقدیم مینمایند. هدف از این مجموعه سوالات، ایجاد موج اطلاع رسانی و همراهی سازمان حفاظت محیط زیست جهت سرعت بخشیدن به اقدامات قانونی موثر در تغییر نگرش برخی مسئولان و تسریع در اجرایی شدن تصمیمات آن سازمان محترم است.
سوالهای گروههای مردمی از ریاست سازمان محیط زیست کشور در مورد دامگاههای فریدونکنار:
۱- چرا قوانین جاری سازمان حفاظت محیط زیست در خصوص صید و شکار در بخش محدودی از کشور(فریدونکنار) متفاوت اجرا میشود و یا بهتر بگوییم اجرا نمیشود؟ آیا منطقه فریدونکنار و افراد حاضر تفاوتی با دیگر مناطق کشور دارند؟
۲- آیا بهانه کسب درآمد و معیشت برای عدهای محدود، میتواند دلیل قابل قبولی برای رها کردن روند غیرقانونی شکار و صید در محدوده فریدونکنار و در ادامه دست درازی متخلفان به میراث طبیعی کشور و بیت المال باشد؟
۳- آیا افراد دیگر نقاط کشور از جمله دیگر کشاورزان، اجازه دارند با ایجاد دامگاههای مشابه به صید نه تنها پرندگان که سایر گونه های حیات وحش اقدام کنند؟ چرا؟ آیا تفاوتی بین دامگاهداران و دیگر شالیکاران و یا کشاورزان کشور وجود دارد؟
۴- آیا سازمان حفاظت محیط زیست از ضمانت لازم جهت اجرایی شدن قوانین مصوبه خویش در خصوص دامگاهها و روشهای صید غیر مجاز برخوردار است؟
۵- چرا سازمان حفاظت محیط زیست با باند مافیایی شناخته شده در خصوص صید ، زندهگیری و قاچاق پرندگان از جمله گونههای حمایت شده کشوری و جهانی و فروش آن به مراکز نگهداری دولتی و خصوصی برخورد جدی نمیکند؟ آیا ردپای برخی وابستگان سازمان حفاظت محیط زیست در این بخش احساس میشود؟
۶- چرا گونههای حمایت شده و در خطر انقراض جهانی و یا حفاظت شده کشوری آشکارا در انظار عمومی به حراج گذاشته میشوند؟ چه سازمانی وظیفه نظارت و ایجاد محدودیتهای لازم را برعهده دارد؟
۷- چرا با روشهایی که به نسل کشی و قتل عام دسته جمعی پرندگان منتهی میشود با قاطعیت برخورد نمیشود و موارد زیاده خواهی گروهی متخلف برای عموم مردم شفافسازی نمیشود؟
۸- آیا تهدید به ضرب و جرح و ایجاد رعب و وحشت جهت صید و کشتار غیر قانونی پرندگان توسط عدهای مشخص، خارج از چهارچوب امنیت ملی کشورمان نیست؟
۹- با توجه به تبدیل تالاب بین المللی کشور(فریدونکنار) و مناطق اطراف به سیاه چاله نسلکشی پرندگان، تکلیف معاهدات بین المللی چون کنوانسیون رامسر(Ramsar Convention) ، کنواسیون گونههای مهاجر(CMS)، تفاهم نامه حفاظت از پرندگان مهاجر آبزی اوراسیا-آفریقا(AEWA) و بسیاری دیگر از تعهدات و معاهدات بین المللی و منطقهای چیست؟ آیا سازمان حفاظت محیط زیست قصد خروج از این معاهدات را دارد؟ آیا روند کنونی حضور نمایندگان سازمان حفاظت محیط زیست در این معاهدات، سبز نمایی فاجعه جاری در دیدگاه بین المللی نیست؟
۱۰- آیا روند کنونی به آبروی ملی و وجهه جهانی کشور عزیزمان ایران لطمه ای وارد نمیکند؟ آیا اینگونه عملکرد، مخالف با اخلاق محیط زیستی نیست؟
۱۱- آیا از دیدگاه اخلاقی و شرعی نسل کشی جانوران در معرض تهدید و یا در خطر انقراض و یا حتی غیر حمایت شده، مورد تایید است ؟ آیا این مورد باعث پایین آمدن رتبه زیست محیطی کشور در جهان نمیشود؟ آیا این به معنی دست درازی به حقوق مسلم نسلهای آتی نیست؟
۱۲- با توجه به تسری این ناهنجاری اجتماعی و تخلف آشکار به دیگر نقاط کشور، از جمله استانهای مجاور و یا بعضا دیگر استانهای کشور، مسئولیت این نسل کشی و عواقب بعدی آن با چه ارگان و یا سازمانی خواهد بود؟
۱۳- چرا قانون “از کجا آورده ای؟” در بخش نظارت سازمان حفاظت محیط زیست بر مراکز نگهداری حیوانات جایگاهی ندارد؟ چرا بسیاری از مراکز نگهداری حیات وحش اعم از نیمه دولتی و خصوصی، با خرید جانوران صید و زندهگیری شده خصوصا در استان مازندران و دیگر استانهای اطراف، به راحتی مجوز لازم برای نگهداری دریافت میکنند؟ آیا این سبزشویی بارز تخلفات انجام شده و دور زدن قوانین نیست؟
۱۴- در مصاحبه مدیر کل دفتر تنوع زیستی و حیات وحش با برخی رسانهها، در حاشیه همایش حقوق حیوانات، چنین اعلام شد که سازمان در یک برنامه چند ساله اقدام به تغییر وضعیت کنونی خواهد نمود. در همین راستا بنا به گفته ایشان امسال با اعلام رسمی به استان مازندران، با برپایی هرگونه دام هوایی بطور جدی برخورد خواهد شد. جدای از این مورد که قوانین گذشته و کنونی برپایی این دامها را از پایه غیر قانونی میدانستهاست، آیا شما اجرایی شدن مصوبه قانونی سازمان حفاظت محیط زیست که سالها مهجور مانده است را در پاییز و زمستان جاری تضمین مینمایید؟
۱۵- درخواست جنابعالی از گروههای مردم نهاد در برخورد با نسل کشی حیات وحش در محدوده فریدونکنار چیست؟
با احترام
گروه پرنده نگری طرلان
دیده بان حقوق حیوانات
کانون محیط بان
انجمن یوزپلنگ ایرانی
-
شکار غیرقانونی سالیانه یک میلیون پرنده در فریدونکنار در گفتوگو با یک فعال محیط زیست مطرح شد؛
شکار غیرقانونی سالیانه یک میلیون پرنده در فریدونکنار
1393-07-08, 09:02. کد خبر: 209450
در بازار پرندگان فریدون کنار شاهد خرید و فروش غیر قانونی انواع پرندگان مهاجر مانند عقاب طلایی، اردک، جغد و... هستیم و هیچ نظارتی بر این مسئله نمیشود.
یک فعال محیط زیست از شکار غیر قانونی سالیانه یک میلیون پرنده در فریدونکنار خبر داد.
علیرضا هاشمی در گفتوگو با خبرنگار ایلنا در مورد صید غیر مجاز پرندگان در منطقه فریدونکنار گفت: تمامی افراد اعم از کشاورز، دامدار، کارمند و... باید برای شکار از قانون صید و شکار کشور تبعیت کنند اما برخی افراد دراین منطقه اقدام به صید پرندگان میکنند و هیچ نظارتی بر شکار آنها از نظر تعداد و نوع وجود ندارد.
وی با اشاره به اینکه برخی از پرندگان شکار شده گونههای تحت حمایت جهانی و کشوری هستند، ادامه داد: متاسفانه سازمان حفاظت محیط زیست تاکنون در مقابله با این صیادان موفق نبوده و در هفته‌های گذشته که ماموران این سازمان برای بازرسی به مناطق شکار رفته بودند با برخورد شکارچیان روبرو شده و نتوانستند از منطقه بازدید کنند.
هاشمی افزود: البته این مسئله جای سوال دارد که چطور میشود ضابطان قضایی در این منطقه حضور پیدا کنند و شکارچیان جلوی آنها بایستند و مانع اجرای قانون شوند و پس از آن هیچ اتفاقی برای برخورد با این کار غیرقانونی صورت نگیرد.
مدیر گروه پرنده‌نگری و پرنده‌شناسی طرلان با تاکید براینکه براساس معاهدات بین المللی جلوی این شکارهای غیرقانونی باید گرفته شود، گفت: در بازار پرندگان فریدونکنار شاهد خرید و فروش غیرقانونی انواع پرندگان مهاجر مانند عقاب طلایی، اردک، جغد و... هستیم و هیچ نظارتی بر این مسئله نمیشود.
این فعال محیط زیست با بیان اینکه سالانه یک میلیون پرنده در این منطقه شکار میشوند، افزود: راهکار مقابله با این مسئله بوجود آمدن عزم ملی در این زمینه و برخورد جدی سازمان حفاظت از محیط زیست است.
-
هشدار یک حقوقدان نسبت به تخریب محیط زیست و کشتار گستردۀ پرندگان مهاجر در فریدونکنار
مهر ۹, ۱۳۹۳
دیده بان حقوق حیوانات/ محمدرضا زمانی درمزاری*: مهاجرت سالیانۀ پرندگان مهاجر به مازندران و شمال ایران و همراه بودنِ گونه های جانوری مهم،در معرض خطر و انقراض با آنها و کشتار بی رحمانه و غیرقانونی این میراث طبیعی ملی و بین المللی در تالاب های بین المللی منطقه، تاسف بار بوده و مستلزم عزم جدی ملی و بین المللی برای مهار آن و حفظ اساسی حقوق حیوانات و حیات وحش می باشد. پرندگان مهاجر با نسل کشی ،شکار بی رویه و پهن کردنِ تورهای هوایی و دام گذاری های گسترده، قربانی سودجویی ها و نبود مدیریت کارآمد در حفظ محیط زیست و حیات وحش می گردند و آخرین پرواز آنها نیز به ” مرگ در پرواز و اسارت” می انجامد…!!!
حقوق حیوانات در ایران
حیوانات، بخشی از جامعه طبیعی و زیست محیطی را تشکیل می دهند و در برقراری توازن در نظام طبیعت، نقش موثر و غیرقابل انکاری دارند.حیوانات به مانند انسان ها از حقوق خاص خویش مانند حق حیات، حق درمان، حق آرامش، حق زیست جمعی، حق پرهیز از هر نوع خشونت، حق پرهیز از هرگونه نسل کشی، حق استفاده از حیات وحش و مانند آنها برخورداند و هرگونه تعدی و تفریط نسبت به آنها یا حقوق آنها، به منزلۀ نقض حقوق آنان محسوب شده و ضروری است، مستوجب مسئولیت باشد. شعر معروف سعدی بوستان با عبارت : ” میازار موری که دانه کش است،که جان دارد و جان شیرین خوش است”، نشان از نگاه ادبی و فرهنگی جامعۀ ایرانی نسبت به حقوق حیوانات و ضرورت احترام به حیات وحش و حفظ حقوق حیاتی و زیست محیطی آنها دارد و آموزه های دینی و مذهبی و انتساب ” ضامن آهو” به حضرت رضا(ع) نیز حکایت از مراتب یاد شده دارد.
