اولین باری که دوچشمی و تک چشمی زاواروسکی را تست کردم، شگفت زده شده ، هر چند بسیار گران است اما فوق العاده است و ارزش خرید دارد.
علیرغم اینکه دوربینهای دوچشمی ساختار پیچیده ای ندارند اما این تفاوت قیمتها به هیچ وجه هزینه نام برند نیست ، تفاوت بین عدسیهای ساخت زاواروسکی با کوتینگ خاصشان، با عدسیهای دیگر به اندازه تفاوت قیمتشان است.
دوربین دوچشمی خوب، دوربینی است که عدسیهایش در مقابل شرایط محیطی، اعوجاج نوری و شرایط استفاده تقویت شده باشد ، ضد آب و رطوبت و مقاوم در مقابل گرد و غبار و ضربه باشد. درون دوربینهای گرانقیمت حاوی گاز نیتروژن است که از خلا و هوای عادی بهتر است. سازندگان معتبر به فاصله آسودگی چشم بها می دهند و ...
مرگ دوربین دوچشمی زمانی است که ضربه می خورد و زمانی سکته می کند که برای تعمیر و تنظیف باز می شود. برای همین شرایط نگهداری خاصی دارد و اگر به تجهیزاتتان وسواس داشته باشید، فارغ از مارک و ارزش مادی اش سالها کار خواهد کرد اما با استفاده و به مرور از قدرت و شفافیت خروجیش کاسته خواهد شد.
اگر مثل من معنک هستید و نمره چشمهایتان متفاوت است در طولانی مدت حین کار با دوربینهای دو چشمی هر چند هم که دقیق تنظیم کنید چشم درد و سردرد خواهید گرفت برای همین حتی الامکان کمتر استفاده کنید. به شخصه به دوربینهای تک چشمی اعتقاد بیشتری دارم هر چند همه این مورد را قبول ندارند
برای پرنده نگری و حمل و نقل راحت، هر چقدر دوربین فشرده و جمع و جوری تهیه کنید راحت ترید.
برای شرایط سخت، اگر توان خرید مارکهای معتبری چون زاواروسکی ، اشتینر ، بوشنل ، زایس ، نیکون ، لایکا ، المپیوس و کنن را دارید که فبه المراد ...
William Optics که به گمانم تایوانی است 42*10 اش حدود 750 قیمت دارد که تعریفش را شنیده ام.
اما برای بودجه کمتر از نیم میلیون ، دو چشمی های NightSky و Celestron (کانادا) را با قیمت حدود 150 تا 500 هزار تومان را می توانید تهیه بفرمائید که تولیدکننده تلسکوپ و دوربین هستند.
Vanguard چینی یک 42*8 دارد حدودا 400 هزار و از تک چشمی های جمع و جور و فشرده، Orion ضد آب 42*8 با قیمت حدود 270 هزار گزینه مناسبی است
اگر با زمختی و بزرگی دوربینهای روسی مشکلی ندارید آنها هم خوبند ، از مارکهای وطنی صاایران هم دوربینهاش بد نیست.
برای کمتر از 100 هزار هم برندهای متفرقه مختلفی هست که باید حتما ببینید و تست و تهیه کنید. هر چه که باشد چشم را مسلح می کند
اما در مورد سوال آقا رضای عزیز ، یاد دوربین کاردستی ام افتادم و با شخم زدن بین وسایل قدیمی بالاخره پیداش کردم. دو لوله پلاستیکی و دو عدسی ، عدسی شیئی مربوط به دهه 40 (شیشه عینک پدربزرگ) که الان آبله رو و کدر شده ... یه عدسی دیگه پیدا کردم مربوط به حدود بیست سال پیش (دوربین فیلمبرداری سونی) که علیرغم کیفیت ساخت خوب به دلیل نگهداری در مکان نامناسب ، خط و خش برداشته ...
شیشه و هر نوع عدسی ساخته شده از آن اگر در شرایط خوبی نگهداری و محافظت نشود به مرور قابلیتهای روزهای اول خود را از دست خواهد داد. مثلا تمیز کردن لنز با بازدم و دستمال کاغذی یا گوشه پیرهن که به سادگی می تواند باعث خط و خش برداشتن آن شود.
به شخصه ادعای ضد خش بودن دست سازهای بشری را قبول ندارم چون حفره هایی به اندازه تنور در دل سنگهای سخت دیده ام که قطرات آب باعث و بانیش بوده ...