عقاب خالدار بزرگ (تالابی)
طول بدن این عقاب به حدود ۶۵ سانتی متر می رسد و فاصله دو سر بال های آن حدود ۱۶۰ سانتی متر است. عقاب تالابی در اروپای شمالی و آسیا دیده می شود و زمستان ها را در اروپای جنوب شرقی خاورمیانه و جنوب آسیا می گذراند. وزن آن ما بین ۷/۱ تا ۳/۲ کیلو گرم متغیر است. این گونه در نواحی کم درخت زندگی کرده و پستانداران کوچک را شکار می کند. عقاب تالابی از عقاب هایی با اندازه متوسط به شمار می رود. سر و بال های آن به رنگ قهوه ای بسیار تیره است. سر آن در مقایسه با سایر عقاب ها کوچک تر است. بعضا نوار های سفید رنگ آشکاری بر ری قسمت فوقانی بال ها دیده می شود. نوع نا بالغ دارای لکه های سفید رنگ بر روی بال های خود است که در سن بلوغ از بین می رود.
لوپرامید (https://salemziba.com/tablet-capsule/loperamide-uses-side-effects-more/)شکل عمومی دارویی با نام تجاری ایمودیوم است.
بعضا ممکن است آنها با شاه باز ها و عقاب های خاکی اشتباه شوند. این پرنده عموما ساکت است .در طی فصل جفت گیری عقاب های تالابی زمین های پست جنگلی که نزدیک به مناطق پر آب باشد را برای لانه سازی انتخاب می کنند. آنها لانه خود را بر روی درختان بلند می سازند و در زمین ها باتلاقی و چمنزار های مرطوب به شکار می پردازد. هنگام مهاجرت و نیز در زمستان از نواحی بیابانی و باتلاقها عبور کرده و در اطراف آبهای کم عمق که دارای درختان کوتاه هستند گرد هم جمع می شوند. آنها از درختان نواحی صخره ای و بعضی مواقع از روی زمین برای لانه سازی استفاده می کنند. در اواسط بهار یک الی سه تخم گذاشته می شود که پس از ۴۲ تا ۴۴ روز جوجه ها از تخم بیرون می آیند .حدود ۶۰ تا ۶۵ روز طول می کشد تا جوجه ها بتوانند پرواز کنند. در طی این دوره والدین هر دو از جوجه ها مراقبت می کنند .قورباغه غذای اصلی آنها را تشکیل می دهد ولی از پستانداران کوچک پرندگان آبی و مار ها نیز در رژیم غذایی خود استفاده می کنند. و در صورت پیدا کردن لاشه لاشه خواری نیز می کنند.
عمده ترین خطری که هم اکنون این گونه را تهدید می کند از بین رفتن زیستگاه های آنها توسط انسان است.در برخی نواحی به دلیل شکار شدن توسط انسان تعداد آنها به شدت در حال کاهش است.