با این وجود،نظام حقوقی حیوانات در ایران و جهان سوم،برخلاف جوامع پیشرفته و کنوانسیون های بین المللی گسترده و متعدد و موجود،آغاز تحول و توجه خویش را نسبت به آنها گذرانده و قوانین و قواعد موضوعۀ مقرر در این نظام نسبت به حقوق حیوانات،رضایت بخش نبوده و تضمین کنندۀ حقوق طبیعی و قانونی آنها نمی باشد. همین مهم، یعنی؛ نبود نظام حقوقی و تقنینی مناسب و وجود خلاء های قانونگذاری و در نتیجه، فقدان نظام تضمینات حقوقی و قانونی موثر و همه جانبه، موجبات سوء استفاده هر چه بیشتر جامعه انسانی را نسبت به آنها فراهم آورد و اعمال هر نوع خشونت و بی مهری نسبت به حیات حیوانات، گویی طبیعی و مجاز به شمار می رود!.
در همین ارتباط،به سبب تنوع فوق العاده ای پوشش گیاهی و حیات جانوری ایران، سیاست گذاری های زیست محیطی از اهمیت به سزایی برخوردار است.متاسفانه، این تنوع به سبب شکار و صید های غیرقانونی و بی رویه شدیداً، در معرض خطر قرار گرفته و یا قرار دارد. کشتار بی رحمانه گونه های جانوری مختلف از یک طرف و چرای بی رویه و تخریب جنگل ها و بیشه زارها از طرف دیگر، سبب ویرانی پناهگاه و مامن آن ها شد که این امر صدمه جبران ناپذیری به زیستگا ه های طبیعی ایران وارد کرده است!. با این وجود،اقدامات مقنن در زمینۀ حقوق حیات وحش و محیط زیست مرتبط با آن بسیار محدود و نوعاً به موارد ذیل بوده است :
۱- مقررات مقرر در قانون مدنی ایران.
۲- قوانین شکار مصوب ۱۳۳۵ ، شکار و صید مصوب ۱۳۴۶ (همراه با اصلاحات بعدی آن ).
۳- اصل پنجاهم قانون اساسی از حیث نقش و جایگاه محیط زیست و مسئولیت عمومی در حفظ و حراست از آن.
۴- قانون حفاظت و بهره برداری از منابع آبزی، مصوب ۱۳۷۴ش.
۵- قانون مجازات اسلامی(مواد ۲۰۲ تا ۲۰۵، ۳۵۷ تا ۳۶۲، ۶۷۹ و ۶۸۰ درباره جزای اتلاف حیوانات؛ ضمان خسارت های حیوان و دیه جنایت بر حیوان).
۶- مصوبه جدید شورای عالی حفاظت محیط زیست در مورد تعیین بهای پروانه شکار و صید و بهای جانوران وحشی.
۷- تعهدات بین المللی دولت ایران در قالب کنوانسیون های بین المللی :
– کنوانسیون مربوط به تالاب های مهم بین المللی، بویژه تالاب های زیستگاه پرندگان آبزی، رامسر، ۲ فوریه ۱۹۷۱، معروف به معاهده یا کنوانسیون بین المللی تالابها/ رامسر و بازنگری و اصلاحیه مصوب آن در ۳ دسامبر ۱۹۸۲ در پاریس و اصلاحیه مقرر در نشست فوق العاده اعضاء در رجینا(کانادا) در ۱۹۸۷٫
– قانون الحاق ایران به کنوانسیون تجارت بین المللی گونه های حیوانات و گیاهان وحشی که در معرض نابودی قرار دارند(کنوانسیون مربوط به تجارت بین المللی گونه های جانوری و گیاهی وحشی در معرض انقراض یا سایتِس؛معروف به کنوانسیون واشنگتن، ۱۹۷۳ با هدف حفاظت از گونه های نادر و حفاظت از زیستگاه آن ها).
– قانون الحاق به کنوانسیون حفاظت از گونه های مهاجر وحشی، مصوب ۲۰/۳/۱۳۸۶ مجلس شورای اسلامی.
– اسناد مصوب کنفرانس استکهلم و ریو. اسناد بین المللی مزبور، مهم ترین وسیله جهت حفاظت از گونه ها گیاهی و جانوری و زیستگاه های آن ها تلقی شود. (۱)
با وجود مقررات مهم مندرج در کنوانسیون های بین المللی موضوع تعهدات بین المللی ایران در زمینه گونه های جانوری و گیاهی وحشی، متاسفانه وضعیت اجرای تعهدات مزبور در کشور نسبت به حیات وحش و محیط زیست مربوطه بسیار تاسف بار می باشد و قوانین داخلی نیز به لحاظ خلاء قانونی و نبود ضمانت های اجرایی و حقوقی مربوطه از بازدارندگی مناسب در جهت حفظ حقوق محیط زیست و حیات وحش برخوردار نیستند. فهرست قرمز اتحادیه بین المللی برای حفاظت از طبیعت، مرتبط با وضعیت حیات وحش و محیط زیست ایران بسیار نگران کننده و تاسف بار است!.(۲)
نقض تعهدات بین المللی دولت ایران و نسل کشی پرندگان مهاجرِ در معرض خطر و انقراض
پرندگان مهاجر،شکار غیرمجاز گونه های وحشی و تخریب مستمر محیط زیست و حیات وحش در تالاب های بین المللی میانکاله و فریدونکنار و نواحی سرخرود در مازندران، از زمرۀ اخبار مکرر و مستمر در رسانه ها و سایت های مختلف طی سالیان اخیر می باشند. فهرست ارزشمندی از تالاب های بین المللی ایران در کنوانسیون بین المللی رامسر به ثبت رسیده و از اعتباری جهانی و بین المللی برخوردار بوده و از مهم ترین و اصلی ترین زیستگاههای پرندگان آبزی در ایران و جهان به شمار می روند و هرساله، نیز پذیرای میلیون ها پرندگان مهاجر و گونه های جانوری منحصر و در معرض خطر انقراض به منطقه می باشند.
برخورداری زیستگاههای حیات وحش پرندگان و گونه های جانوری وحشی مزبور از منابع طبیعی و زیست محیطی فراوان ، زمینه ساز مهاجرت سالیانۀ حیوانات مزبور به پناهگاه های حیات وحش در شمال کشور و تقویت اکوسیستم منطقه ای و نقش آفرینی های زیبا و طبیعی از طبیعت مازندران بوده که چشم هر رهگذر و بیننده را خیره و به خود جذب می کند.
حضور گسترده و میلیونی پرندگان مهاجر به تالابهای مزبور در هر سال می تواند مازندران و مناطق مزبور را به یکی از قطب های گردشگری و پرنده نگری در ایران و جهان تبدیل کرده و فرصت های متعددی اقتصادی و معیشتی را برای اهالی بومی و محلی آن در دنیای پُرتلاطم بیکاری و عدم اشتغال فراهم آورد. با این وجود،در سالهای اخیر، تعرض به حیات وحش و محیط زیست منطقه و تخریب عالمانه و عامدانۀ منابع طبیعی و زیست محیطی شمال کشور و تحمیل اسیب های جدی بر حیات تالابهای مزبور و حیات وحش حیوانات، همراه با شکار بی رویه و مخرّب گونه های جانوری مهاجر از سوی شکارچیان غیرمجاز و برخی از بومیان، به اشکال مختلف شکار و درنتیجه،از بین رفتن مستمر و فزایندۀ پرندگان در معرض خطر یا درحال انقراض؛ واقعیت تاسف بار بومی، ملی و بین المللی بوده که نیازمند تدبیری فوری، موثر و مناسب از سوی قوای سه گانه و سازمان ها و نهادهای مربوطه و نیز پیشگیری از ادامۀ هر نوع تعرض نسبت به حیات وحش حیوانات و رعایت و تضمینِ حقوق حیوانات و تعقیب جدی تعهدات بین المللی ایران در کنوانسیون های متعدد گونه های جانوری می باشد.
واقعیات و حقایق موجود و مشهود در تالاب بین المللی فریدونکنار و ناحیه سرخرود،وضعیت دامگاه های انسانی مستقر در آنها و نسل کشی پرندگان مهاجر و گونه های جانوری در معرض خطر، دامنۀ فزایندۀ صیدها و تورهای بزرگ و گروهی در منطقه و شکار بی رویه گونه های جانوری حفاظت شدۀ ملی و پرندگانِ حمایت شدۀ جهانی، همراه با شیوه های نگاهداری غیرمجاز پرندگان به دام افتاده و سلاخی و کشتار بی رویه و بی رحمانۀ آنها و نیز بازار پُر سود و کسب و کار فروش آنها، بدون هرگونه توجهی به اهمیت و جایگاه حیات وحش و نقش پرندگان مهاجر در معرض خطر و انقراض، را باید بعنوان یک ” فاجعۀ انسانی، زیست محیطی، جانوری و حیات وحش ملی و بین المللی در ایران” تلقی کرد و آنرا با هزاران آه و تاسف نیز معرفی کرد؟!
به راستی، این است درس های آموخته بومیان و شکارچیان غیرمجاز از آموزه های دینی ضامن آهو؟! این است شیوۀ تاسف بار اجرای تعهدات بین المللی دولت ایران و تعهد دولت یازدهم و دولتهای پیشین به ” استفادۀ عاقلانه از تالاب ها”، در راستای مقررات مندرج در کنوانسیون بین المللی تالابها/ رامسر؟!
بدیهی است هرگونه بی توجهی از سوی قوای مزبور و مدیران دولتی و رئیس جمهور نسبت به تداوم روند فزایندۀ تخریب محیط زیست و حیات وحش کشور و عدم تعقیب قانونی مرتکبین آنها و شکارچیان غیرمجاز منطقه ای و خارج از آن، مستوجب از بین رفتن تمامی گونه های جانوری وحشی در معرض خطر و انقراض، خروج ایران از دارندگان تالاب های بین المللی مزبور و دارندگان گونه های وحشی منحصر و مهاجر بوده و سبب بروز مسئولیت ناشی از تعهدات بین المللی دولت ایران و از بین رفتن زیستگاههای حیات وحش و امن پرندگان مزبور شده و در این رهگذر نیز، تقابل متعارف بین اهالی بومی و شکارچیان و محیط بانان و مسئولان حفاظت محیط زیست و تالاب های بین المللی مزبور، نیز امری عادی و روزمره خواهد بود.!
دیده بان حقوق حیوانات و سایر فعالان زیست محیطی و حیات وحش ایران با برگزاری اولین همایش تخصصی حقوق حیوانات در ۲۰ شهریور ۱۳۹۳، در روز ملی مبارزه با خشونت علیه حیوانات، در مرکز همایش های بین المللی سازمان حفاظت از محیط زیست بر لزوم رفع خلاهای قانونی مربوط به حقوق حیوانات و حیوان آزاری و لزوم تدوین و تثبیت نظام جامع حقوق حیوانات و حفظ حقوق محیط زیست و حقوق حیوانات و فرهنگ سازی توامانِ مردم و مسئولان در این باره تاکید نموده اند.(۳).
جای بسی تاسف است، با وجود دغدغه ها و تاکیدات برگزار کنندگان این همایش و دستاوردهای جدی و موثر آن، در کمتر از ۲۰ روز از آن تاریخ، با تکرار تعرضات مستمر به حیات وحش و زیستگاههای امن پرندگان، شاهد کشتار بی رحمانه و گستردۀ پرندگان مهاجر و به روز رسانی بازار فروش غیرقانونی پرندگان صید شده در فریدونکنار و نواحی مشابه در شمال کشور بوده و علی رغم غیرمجاز بودنِ شکار آنها و صید گسترده و غیرقانونی گونه های جانوری در معرض انقراض و خطر، برخلاف تعهدات بین المللی دولت ایران و تلاش های نسبی و محدود به عمل آمده از سوی سازمان حفاظت از محیط زیست، دیده بان حقوق حیوانات و سایر فعالان زیست محیطی و حیات وحش ایران، در کمال تعجب و ناباوری، سکوت و مواضع غیرمسئولانه و منفعلانه مسئولان منطقه ای و کشوری و بی اثر ماندن اقدامات به عمل آمده از سوی سازمان و گروههای مزبور نیز مشهود است!.
به گونه ای که دکتر ابتکار در یادداشت منتشره خویش در صفحه فیس بوک خود نیز، ضمن اذعان به مراتب یاد شده و اظهار تاسف از وضعیت موصوف و ناتوانی سازمان حفاظت از محیط زیست در برخورد با وضعیت مزبور!!!، بر لزوم اقدام جدی و موثر از سوی مسئولان منطقه ای و کشوری، به منظور نجات حیات وحش منطقه و تعرضات غیرقانونی به تالاب بین المللی فریدونکنار و مانند آن تاکید داشته است.(۴)
گزارش منتشره از سوی ریاست سازمان مزبور و سایر فعالان حیات وحش و حقوق حیوانات، حکایت از ” قتل عام و نسل کشی گستردۀ پرندگان مهاجر به تالاب بین المللی فریدونکنار” و آسیب های جدی وارده به گونه های مهاجر در معرض خطر و انقراض، در اثر شکار بی رویه و غیرمجاز در منطقه و تداوم تجارت غیرقانونی پرندگان مهاجر از یکسو و تقابل و برخورد مسلحانۀ شکارچیان و اهالی بومی و منطقه ای ذینفع از شکار و دام های غیرقانونی منصوبه در منطقه و نیز کافی نبودنِ مساعی مسئولان منطقه ای و کشوری برای نجات حیات وحش و حفاظت از زیستگاه طبیعی مزبور دارد.!(۵)
دکتر ابتکار در یادداشت منتشره خویش به مانند حقوقدانان و فعالان محیط زیست و حیات وحش ایران بر لزوم توجه جدی و موثر به وضعیت موجود و حمایت قانونی و کارشناسی از گونه های جانوری مهاجر و رفع هرگونه تعرض و شکار بی رویه نسبت به آنها تاکید کرده و بدان نیز هشدار داده است. دیده بان حقوق حیوانات نیز در مقام اعتراض به وضعیت تاسف بار مزبور نسبت به تشکیل ” کمپین پرواز” و جلب و جذب همیاران حیات وحش و محیط زیست در این باره اقدام کرده و در مقام تعقیب حقوقی و رسانه ای آن،به اشکال مختلف برآمده است. دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران نیز در اقدامی مشابه بر مخاطرات پیش روی حیات وحش و پرندگان مهاجر و لزوم رفع آن تاکید داشته است(۶).
صرفنظر از خلاء های قانونی موجود در قوانین نسبت به نظام حقوقی حیوانات، به ترتیب مطروحه در همایش مزبور و علی رغم لزوم تدوین و تصویبِ نظام جامع حقوق حیوانات در چهارچوب اصول و هنجارهای بین المللی مربوط به حفاظت از محیط زیست و گونه های جانوری حیات وحش و نیز در راستای تعهدات بین المللی دولت ایران در کنوانسیون های بین المللی مربوطه و تضمین کاملِ رعایت حقوق حیوانات و حیات وحش در ایران از سوی دولت، نمی توان و نباید به بهانۀ مزبور و تا قبل از حصول به نتایج نهایی تصویب قانون مذکور، دست روی دست گذاشت و شاهد تخریبِ روزافزون میراث طبیعی و زیست محیطی منطقه و از بین رفتن مستمر گونه های جانوری مزبور و آسیب های فزاینده و غیرقابل جبران به حیات وحش ایران و پرندگان مهاجر مزبور که از زمرۀ میراث طبیعی جهانی و بین المللی نیز به شمار می روند، بود.! هر یک از شهروندان، دولت و مردم نسبت به این تخریب و تعرضات مستمر و وحشتناک به محیط زیست و حیات وحش کشور، در راستای تکلیف قانونی، عقلی و منطقعی مقرر در اصل۵۰ قانون اساسی تکلیف داشته و نسبت به فرزندان، کودکان و آیندگان نیز مسئول و متعهد خواهند بود.
حقیقت تلخ بومیان و اهالی مازندران
بسیاری از کشاورزان و بومیان مازندرانی با برداشت محصول شالی و زراعی خویش و پایان یافتن عملیات باغداری و مشاغل مربوطه، با سفر به مشهد، به زیارت ثامن الحج(ع) رفته و آن حضرت را با عنوان ” ضامن آهو” صدا می زند و به ظاهر، با مفاهیم مربوط به ” حقوق حیوانات و حیات وحش” نیز بیگانه نمی باشند.!، اما پس از زیارت و قرار گرفتن در کسوت زندگی و کار روزمره، گویی آنرا، به زودی به بوتۀ نسیان می سپارد و دست به تعرض در طبیعت و شکار بی رویۀ حیات وحش منطقه و عرضه و فروش آنها در بازارهای فریدونکنار و نواحی مجاور می زنند.!
با این وجود، باید دغدغه های معیشت، اقتصاد و اشتغال سنتی و متعارف اهالی بومی و محلی منطقه را جدی گرفت و نسبت بدانها بی تفاوت نماند. بخشی از واقعیت بازار گرم شکار غیرمجاز و تجارت پرندگان مهاجر و صید شده در فریدونکنار و نواحی اطراف،ناشی از واقعیت مزبور بوده که برخورد و تقابل محیط بانان خدومِ با حداقل امکانات و مزایای قانونی مربوطه با اهالی مزبور، به ترتیب مندرج در یادداشت دکتر ابتکار و برخی از فعالان و مدیران محیط زیست و حیات وحش کشور؛چاره کار نخواهد بود.!
بومیان منطقه و اهالی مجاور تالاب های بین المللی مزبور، بیش از هر کسی، حق برخورداری از طبیعت و زیبائی های مناطق اطراف خویش را، جدای از مالکیت آنها نسبت به اراضی و زمین های مورد کشت و کار خویش از حیث حقوقی و قانونی دارند و نباید از این موهبت الهی و طبیعی و حقوق قانونی و مکتسبۀ خویش نیز محروم بمانند، اما به هیچ وجه نیز مجاز به تخریب و تعرض غیرقانونی نسبت به آن و تهدید حیات وحش منطقه و گونه های پرندگان مهاجر آن نخواهند بود.
ضروری است با فرهنگ سازی و آموزش علمی و عملی موثر و کارشناسی شده، زمینه افزایش و آگاهی آنها را نسبت به اهمیت و جایگاه زیستگاههای حیات وحش منطقه و محیط زیست آن فراهم آورد و با استفاده از ظرفیت های طبیعی، زیست محیطی و بومی منطقه، موجبات ایجاد فرصت های شغلی و معیشتی جایگزین و مستمر را برای آنها و فرزندانشان در منطقه فراهم ساخت.
آموزش و فرهنگ سازی گردشگری و تاسیس زیر ساخت های آن و ترویج توریسم پرنده نگری در منطقه با جلب همکاری اهالی بومی منطقه و ایجاد فرصت های درآمدی حاصل از خدمات رفاهی و پشتیبانی گردشگری مزبور برای آنها، زمینه مناسب و سودمندی برای برقراری تعامل مشترک بین مردم و دولت در فریدونکنار و دیگر نواحی مجاور تالاب های بین المللی یاد شده می باشد، به گونه ای که بومیان منطقه ای، خود حامیان پرندگان مهاجر و ناجی آتی آنها و ” همیار حیات وحش و محیط زیست”خواهند بود و این تدبیر، دیر، نخواهد بود.
مخاطرات پیش روی محیط زیست جانوری و حیات وحش کشور :
اهم خاطرات پیش روی محیط زیست و حیات وحش ایران عبارتند از :
۱- از بین رفتن و انقراض مستمر و مکرر بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری مهم در کشور و هر گونه اقدام جدی و موثر برای احیاء حیات آنها و بازگشت به گذشته.
۲- ناکارآمدی نظام حقوقی و قانونی محیط زیست و حقوق حیوانات و نبودِ تضمینات حقوقی لازم و همه جانبه.
۳- تضعیف روز افزون سلامت و امنیت محیط بانان و عدم تامین مالی، حقوقی، قانونی و بیم های لازم و نقش منفی ناشی از آن در روند حفاظت از طبیعت و محیط زیست! تعداد محیطبانان کشور ۲ هزار و ۶۸۸ نفر بوده که یک‌سوم نُرم بین‌المللی محسوب میشوند. بسیاری از آنها کشته یا مصدوم شده اند و یا فاقد تامین جانی و جسمی لازم در ایفای وظایف حرفه ای خویشند. در شرایطی که محیط بان فاقد بنزین برای ریختن در موتور خود و ملزومات اولیه برای انجام وظایف خویش و فاقد تامینات معیشتی و درآمدی مناسب هستند، انتظار حفاظت از محیط زیست و حیات وحش، توهی تاسف بار و فریبنده بیش نخواهد بود!.
۴- فقدان مدیریت و برنامه ریزی منسجم و کارآمد در حفاظت و صید حیات وحش.
۵- تجارت سازمان یافته گونه های گیاهی و جانوری و مخاطرات ناشی از تهدید آنها به گونه های درمعرض خطر یا انقراض در کشور.
۶- بی توجهی عینی و عملی گسترده نسبت به گونه های وحشی در حال انقراض یا منقرض شده.
۷- شکار فزایندۀ غیرمجاز و تخریب روزافزون زیستگاه‌ها و عدم کارآمدی سیاست‌های نظارتی دولت در این باره.
۸- از بین رفتن ۹۰ درصد حیات وحش کشور در ۴۰ سال اخیر و از دست رفتن تعداد ۱۱۶ محیط بان در ایران،زنگ خطری غیرقابل انکار نسبت به محیط زیست و حیات وحش ایران است.(۷)
نتیجه و دستاورد
حفاظت از محیط زیست جهانی و نظام توسعه را باید بعنوان یک واحد مشترک در جهان و ایران پذیرفت و بر اهمیت و مراقبت از آن تاکید جدی و همیشگی داشت. باید ” کره زمین را بعنوان وطن خویش” تلقی کرده و جهانی پاک و بدور از هرگونه تخریب یا آسیب نسبت بدان برای همه و حتی، حیات وحش و حیوانات را مد نظر داشت. پیامدهای هرگونه بی توجهی نسبت به این موضوع، از آثار بی رویه تخریب محیط زیست و حیات وحش نیز کمتر نخواهد بود.
باید دانست و دریافت که “… جانوران وحشی در اشکال بی‌شمارشان، بخش غیرقابل جایگزین سیستم طبیعی کره زمین را تشکیل می‌دهند که باید برای سعادت بشریت حفظ شوند….باید با آگاهی از ارزش در حال رشد جانوران وحشی ازنقطه نظرزیست محیطی، بوم‌شناسی، نسل‌شناسی، علمی، زیبایی‌شناسی، تفریحی، فرهنگی،آموزشی، اجتماعی و اقتصادی و….” (۸) در جهت حفظ حقوق حیات وحش و محیط زیست تلاش کرد.
باید امروز، ” فاجعۀ نسل کشی پرندگان مهاجر مورد حمایت و حفاظت ملی و جهانی ” را درک و درمان کرد و دانست و دریافت که، فردا؛ دیر است….!! نجات محیط زیست و حیات وحش تاسف بار و در شُرف نابودی کامل آن نیازمند عزمی ملی و بین المللی و ارادۀ جدی، فوری، موثر و همه جانبۀ قوای سه گانه و مسئولان کشور و همکاری و همیاری مستمر مردم و شهروندان و کارشناسان ذیربط می باشد، والا باید به سان سرنوشت ” شیر ایرانی و ببر مازندرانی”، هزاران آه و تاسف و تاثر خورد که چرا، با نسل منقرض شده و در شُرف انقراض و غیرقابل جایگزین آنها به مانند بسیاری دیگر از گونه های جانوری ارزشمند و مورد توجه جهانی و حمایت های بین المللی مواجه شده ایم؟!.
باید، چشمان را شست و طرحی نو در انداخت؛ تفنگ ها، قلاف شده، اندیشه ها به حرکت در آمده، قوانین به روز و موثر گشته، نظام اجرایی و مدیریتی حفاظت از محیط زیست و حیات وحش منطقه و کشور تقویت گشته، محیط بانان و فعالان محیط زیست و حقوق حیوانات مورد حمایت گسترده قرار گرفته و با مهر و احترام با طبیعت و حیات وحش برخورد کرد و حقوق ذاتی و طبیعی آنها را محترم شمرد و دستان یاری همان بومیان و اهالی محلی شاغل در کشتار بی رویسه پرندگان مهاجر را در جهت حفظ گونه های جانوری و میراث طبیعی منطقه، کشور و جهان فشرد و در جهت ” حفظ حقوق محیط زیست و حیوانات و تحقق توسعه پایدار” در منطقه و ایجاد فرصت های شغلی و اقتصادی جایگزین و راه اندازی ” گردشگری حیات وحش و پرنده نگری” با استفاده از ظرفیت های محلی و بومی منطقه اقدام کرد….
هرگونه بی توجهی، بی احترامی و تخریب محیط زیست و کوتاهی در حفاظت و مراقبت درست و همه جانبه از آن و گونه های گیاهی و جانوری موجود در آن و بی توجهی به حقوق محیط زیست و حقوق حیوانات، به معنای نقض آشکار قانون طبیعت، قوانین مرتبط با حقوق بشر و محیط زیست و توهین و تجاوز نسبت به بشریت و حقوق آنها باید تلقی گشته و مورد برخورد جدی و حقوقی قرار گیرد.
ضروری است؛ آموزش و اطلاع رسانی مستمر و موثر در این رابطه در سرفصل اصلی نظام آموزشی دانش آموزان،دانشجویان و فرهنگ سازی عموم شهروندان و مسئولان در رسانه ها و مراجع علمی، فرهنگی، دانشگاهی، مدیریتی و تقنینی کشور قرار گیرد و بر آموزش، نظارت، حفظ و اجرای حقوق محیط زیست و حقوق حیوانات و تضمین رعایت آنها نیز در جامعه تاکید گردد.
آموزش و فرهنگ سازی گسترده، مستمر و همه جانبه نسبت به محیط زیست و حقوق حیوانات، تدوین و تصویب نظام جامع حقوق حیوانات، تعامل مستمر و دو جانبه بین گروههای مردم نهاد و فعالان محیط زیست و دیده بان حقوق حیوانات و بر طرف کردن خلاء ها و نارسائی های مشهود و متعدد موجود در نظام حقوقی و تقنینی مربوط به محیط زیست و حقوق حیوانات، همراه با ایجاد مدیریتی هماهنگ و کارآمد در حوزه های مزبور، در راستای توسعۀ پایدار منطقه و کشور و حفاظت از حقوق محیط زیست و حیات وحش مازندران و سایر نقاط ایران، دستاوردهای غیرقابل انکار و مهمی را نسبت به حقوق محیط زیست و حقوق حیوانات با خود ، به همراه خواهد داشت….
-
آیا گرو ه‌های مردم نهاد می توانند مانع از شکار بی رویه شوند
[/b]
کوچ بی‌بازگشت مهاجران
نویسنده : مهتاب جودکی
صدها هزار پرنده مهاجر آسیایی، هر سال پیش از آنکه سوز زمستان زمینگیرشان کند، مرزهای آسمان را می‌شکافند و بعد از گذشتن از سیبری، خسته، گرسنه و سرما‌زده، در شالیزارهای فریدونکنار فرود می‌آیند. بی‌خبر از اینکه برای استقبال‌شان دامگاههای هوایی گسترده‌اند. اگر از این دامها جان سالم به در برند هم گرفتار دیگر شکارچیان میشوند و در نهایت زنده یا مرده در بازاری حراج میشوند. اکنون آغاز پاییز است و پیشقراولان پرندگان مهاجر تازه به تالاب فریدونکنار رسیده‌اند و گروه بزرگ مهاجران بی‌خبر از کوچ بی‌بازگشت، در راهند. مهاجران قربانی فقط اردک‌ها نیستند، بسیاری از این پرندگان گونههای درمعرض خطر انقراض و حفاظت شده‌اند؛ یک میلیون پرنده در هر سال.
رد پای قاچاقچیان در تهران
علیرضا هاشمی، مدیرگروه پرنده‌نگری و پرنده‌شناسی «طرلان» درباره کشتار گونههای در معرض خطر انقراض و حفاظت شده، می‌گوید: «انواع گونههای اردک‌های سرسبز، مرمری، بلوطی، خوتکا، گونههای حفاظت‌شده اردک سر سفید، عروس‌غاز، انواع قو و سایر پرندگان کمیاب، بوتیمار بزرگ، پلیکان خاکستری، تنجه، اکراس، خوتکای ابروسفید، خروس کولی دم سفید، پاشلک بزرگ و انواع پرندگان شکاری صید میشوند و زنده یا مرده به فروش می رسند.»
سالانه یک میلیون پرنده قربانی میشوند که به گفته این کارشناس «هیچ پایشی بر تعداد، گونههای صید شده و روش صید و شکار پرندگان صورت نمی‌گیرد و علاوه‌بر این بیشترین شکار در این منطقه بدون دریافت مجوز و با روشهای غیرقانونی اتفاق می‌افتد که در تمام دنیا به‌شدت با آن برخورد میشود.»
مدیر گروه پرنده‌نگری و پرنده‌شناسی «طرلان» تکرار هر ساله مرگ پرندگان در دامگاههای هوایی و شکار آنها به روشهای غیرمجاز دیگر را اشتباهی مرسوم می‌داند که حالا به مناطق دیگر کشور هم کشیده شده؛ استان گلستان، گیلان و حتی استانهای غیرشمالی. «باب شدن این تخلف کشور را به دامگاهی بزرگ تبدیل میکند.»
پرندگان مهاجر؛ زنده یا کشته شده در بازاری در یکی از خیابان‌های اصلی فریدونکنار فروخته میشوند. مجموعه‌‌داران پرندگان زنده و صاحبان باغ‌های پرندگان از همین‌جا خرید میکنند و مهاجران آواره را به اسارت می‌گیرند. با وجود چنین بازاری باند قاچاق حیات وحش در این منطقه شکل گرفته و رد پای این پرندگان حتی به باغ‌های پرندگان استانهای البرز و اصفهان هم رسیده است.
تخطی از قوانین بین‌المللی
در قوانین محیطزیست کشور سه نوع پروانه برای صید و شکار صادر میشود؛ پروانه «عادی» برای کسانی که به صورت موردی اجازه صید یک یا دو گونه را پیدا میکنند، پروانه «ویژه» برای صید در مناطق خاص و پروانه «انتفاعی» برای کسانی که از این طریق امرارمعاش میکنند. اما در همه این پروانه‌ها ممنوعیت شکار صید پرنده‌هایی که حمایت‌شده و لزوم استفاده از ابزارهای مجاز صید قید شده است.در نامه ارسالی به معصومه ابتکار از سه معاهده بین‌المللی یاد شده؛ کنوانسیون رامسر، گونههای مهاجر و حفاظت از پرندگان مهاجر اوراسیا و آفریقا. فرهاد دبیری، مشاور ارشد سازمان حفاظت از محیطزیست و مدیرگروه حقوق محیطزیست دانشکده علوم و تحقیقات قبول این معاهدات را با تعیین مسئولیت‌هایی برای کشور برابر می‌داند: «کنوانسیون 1973 واشنگتن به نام «تجارت بین‌المللی گونههای حیوانات و گیاهان در معرض خطر نابودی» درباره اتفاقی که برای پرندگان مهاجر در حال رخ دادن است، صدق نمیکند. چون ما این پرندگان را صادر نمی‌کنیم. کنوانسیون رامسر هم به حفاظت از تالابها مربوط است. ما موظف به حفاظت از تالابها که زیستگاه اصلی پرندگان مهاجر به‌شمار میرود، هستیم اما این هم به طور مستقیم به پرندگان مربوط نیست.»
او از کنوانسیون حفاظت از گونههای مهاجر (CMS) به‌عنوان معاهده‌ای که طرف‌های متعهد را به محافظت و مدیریت گونههای مهاجر وحشی ملزم میکند نام می‌برد: «اگر چه در گیلان مجوزهایی به تعداد محدود برای صید داده میشود که مغایرتی با قانون ندارد اما تورهای هوایی تخلف سنگینی است که اگر با آن برخوردی صورت نگیرد به معنی تخطی ما از معاهده بین‌المللی حفاظت از گونههای مهاجر است.»
نیروی انتظامی یاری کند
در گذشته صید مرغابی به روش «طشت و سو» مرسوم بود. سالیان سال است عدهای از صیادان محلی شب‌های پاییز با ایجاد سروصدا و انداختن نور پرندگان را در پرواز سردرگم کرده و می‌ترسانند و با تورهای بلند دسته‌دار آنها را صید میکنند. دبیری می‌گوید: «شکل سنتی صید که کمترین میزان تلفات پرنده را دارد، هنوز در انزلی و گیلان مرسوم است اما در مازندران و به ویژه در منطقه فریدونکنار متخلفان به جای استفاده از روش سنتی یا دریافت مجوز برای تفنگ ساچمه‌ای، تورهای هوایی در مسیر پرواز پرندگان برپا میکنند که تعداد زیادی از گونههای حفاظت‌شده و در معرض خطر انقراض را خفه میکند.»
او می‌گوید: «شکارچیان به دنبال صید راحت‌تر هستند و برپایی دامگاههای هوایی برایشان آسان‌تر است. آنها دام برپا میکنند و در قهوه‌خانه‌ها به انتظار می‌نشینند تا پرندگان مهاجر به دامشان بیفتند. با وجود اینکه سازمان حفاظت محیطزیست همیشه اعلام کرده که صیادان از روشهای مجاز استفاده کنند اما اهالی فریدونکنار هنوز به استفاده از این روش غیرقانونی شکار و صید اصرار و در برابر قانون مقاومت میکنند.»
ناصر مهردادی، رئیس سازمان حفاظت محیطزیست استان مازندران پیشتر خبر داده بود وقتی روز دوم مهر 1393 بعد از هماهنگی مدیرکل سازمان حفاظت محیطزیست مازندران با دادسرا، 70 نفر از ماموران گارد محیطزیست برای برچیدن دامهای هوایی به محل صید پرندگان رفتند با 200 صیاد و شکارچی محلی مسلح به اسلحه و چوب رو‌به‌رو شدند. ماموران به ناچار، چند دامگاه هوایی را برچیدند و از شکارچیان کمین‌کرده خواستند دست از شکار بردارند و برای جلوگیری از ایجاد درگیری بازگشتند. مهردادی گفته بود: «باید نیروی انتظامی در این مورد به کمک سازمان بیاید.»
***
کمپین «پرواز» برای حمایت از مهاجران
گروههای مردمی طرفدار محیطزیست، سالهاست که در انتقاد به صید بی‌رویه پرندگان مهاجر در فریدونکنار، سرخرود و میانکاله فعالیت میکنند. آنها با ادامه بی‌توجهی مسئولان، در گروههای مختلف به بازارهای غیرمجاز سر می‌زنند و پرندگان زنده را می‌خرند و در تالاب فریدونکنار آزاد میکنند.
در آخرین فعالیت این گروهها، کانون محیطبان، دیده‌بان حقوق حیوانات، انجمن یوزپلنگ ایرانی، گروه پرنده‌نگری و پرنده‌شناسی «طرلان» و مرکز بازپروری حیات‌وحش «رها» با برداشتن نخستین گام‌ها کمپینی به نام «پرواز» برای انجام اقدامات ترویجی و قانونی برای کمک به مسئولان در برچیدن دامگاههای هوایی فریدونکنار راه‌اندازی کردند. علاوه‌بر این در نامه‌ای سرگشاده که از طرف گروههای مردمی به رئیس سازمان محیطزیست کشور فرستاده شد، پرسش‌هایی درباره «نسلکشی» در دامگاههای فریدونکنار، قوانین جاری مربوط به صید و شکار و همچنین معاهدات بین‌المللی که کشورهای طرف قرارداد را به رسیدگی به وضعیت پرندگان مهاجر متعهد میکند، پرسیده شد که هنوز پاسخی به آن داده نشده است.
شکارچیان و صیادان میگویند: «اگر ما نکشیم، دیگری می‌کشد.» و طرفداران حقوق حیوانات و محیطزیست کشتار پرندگان مهاجر در فریدونکنار را «نسلکشی» می‌خوانند. علیرضا هاشمی می‌گوید: «شکار گونههای در معرض خطر نابودی و محافظت شده با آغاز پاییز به دست شکارچیانی که کشتار این تعداد از پرندگان را به‌عنوان راه معیشت خود انتخاب کرده‌اند، شروع میشود. تعداد گونههای حفاظت‌شده که پیشتر به ایران می‌آمدند، حالا خیلی کمتر شده. برای همین است که ما از عبارت «نسل کشی» استفاده میکنیم.»
لینک خبر
http://www.farheekhtegan.ir/?nid=1491&pid=10&type=0 (http://www.farheekhtegan.ir/?nid=1491&pid=10&type=0)
-
سیاه چاله فریدونکنار آبروی ایران را نشانه گرفته است
گزارش «نسیم» از قتل عام پرندگان مهاجر در تالاب فریدونکنار
ناامنی دائمی و شدید تالابهای خلیج میانکاله در مازندران و گمیشان در گلستان و خشک شدن تالابهای کوچک و بزرگ در کشور به تمرکز پرندگان در فریدونکنار افزوده است
(http://media.nasimonline.ir/larg/1393/07/14/IMG10410019.jpg)
به گزارش خبرنگار «نسیم»، بوی پاییز که می‌آید مهاجرت پرندگان هم آغاز میشود، اما این مهاجرت برای بسیاری از پرندگانی که از منطقه سردسیر سیبری به آسمان ایران و تالاب فریدونکنار می‌رسند به معنای پایان زندگی است.
همزمان با ورود این پرندگان به شالیزارهای فریدونکنار صید و قتل عام پرندگان مهاجر توسط عدهای سودجو و منفعت طلب با انواع و اقسام روشهای ناجوانمردانه از جمله نصب دامهای هوایی نیز آغاز شده است.
این سودجویی و بی‌قانونی چندین سال است در شمال شرقی کشورمان در حال وقوع است و همچنان ادامه دارد.
چرا پرندگان در آسمان فریدونکنار شکار میشوند؟
به گفته محمد علی اله قلی کارشناس و فعال محیط زیست تمرکز جمعیت‌های بزرگ پرندگان و نیز غنای تنوع گونه‌ای آنان در فریدونکنار مازندران این منطقه خاص را تبدیل به منطقهای بی‌نظیر و حیاتی برای بقا پرندگان در سطح جهان کرده است و نمونه‌ای مانند فریدونکنار و سرخرود در هیچ کجای دیگر جهان وجود ندارد.
ناامنی دائمی و شدید سایر تالابهای شمال ایران به واسطه حضور شکارچیان (تالابهای مهمی مانند خلیج میانکاله در مازندران و تالاب گمیشان در استان گلستان) و خشک شدن قریب به اتفاق تمامی تالابهای کوچک و بزرگ در سراسر کشور به این تمرکز پرندگان در فریدونکنار بیش از پیش افزوده است و در واقع فریدونکنار را به یکی از آخرین ماواهای باقیمانده برای انواع پرندگان مهاجر در کشور پهناورمان ایران مبدل کرده است.
(http://media.nasimonline.ir/Original/1393/07/14/IMG10420702.jpg)
قانونی که وجود دارد اما اجرا نمیشود!!!
علیرضا هاشمی کارشناس و مدیر گروه پرنده نگری طرلان در گفتگو با «نسیم» از قوانین موجود برای بازدارندگی این روش می‌گوید وتصریح میکند: روش صید و شکار دامگاه داران در فریدونکنار، حتی در قوانین شکار و صید سازمان محیط زیست هم غیر قانونی بودنش مسلم است.
دامگاه داران در کنار شکار اردک‌های خوراکی، گونههای در معرض انقراض داخلی و بین المللی را نیز شکار میکنند، این شکار یا برای برداشت گوشت یا زنده گیری و فروش آنها است.
دامگاه داران در فریدونکنار افراد خاصی هستند و براساس آماری که درمیان مردم نقل میشود، چیزی هول و حوش یک میلیون قطعه پرنده در یک سال توسط دامگاه داران شکار میشود.
اینکه خودمان را گول بزنیم که شکار این پرندگان برای معیشت و تامین گوشت است درست نیست چراکه گوشت این پرندگان شکار شده آنچنان گران است که تنها افراد متمول جامعه قادر به تهیه آن هستند، برای مثال گوشت غازهای وحشی با قیمتی بالغ بر ۴۰ هزار تومان به فروش میرسد.
(http://media.nasimonline.ir/Original/1393/07/14/IMG10403571.jpg)
دامگاهها در چند سال اخیر هر روز بزرگ و بزرگتر شده‌اند و در حاشیه صید پرندگان خوراکی، پرندگان ارزشمندی نیز در دامشان می‌افتند: فلامینگوها، پلیکان‌ها، اردک‌های وحشی، پرندگان شکاری و....
باید به این نکته توجه کرد که چطور عدهای محدود اجازه دارند به صورت غیرقانونی شکار کنند اما شالیکاران و کشاورزان چنین امکانی را ندارند؟
بر اساس گزارشات دوستداران محیط زیست، این بی‌قانونی‌ها و درآمد نامشروع به دلیل عدم مقابله و بازدارندگی در حال تسری به دیگر استانهای کشور است. گمیشان در گلستان و شهرهای گیلان هم اکنون درگیراین مساله هستند و این بی‌قانونی در حال حرکت به سمت تمامی کشور است.
با وجود اینکه قوانین صید و شکار در کشور به صراحت این روش شکار را نفی کرده است اما معلوم نیست چرا با این روش مقابله نمیشود.
محیط زیست به تنهایی قادر به کنترل نیست
در چند هفته گذشته سازمان محیط زیست برای اولین بار با همراهی ۷۰ نیروی یگان حفاظت و محیطبان به منطقه فریدونکنار و به جمع آوری دامهای هوایی پرداخت.
گزارش‌های منتشر شده از این مانور حاکی از آن است که شکارچیان فریدونکناری مسلح در مقابل نیروهای محیط زیست ایستادند و محیط زیستی‌ها برای اینکه فضای منطقه امنیتی نشود تنها به جمع آوری تعدادی از دامگاههای غیرمجاز اقدام کرد.
پس از این حرکت نمادین، معصومه ابتکار رییس سازمان محیط زیست، در وبلاگ شخصی‌اش ضمن حمایت از این برخورد تاکید کرد: مقابله با این تخلف گسترده با همکاری نیروی انتظامی ممکن است و در غیر این صورت سازمان محیط زیست به تنهایی قادر به مقابله نخواهد بود.
تبعاتی که این تخلف در بعد بین المللی برای ایران خواهد داشت
کنوانسیون حمایت از پرندگان مهاجر، یک کنوانسیون بین المللی است که ایران هم در آن حضور رسمی دارد. این کنوانسیون برای حمایت از پرندگان مهاجری شکل گرفته است که در مسیر مهاجرتشان به مخاطره می‌افتند.
علیرضا هاشمی تصریح میکند: بزرگ‌ترین و مهم‌ترین مخاطرات موجود برای پرندگان مهاجر، شکار است. آنچنان که از شواهد پیداست پرندگان مهاجری که از منطقه سیبری که یک منطقه بکر و کم خطر برای پرندگان محسوب میشود از شمال شرقی ایران به آسمان فریدونکنار وارد میشوند، در چند سال اخیر به محض ورود به دست دامگاه داران قتل عام میشوند. با این روند تمامی فعالیت‌های جهانی برای حفاظت از گونههای در معرض انقراض با رسیدن به ایران ناموفق می‌ماند.
این هجمه به طبیعت باعث سقوط رتبه حفاظتی محیط زیست ایران و از میان رفتن آبروی بین المللی کشورمان خواهد شد.
مقاصدی که پرندگان به دام افتاده می‌روند
پرندگانی که به دام دامگاه داران می‌افتند، مثل اردک‌های وحشی در بازار به عنوان گوشت خوراکی به فروش می‌رسند.
اما بسیاری از این پرندگان در فهرست گونههای حمایت شده و در معرض خطر انقراض قرار دارند مثل قوی فریادکش، قوی گنگ و قوی کوچک، عروس غاز، غاز پیشانی سفید کوچک، غاز پا زرد، اردک مرمری، اردک بلوطی، اردک سرسفید، بوتیمار بزرگ، آنقوت، طاووسک، پلیکان خاکستری، تنجه، اکراس، خودکا ابروسفید، خروس کولی دم سفید و پاشلک بزرگ زنده گیری میشوند و به باغ‌های پرندگان کشور که چند سالی است رونق زیادی گرفته‌اند، مراکز نگه داری و خرید و فروش حیوانات فروخته میشوند.
حتی پرندگان شکاری هم از دست این شکارچیان در امان نیستند و پس از گرفتاری در دامها، وارد باندهای خرید و فروش میشوند.
(http://media.nasimonline.ir/Original/1393/07/14/IMG10394728.jpg)
با وجود مانور نیروهای یگان حفاظت محیط زیست، امسال هم آسمان فریدونکنار پراز دامهای هوایی شده، و بازار پرنده فروشان فریدونکنار هم با رونق قبلی در حال داد و ستد گونه‌هایی است که با قیمت‌هایی گزاف، آبروی کشورمان را به ارزانی می‌فروشند.
مسوولان انتظامی کشور هم باید پاسخگوی این وضعیت اسفبار و سیاه چاله گونه در منطقه فریدونکنار باشند.
اگر عضو کنوانسیون حمایت از پرندگان مهاجر هستیم، چرا هیچ گونه مقابله‌ای به صورت جدی صورت نمی‌گیرد و نیروی انتظامی برای جمع آوری دامگاهها برنامه‌ای ارائه و اجرا نمیکند؟ و اگر قوانین و هنجار‌ها در کشورمان موجود است چرا با روش غیرقانونی مقابله نمی‌کنیم؟
گزارش از سمیرا خباز
لینک خبر: http://www.nasimonline.ir/detail/News/935699/159 (ftp://www.nasimonline.ir/detail/News/935699/159)
-
دوستان مگه یگان حفاظت محیط زیست زیر نظر پلیس پیشگیری فعالیت نمیکنه؟ با اسلحه جلوی مأمور قانون وایمیستن؟؟ این از اتفاقات 88 کمتره؟؟ خیلی مشکوکه، اطلاع دارید که سود فروشش کاملاً منحصر به مردم محلیه یا نه؟؟
-
برنامه حرف حساب و توضیحات خوب آقای مهندس "امیری شریفی" در مورد معضل فریدونکنار + کلیب مستند از وضعیت کشتار پرندگان
http://www.telewebion.com/fa/episode/info/1204020/%D8%AD%D8%B1%D9%81-%D8%AD%D8%B3%D8%A7%D8%A8/%D8%B1%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B7%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D8%AD%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%AA (http://www.telewebion.com/fa/episode/info/1204020/%D8%AD%D8%B1%D9%81-%D8%AD%D8%B3%D8%A7%D8%A8/%D8%B1%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B7%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D8%AD%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%AA)
-
۲۹ مهر ۱۳۹۳
پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران: جلسه ویژه بررسی مسائل و ساماندهی صید غیرمجاز پرندگان در فریدونکنار صبح امروز در سازمان حفاظت محیط زیست تشکیل شد.
به دنبال آغاز فصل مهاجرت پرندگان و شروع فعالیت صیادان و بازار پرنده فروشان فریدونکنار و اعتراض طرفداران محیط زیست به روش های غیرقانونی صید پرندگان، صبح امروز جلسه ای با حضور سرهنگ حمیدرضا خیلدار فرمانده یگان محیط زیست، مجید فدایی مدیرکل روابط عمومی، محمد درویش مدیرکل دفتر آموزش و مشارکت های مردمی و کارشناسان دفتر حیات وحش سازمان محیط زیست، دکتر ناصر مهردادی مدیر کل، کارشناسان و فرمانده یگان محیط زیست استان مازندران و نمایندگانی از سازمان های مردم نهاد حامی محیط زیست در محل سازمان برگزار شد.
در این جلسه مسائل و مشکلات موجود در زمینه صید غیرمجاز پرندگان از طریق روش های غیرقانونی، تلاش های صورت گرفته و راهکارهای پیش رو جهت ساماندهی دامگاه ها و بازار پرندگان فریدونکنار مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
مدیر کل حفاظت محیط زیست مازندران در این نشست ضمن اعلام مشکلات متعدد موجود و موانع پیش رو برای حل معضل فریدونکنار، اظهار داشت: ما بدون ورود جدی و همراهی طرفداران محیط زیست و سازمان های مردم نهاد دوستدار طبیعت قادر به حل این معضل ریشه دار نخواهیم بود.
دکتر مهردادی همچنین از انجام مذاکرات صورت گرفته با مسئولان رده بالای استان از جمله استانداری، مازندران، فرمانداری شهرستان های مرتبط، شورای تامین و نهاد انتظامی در خصوص مشکل صید پرندگان در فریدونکنار و و مصوبات امیدوار کننده ای در این زمینه خبر داد.
سرهنگ حمیلدرضا خیلدار فرمانده یگان حفاظت سازمان محیط زیست نیز جمع آوری تورهای هوایی و برخورد با تخلفات گروهی از صیادان و مقاومت آنها در برابر قانون را وظیفه نیروی انتظامی دانست و گفت: در صورت دریافت مصوبه شورای تامین استان در مورد ساماندهی دامگاه های فریدونکنار، با فرمانده انتظامی استان در مورد برخورد قانونی با متخلفان و جمع آوری تورهای هوایی وارد مذاکره خواهیم شد.
http://www.iew.ir/1393/07/29/30160 (http://www.iew.ir/1393/07/29/30160)
-
سرهنگ خیلدار در گفتگو با باشگاه خبرنگاران خبر داد
تصویب طرح جمع‌آوری دامگاههای تالاب فریدونکنار در هفته آینده/ جمع‌آوری دامگاههای فریدونکنار در گرو همکاری مردم
فرمانده یگان سازمان حفاظت محیط زیست کشور از تصویب طرح جمع‌آوری دامگاههای تالاب فریدونکنار در هفته آینده خبر داد.
حمیدرضا خیلدار فرمانده یگان سازمان حفاظت محیط زیست در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ، با اشاره به نشستی که طی چند روز گذشته با حضور مدیر کل محیط زیست استان مازندران مبنی بر حل مشکل دامگاهها در تالاب فریدونکنار برگزار شده بود گفت: در طی این جلسه قرار بر آن شده تا شنبه هفته آینده جلسه‌ای در اداره کل امنیتی استان مازندران با حضور نیروی انتظامی و شورای تأمین استان برگزار شود تا راهکار مناسبب برای برخورد با متخلفین در قالب یک طرح اتخاذ شود.
فرمانده یگان سازمان حفاظت محیط زیست کشور گفت: یگان حفاظت محیط زیست و شورای تأمین استان مازندران در تلاش است تا هفته آینده طرحی را مبنی بر جلوگیری از شکار غیر مجاز پرندگان در تالاب فریدونکنار به تصویب برساند.
وی با اشاره به تدوین طرح برخورد با متخلفین اظهار داشت: با تصویب این طرح یگان حفاظت محیط زیست به هیچ وجه کوتاهی در زمینه برخورد با متخلفان به خرج نمی‌دهد و به صورت جدی با آنها برخورد خواهد کرد.
خیلدار با تأکید بر دائمی بودن این طرح بیان داشت: در راستای این طرح قرار بر آن است که هر چند روز یک بار اکیپی برای سرکشی به محل دامگاهها اعزام شود و با متخلفین برخورد شود.
فرمانده یگان سازمان حفاظت محیط زیست با تأکید بر این که جمع‌آوری کامل دامگاهها تنها زمانی امکان پذیر است که تمام ارگان‌های ذیربط با یگان حفاظت محیط زیست همکاری کنند، تصریح کرد: تا زمانی که فرماندار فریدونکنار که رئیس شورای تأمین شهرستان است برای انجام تدابیر امنیتی با یگن حفاظت محیط زیست همکاری کنند یگان به تنهایی قادر به انجام هیچ فعالیتی نیست.
خیلدار با اشاره به اینکه معضل سالهاست که گریبان پرندگان تالاب فریدونکنار را گرفته است، اظهار داشت: از گذشته تعدادی از دامگاهها مجوزنصب داشته‌اند اما متأسفانه در دولت قبلی به دلیل عدم توجه به این موضوع عدهای از شکارچیان به صورت غیر قانونی به نصب دامگاه پرداخته‌اند.
وی با اشاره به این که جمع آوری دامگاهها نیاز به همکاری همه جانبه مردم دارد، افزود: مردم باید برای جمع‌آوری این دامگاهها با یگان و اداره محیط زیست استان مازندران همراه باشند تا زمانی که مردم همکاری نکنند هیچ ارگانی نمی‌تواند اقدام مناسبی در این زمینه انجام دهد.
وی در پایان گفت: یگان ویژه حفاظت محیط زیست خواهان همکاری همه جانبه دادستان شهرستان فریدونکنار و فرمانداراین شهر برای جمع آویر دامگاهها است.
http://www.yjc.ir/fa/news/5027793/تصویب-طرح-جمع‌آوری-دامگاههای-تالاب-فریدونکنار-در-هفته-آینده-جمع‌آوری-دامگاههای-فریدونکنار-در-گرو-همکاری-مردم (http://www.yjc.ir/fa/news/5027793/تصویب-طرح-جمع‌آوری-دامگاههای-تالاب-فریدونکنار-در-هفته-آینده-جمع‌آوری-دامگاههای-فریدونکنار-در-گرو-همکاری-مردم)
-
همون حرف های قبلی رو به صورتی دیگه تکرار میکنن!
«مذاکره میکنیم... مردم کمک کنن!!»
همون مردم دارن این کارو انجام میدن؛ سمن ها هم تا قوه قضاییه و ناجا کمک نکنه که کاری از دستشون بر نمیاد...
-
کد خبر: ebe6d15 تاریخ: 1393/8/14 چهارشنبه-13:26
حمایت مسوولان امنیتی استان مازندران از «کمپین پرواز»
حمایت از برخورد قاطع با دام های هوایی
جلسه ساماندهی نسل کشی پرندگان در منطقه فریدونکنار با حضور نمایندگان «کمپین پرواز» و مسوولان امنیتی استان در محل استانداری مازندران برگزار شد.
به گزارش پایگاه خبری دیده بان حقوق حیوانات در این جلسه که به میزبانی دفتر امنیتی و انتظامی استانداری مازندران برگزار شد، مدیرکل امنیتی استان قاطعانه از اداره کل محیط زیست مازندران حمایت کرد.
عنایتی ادعای معیشتی بودن نسل کشی پرندگان مهاجر را غیر عقلایی و غیر قابل پذیرش دانسته و مقابله با این پدیده زشت را خدمت به نظام و مردم معرفی کرد.
این مسوول امنیتی اظهار امیدواری کرد در سال های آتی این مشکل در استان وجود نداشته باشد.
مدیر کل محیط زیست مازندران با ابراز شکایت سازمان های بین المللی در رابطه با اینکه ایران به تعهداتش در قبال پرندگان مهاجر عمل نمی کند، معضل نسل کشی پرندگان مهاجر در فریدونکنار را دون شان مردم منطقه و نظام معرفی کرد.
دکتر مهردادی ضمن حیاتی دانستن نقش سمن های زیست محیطی، شرایط محیط زیستی منطقه را نگران کننده عنوان کرد.
در ادامه فرمانده یگان حفاظت محیط زیست قرق برخی مناطق و نسل کشی پرندگان را جرم مشهودی اعلام کرد که باید با آن از نظر انتظامی متناسب با شان نظام برخورد کرد.
سرهنگ خیلدار برخورد پایدار و همراه با تدبیر مقامات انتظامی را لازمه محو بی قانونی در نسل کشی پرندگان دانست.
دادستان استان اهمیت بالای برخورد با شکار از منظر قضایی را تا حدی دانست که حتی شروع به آن نیز جرم انگاشته می شود.
حسینی روش های ویژه کنترل و برخورد قاطع با این معضل را برشمرد و راه های عملیاتی آن را به بحث گذاشت.
در ادامه سایر مسوولان امنیتی و انتظامی و همچنین نمایندگان برخی سمن های استانی و نمایندگان اداره کل محیط زیست استان، به ارایه دیدگاه های ویژه مرتبط با این معضل پرداختند.
نهایتا نمایندگانی از کانون محیط بان و دیده بان حقوق حیوانات به عنوان نمایندگان «کمپین پرواز» ضمن معرفی کمپین، حامیان آن، اهداف و مطالعات انجام شده، سوابق و امکانات قابل ارایه برای هرگونه همکاری در راه رفع معضل نسل کشی پرندگان مهاجر در منطقه اعلام آمادگی کردند.
تاکید بر برخورد با دام های هوایی در اولین گام به عنوان خواسته «کمپین پرواز» مورد تایید مسوولان استانی قرار گرفت.
این جلسه با حضور مسوولان امنیتی، قضایی، دولتی، انتظامی و نمایندگان «کمپین پرواز» برگزار شد.
لینک خبر (http://www.doe.ir/Portal/home/?news/196210/196226/394815/%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA%20%D9%85%D8%B3%D9%88%D9%88%D9%84%D8%A7%D9%86%20%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA%DB%8C%20%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%20%D9%85%D8%A7%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86%20%D8%A7%D8%B2%20%C2%AB%DA%A9%D9%85%D9%BE%DB%8C%D9%86%20%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%A7%D8%B2%C2%BB%D8%9B%20%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA%20%D8%A7%D8%B2%20%D8%A8%D8%B1%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%AF%20%D9%82%D8%A7%D8%B7%D8%B9%20%D8%A8%D8%A7%20%D8%AF%D8%A7%D9%85%20%D9%87%D8%A7%DB%8C%20%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C)
-
گروه اجتماعی - محیط زیست نسیم، مورخ 1393/09/05
مسئولان برخورد قاطع با نسلکشی پرندگان مهاجر در فریدونکنار داشته باشند
کمپین پرواز در بیانیه‌ای اعلام کرد: متاسفانه عدم برخورد جدی مسئولان در سالهای گذشته با صیدغیر قانونی پرندگان مهاجر سبب شده شبکه‌ای از صید غیرقانونی پرندگان ایجاد و به استانهای مجاور نیز تسری یابد
به گزارش «نسیم» در این بیانه آمده است» از فعالیت کمپین پرواز با هدف توقف نسل کشی پرندگان در منطقه فریدونکنار چندی می‌گذرد. با توجه به برخی صحبت‌های مطرح شده درباره هدف و علل ایجاد این کمپین و همچنین جهت اطلاع رسانی از وضعیت کنونی این معضل زیست محیطی، اولین بیانیه رسمی هیات رییسه کمپین به شرح ذیل اعلام میشود.
هدف اعلام شده کمپین پرواز در سال ۱۳۹۳ که رسما به اطلاع مسئولین سازمان محیط زیست و اداره کل استان مازندران نیز رسیده است، جمع‌آوری دامهای هوایی نه تنها در بخش دامگاهها که سراسر استان مازندران است.
در مورد علل و عوامل اتخاذ این تصمیم برخی موارد برای اطلاع عموم ذکر میشود.
دامهای هوایی به عنوان یکی از روشهای صید کنونی، کوچکترین شباهتی به صید سنتی پرندگان در منطقه نداشته و چنین روشی برای دهههای متمادی نه تنها در منطقه فریدونکنار و استان مازندران که در کل کشور غیر قانونی اعلام شده است؛ چنانکه در قوانین صید و شکار سازمان حفاظت محیط زیست (ممنوعیت‌ها و محدودیتهای شکار و صید – ب-۱۰) بطور مستقیم با ذکر عبارت «شکار مرغابی و سایر پرندگان آبی با تور هوایی»، این مورد - حتی در صورت داشتن پروانه - از موارد تخلف شکار و صید اعلام شده است. صید بدون ضابطه و نظارت، ایجاد ناامنی برای همه گونههای پرندگان منطقه و صید گونههای حمایت شده در کنار دیگر جانوران، آسیب دیدگی جدی بسیاری از پرندگان در لحظه برخورد با تورها یا در ادامه گرفتاری و همچنین غیر انتخابی بودن گونه در هنگام صید، تنها برخی جوانب مخرب استفاده از این روش صید غیر قانونی است.
متاسفانه عدم برخورد جدی مسئولان استان مازندران در سالهای گذشته سبب شده است این تخلف به سرعت به دیگر استانهای مجاور نیز تسری یافته و هم اکنون شاهد ایجاد شبکه‌ای از صید غیرقانونی پرندگان نه تنها در استان مازندران که در استانهای مجاور باشیم. یقینا اجرایی نشدن قوانین در بخشی از کشور سبب جسارت بیشتر متخلفین در سایر بخشهای کشور نیز خواهد شد. کمپین پرواز با استناد به قوانین مصوبه شکار و صید سازمان حفاظت محیط زیست، خواستار اجرای هرچه سریع‌تر این قانون در منطقه فریدونکنار است.
طی جلسه حضوری نمایندگان کمپین پرواز در تاریخ ۲۸ مهرماه ۱۳۹۳ با حضور برخی مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست و مدیر کل استان مازندران و هیات همراه، رسیدگی و برخورد سریع با متخلفین و برپاکنندگان دامهای هوایی وعده داده شد که مورد تایید فرمانده محترم یگان حفاظت و نمایندگان معاونت طبیعی سازمان نیز قرار گرفت. همچنین در جلسه روز شنبه مورخ ۱۰ آبان ماه ۱۳۹۳ که در دفتر امنیتی انتظامی استانداری مازندران برگزار شد مسئولان حاضر، جمع آوری دامهای هوایی به عنوان یکی از روشهای غیرقانونی شکار و صید را تایید و راهکارهای عملی را برای عملیاتی شدن این تصمیم ارایه کردند. متاسفانه هم اکنون پس از گذشت بیش از یک ماه نه تنها از اجرایی شدن این تصمیمات خبری بگوش نمی‌رسد که متخلفین با مشاهده عدم توانایی سازمان حفاظت محیط زیست در اجرایی کردن قوانین مصوبه خویش، به ازدیاد دامهای هوایی و گسترش بیش از پیش این تخلف اقدام کرده و علنا با دهن کجی به قوانین و مقررات سازمان حفاظت محیط زیست به مقابله و ایستادگی در برابر قانون افتخار میکنند.
تاسف بارتر آنکه در پناهگاه حیات وحش فریدونکنار که طبق اطلس مناطق حفاظت شده ایران (طرح انتشار یافته معاونت محیط زیست و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست در سال ۱۳۸۵) به عنوان یکی از مناطق تحت مدیریت آن سازمان معرفی شده است نیز دامهای هوایی برپاشده است. این خبر که یقینا قلب هر دوستدار حیات وحش را بدرد می‌آورد خود دلیل دیگری بر ناکارآمدی بخش اجرایی استان مازندران در مطالبه حقوق ملی کشور از سودجویان و متخلفان است.
کمپین پرواز ضمن اعلام اعتراض به عدم اجرای قوانین توسط اداره کل محیط زیست استان مازندران و مسئولان استان، خواستار رسیدگی هرچه سریع‌تر مسئولان کشور به این فاجعه زیست محیطی و برخورد قاطع با قانون شکنانی است که آشکارا خود را تافته جدا بافته از دیگر مناطق کشور تصور کرده و به حقوق عامه مردم تجاوز میکنند. یقینا در جمهوری اسلامی ایران، عدم توانایی اداره و یا سازمانی خاص دلیلی بر حقانیت فعالیت قانون شکنان و جرایم مشهود آنان نخواهد بود.
لینک خبر (http://www.nasimonline.ir/detail/News/953358/159)
-
کد خبر: 0ecfe0c
•تاریخ: 1393/10/3 چهارشنبه-14:04
بازدید وزیر دادگستری از تالاب بین‌المللی ازباران فریدونکنار/ پورمحمدی: نباید اجازه تجاوز به حریم پرندگان را داد
وزیر دادگستری از تالاب بین‌المللی ازباران شهرستان فریدونکنار بازدید کرد. حجت‌الاسلام پورمحمدی در جریان این بازدید از استاندار مازندران خواست تا در حواشی تالاب های فریدونکنار از ورود افراد سودجو جلوگیری شود و به ویژه شکارچیان اجازه ورود نیابند.
به گزارش روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران، حجت‌الاسلام مصطفی پورمحمدی در بازدید از تالاب بین‌المللی ازباران با بیان اینکه حضور بیش از دو هزار قوی مهاجر در این تالاب نشانه مهمان‌نوازی اهالی منطقه است، گفت: این طبیعت زیبا باید حفظ شده و اجازه ورود افراد سودجو به حاشیه آن داده نشود.
وزیر دادگستری ضمن قدردانی از مهمان‌نوازی مردمی که از غذاهای خانگی برای قوها تغذیه می‌آورند، گفت، باید قدردان این مردم بود و مسئولین حفاظت محیط زیست نیز نباید اجازه تجاوز به حریم این پرندگان زیبا را بدهند.
لازم بذکر است روستای ازباران به دلیل تقدیم بیش از 44 شهید برای اعتلای ایران اسلامی که بیشتر آنها از درجه بالای نظامی در دوران دفاع مقدس برخوردار بودند به عنوان روستای نمونه کشوری انتخاب شد که وزیر دادگستری مهمان ویژه مراسم یادواره 44 شهید این روستا در مجتمع فرهنگی روستای ازباران بود.
عكس هاي مرتبط :
http://www.doe.ir/Portal/home/?news/196210/196225/423132/بازدید وزیر دادگستری از تالاب بین‌المللی ازباران فریدونکنار/ پورمحمدی: نباید اجازه تجاوز به حریم پرندگان را داد (http://www.doe.ir/Portal/home/?news/196210/196225/423132/بازدید وزیر دادگستری از تالاب بین‌المللی ازباران فریدونکنار/ پورمحمدی: نباید اجازه تجاوز به حریم پرندگان را داد)
-
در گفتوگو با میزان اعلام شد
درخواست کمک از قوه قضائیه برای توقف کشتار پرندگان در فریدون کنار/ جمع آوری تورهای هوایی توسط مردم
خبرگزاری میزان: مدیرکل محیط زیست مازندران با اعلام خبر جمع آوری تورهای هوایی در کریدور حرکت پرندگان بین دو منطقه سرخرود و فریدون کنار توسط سازمان های مردم نهاد گفت: برای مقابله با کشتار پرندگان در منطقه فریدون کنار به کمک دستگاه قضائی و نیروی انتظامی نیاز داریم.
ناصر مهردادی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی میزان، با ابراز تاسف از این که طی سال های گذشته حجم فعالیت ها در خصوص جمع آوری تورهای هوایی و مقابله با کشتار پرندگان، به دلایل مختلف رضایت بخش نبوده است، اظهار کرد: نبود برخورد با این موضوع منجر به تعدد دام ها در مناطق مختلف شده است. این در حالی است که در ابتدا دام هوایی تنها در منطقه فریدون کنار به تعداد زیاد دیده می شد، اما به دلیل نبود برخورد موثر، این رفتار به تدریج به سایر نقاط گسترش یافت.
وی با بیان این که در سال جاری بر مبارزه با گسترش دام های هوایی به سایر مناطق تمرکز کرده ام، خاطرنشان کرد: بدین منظور چندین بار با کمک نیروهای یگان حفاظت پاکسازی تورهای هوایی را انجام دادیم. اشاره به این نکته ضرورت دارد که مقابله با تورهای هوایی و کشتار پرندگان در منطقه خاص فریدون کنار به دلیل مسائل خاص منطقه، تنها توسط سازمان محیط زیست امکان پذیر نیست.
مهردادی با درخواست کمک از دستگاه قضائی و نیز نیروی انتظامی برای جمع آوری تورهای هوایی در منطقه فریدون کنار، اذعان کرد: دو طرح را تحت عنوان طرح پنج ساله و نیز طرح ضربتی تهیه کرده ایم تا بتوانیم با کمک دستگاه های قضائی و سازمان های مرتبط آن را اجرایی کنیم. این طرح در حال حاضر به شورای تامین استان جهت تصویب ارائه شده است. با دریافت مجوز از سوی شورای تامین می توانیم وارد فاز اجرا شویم.
مدیر کل محیط زیست مازندران از جمع آوری تورهای هوایی در کریدور حرکت پرندگان بین دو منطقه سرخرود و فریدون کنار خبر داد.
مهردادی با بیان اینکه این جمع آوری در روز اول دی توسط نیروهای مردمی و سازمان های مردم نهاد انجام شد، در خاتمه عنوان کرد: پرندگانی مانند مرغابی هوایی، اردک، قو و ... در فصل حرکت خود مانورهای زیبایی را انجام می دهند با جمع آوری تورهای هوایی در این منطقه، از این پس، پرندگان می توانند با خیالی آسوده به حرکات و مانور خود در این کریدور بپردازند.
http://www.mizanonline.ir/fa/content/23332 (http://www.mizanonline.ir/fa/content/23332)
-
دوستان همانطورکه مطلع هستید حدود 3 هفته قبل تعدادی از صیادان (دامگاه داران) منطقه سرخرود با ریختن گازوئیل در زیستگاه سابق قوها و خالی کردن آب زمین ها اقدام به متواری کردن قوها کرده اند که باعث شده جمعیت به زیستگاه سال 86 برگردد. یعنی جایی بین خطوط انتقال گاز - روستای ازباران - لپوی ازباران (صیدگاه چنگرها).
این منطقه وسعت کمتری از جای قبلی دارد و دسترسی به آن کمی دشوارتر است و احتمالا بازدید کننده و کمک کننده به قوها کمتر از قبل خواهد شد. از طرفی فاصله کنونی قوها از دکل های برق فشار قوی بیشتر شده و این امید می رود که مصدومیت ناشی از برخورد قوها به این تاسیسات کاهش یابد.
هفته گذشته 2 بال قوی فریادکش در یک ملک خصوصی در شهرستان نور در مجاورت جاده اصلی فرود آمد. خوشبختانه هنوز آنجا اقامت دارند و گاهی به اطراف آبگیر تردد دارنداما دوباره بر میگردند. زمین با دیوار محصور می باشد.
هنوز فکر میکنم در مورد آبندان هایی که رژیم حقوقی آب آن در تابستان به نام حقابه ارزشمند است و در زمستان از آب لبریز است می توان به زیستگاه جایگزین فکر کرد و از درگیری با مردم محلی پرهیز کرد. فقط و فقط مساله امنیت باید برقرار گردد چون این آبندان ها متولی خاصی به غیر از شورای روستا ندارد و مشکل خاصی برای تاسیس زیستگاه جدید برای پرندگان رخ نخواهد داد
-
گزارش ناظران رادیو فرانسه از کشتار پرندگان در فریدونکنار:
http://observers.france24.com/fa/content/20150115-Massacre-Migratory-Bird-north-iran-fereydounkenar-international
-
دامگاههای فریدونکنار - معضلات و چالشها
شبکه دو برنامه طبیعت 360 درجه - 24 آذرماه 94
http://www.telewebion.com/fa/1384003/%DB%B2%DB%B4-%D8%A2%D8%B0%D8%B1-%DB%B1%DB%B3%DB%B9%DB%B4/%D8%B7%D8%A8%DB%8C%D8%B9%D8%AA-360-%D8%AF%D8%B1%D8%AC%D9%87.html (http://www.telewebion.com/fa/1384003/%DB%B2%DB%B4-%D8%A2%D8%B0%D8%B1-%DB%B1%DB%B3%DB%B9%DB%B4/%D8%B7%D8%A8%DB%8C%D8%B9%D8%AA-360-%D8%AF%D8%B1%D8%AC%D9%87.html)
-
قتل عام در فریدونکنار؛ نفوذ متخلفان یا کوتاهی مسئولان؟
علیرضا هاشمی*
کد خبر: ۵۵۵۱۶۴تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۳۹۴ - ۲۲:۲۴ - 19 December 2015
هرروز خبر کشتار و صید غیرمجاز هزاران هزار پرنده از منطقه مازندران و خصوصا فریدونکنار بگوش میرسد. حجم این غارت تنوع زیستی ملی ما به اندازه ای است که سال گذشته یک کمپین مردمی نیز در مخالفت با وضعیت موجود براه افتاد و گروههای مردمی و متخصصین صحبتها و نظرات زیادی ارایه دادند. با ارسال نامه ای از سوی بخش مردمی، مورد به بازرسی سازمان حفاظت محیط زیست کشیده شد و وعده و وعیدهایی نیز به معترضین داده شد. همان وعده هایی که دوباره امسال نیز از جانب سازمان حفاظت محیط زیست شنیده می شود ولی کوچکترین حرکت موثری صورت نگرفته است.
اما دردناک تر آنکه نه تنها از حجم این تخلفات کم نشده که دیده ها و شنیده ها حکایت از آن دارد که این دزدی میراث ملی کشورمان باقدرت بیشتری ادامه دارد. هرچند هر از گاهی خبری بر مبنای دستگیری چند متخلف آن هم درجاهای دیگری از این استان در بوق و کرنا می شود اما گویا همه آن خبرها تنها برای سرپوش گذاشتن بر فاجعه نسل کشی پرندگان در جای دیگری از استان مازندران بنام فریدونکنار است که در سایه لطف بیکران سازمان حفاظت محیط زیست به متخلفان، با شدت و قدرت در حال انجام است.
جالب آنکه این تخلف آنچنان است که تمامی پناهگاه حیات وحش فریدونکنار، که قانونا به همه ملت ایران تعلق دارد و سازمان محیط زیست موظف به حراست و صیانت از آن می باشد، بطور کامل در دست متخلفان است و تورهای هوایی که طبق متن روشن و شفاف قوانین شکار و صید آن سازمان از جمله مصادیق ابزار و ادوات غیرمجاز صید بشمار می رود، آشکارا در کل وسعت این پناهگاه رسمی حیات وحش بپا شده است تا عده ای محدود حق عامه ملت ایران را آشکارا و بی دغدغه به یغما برند.
این فاجعه زمانی در حال وقوع است که خبر دستگیری متخلفینی که در دیگر استانهای کشور تنها چند پرنده صید یا شکارکرده اند، چنان در خبرها اعلام می شود که گویی مدال افتخاری برای سازمان حفاظت محیط زیست کشور بشمار میرود. گویا هیچ کس در دیگر مناطق کشور حق صید و شکار غیرقانونی ندارد اما منطقه فریدونکنار از دید آن سازمان، خاک کشور ایران و مشمول قوانین صید و شکار آن محسوب نشده و نمیشود. روند کنونی شایعاتی را نیز بر سر زبانها انداخته است که نزدیکی قومی مدیران ارشد بخش نظارت شکار و صید کشور با مردم مازندران، روابط پشت پرده برخی مسئولان استانی با متخلفان یا حتی حواشی نزدیکی انتخابات مجلس، تنها بخشی از آن است که رد یا قبول آنها نیازمند تحقیق و بررسی بیشتر مسئولان امر است.
اما بهرحال این موارد بدان اهمیت بوده است که سرکار خانم دکتر ابتکار، ریاست محترم سازمان حفاظت محیط زیست، چند هفته قبل درباره این معضل عنوان کرده بود:
"متاسفانه بسیاری از مسئولان محلی و مقامات محلی به نوعی در این زمینه دخیل شده‌اند. بالاخره اقوام و آشنایان آنها در این کار دخیل هستند که این موضوع باعث شده، مسأله پیچیدگی‌هایی پیدا کند. "
حال سوال اینجاست که آیا قوانین شکار و صید سازمان حفاظت محیط زیست تنها برای عده ای متخلف خرده پا قابل اجراست و مواردی چون قضیه فریدونکنار، وقتی به تخلفات سنگین و سودهای کلان می رسد با دفاع مسئولان، پوششی سبز یافته و قانونی می شود یا سرانجام نهادی در این کشور وجود دارد تا با نظارت بر سازمان حفاظت محیط زیست و نحوه عملکرد و مقایسه رویکرد آن سازمان در نقاط مختلف کشور، پرده از اسرار تخلفاتی اینچنین بردارد؟
آیا سازمانی که نمی تواند حتی پناهگاه حیات وحش تحت نظارت مستقیم خویش را از متخلفان پس بگیرد، میتواند موارد کلان زیست محیطی کشور را چاره کند؟ آیا قوانین این سازمان تابع مکان و استان است و در یک جا هر بی قانونی و تعرض به حیات وحش کشور آزاد و در جای دیگر کوچکترین تخلف با جریمه سنگین و دستگیری متخلفان روبروست؟
آیا این وضعیت سبب نخواهد شد کسانی که هم اکنون به قانون احترام می گذارند نیز به بی قانونی و تخلف کشیده شوند؟ آیا عدم برخورد قاطع با این قانون شکنان در گذشته، مسبب اوضاع آشفته بخش شمالی کشور در خصوص شکار و صید نیست؟ آیا با روند کنونی این وضعیت به کل کشور سرایت نخواهد کرد؟ چه کسی پاسخگوی این معضل است و چه کسی بر کار مدیران مرتبط نظارت میکند؟
شاید قوانین صید و شکار در کشور ما تنها برای آن دسته از قانونشکنان رنگ دارد که حجم تخلفشان پایین باشد و مافیای کشتار پرندگان در فریدونکنار به لبخند سازمان متولی در از دست دادن پناهگاه حیات وحش ملی کشور و همکاری در دیده نشدن آن سیاه چاله عمیق پرندگان دل خوش کرده است. شاید دهن کجی این متخلفین به قوانین برای برخی مسئولان چندان مورد مهمی قلمداد نمیشود. همان متخلفینی که سال گذشته رسما در برابر مجریان قانون صف کشیدند تا ضابطین قضایی سازمان حفاظت محیط زیست سرافکنده منطقه را ترک کنند و قانون باز هم اجرایی نشود.
شاید باز هم مدیران تقصیر را برگردن گذشتگان می‌گذارد تا میزها را چند روزی بیشتر برای خود حفظ کنند. و شاید دیگر مسائلی در پس پرده در جریان است که خوب یا بد ما از آن بی خبریم.
آیندگان این سرزمین عملکرد ما را به قضاوت خواهند نشست. باشد که سرافکنده نباشیم.
http://www.tabnak.ir/fa/news/555164/قتل-عام-در-فریدونکنار-نفوذ-متخلفان-یا-کوتاهی-مسئولان (http://www.tabnak.ir/fa/news/555164/قتل-عام-در-فریدونکنار-نفوذ-متخلفان-یا-کوتاهی-مسئولان)
-
عملیات گسترده محیط زیست جهت تخریب دامهای هوایی در فریدونکنار آغاز شد
۵ دی ۱۳۹۴
پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران (iew): عملیات گسترده نیروهای یگان محیط زیست استان مازندران جهت تخریب و جمع آوری دام های هوایی در فریدونکنار صبح امروز آغاز شد.
این عملیات با حضور ۵۰ نفر از نیروهای یگان محیط زیست مازندران با پشتیبانی مامورین نیروی انتظامی و مقامات قضایی این استان هم اکنون (ساعت ۱۲/۴۵ روز شنبه) در حال انجام است.
بر اساس اطلاعات دریافتی از منطقه اکثر تورهای هوایی برپا شده در شالیزارها و آب بندان های اطراف دامگاه فریدونکنار تخریب و جمع آوری شده است.
گروهی از صیادان جهت مقابله و درگیری با نیروهای محیط زیست تجمع کرده اند که خوشبختانه با حضور مامورین نیروی انتظامی و مقامات قضایی تا این لحظه هیچگونه تنش و درگیری بوجود نیامده است.
جزئیات تکمیلی در این خصوص این رخداد بسیار مهم متعاقبا اعلام خواهد شد.
http://www.iew.ir/1394/10/05/43713 (http://www.iew.ir/1394/10/05/43713)