تالار گفتگو پرنده نگری و پرنده شناسی

آخرین ارسالها

صفحه: 1 [2] 3 4 ... 10
11
فیلتر های عکاسی
فیلتر های عکاسی چه هستند؟ و چه کاربرد یا فایده ای دارند؟ فیلتر ها تجهیزات نوری هستند که به جلوی لنز شما وصل می شوند. آنها را می توان از شیشه یا رزین ساخت و برای محدود کردن نوری که وارد دوربین می شود مورد استفاده قرار می گیرند. فیلتر ها یک ابزار عالی در مجموعه تجهیزات عکاسی شما هستند که می توانید آنها را در کیف دوربین با خود به همراه داشته باشید، به خصوص زمانی که برای مدتی عکاسی کرده اید و در زمینه نحوه استفاده از دوربین خود سرعت عمل بیشتری پیدا کرده اید. مواردی که در این مقاله شرح داده شده است، چند دلیل و مزیت مهم برای استفاده از فیلتر های عکاسی – مانند فیلتر پلاریزه، کاهنده نور (ND)، کاهنده نور تدریجی (ND Grad) و جلوه ویژه – و همچنین نحوه استفاده از آنها و انواع مختلف فیلترهای عکاسی موجود است.

فیلتر های عکاسی
فیلترها، مانند این کیت از NISI، یک ابزار عالی برای اضافه کردن به کیت عکاسی شما هستند، به خصوص اگر زیاد عکاسی منظره انجام می دهید.

۱اضافه کردن رنگ و کنتراست
فیلترها راهی عالی برای بهبود عکس های منظره شما هستند. امروزه یکی از محبوب ترین انواع فیلترهای موجود در بازار، فیلتر پلاریزه است.

استفاده از فیلترهای پلاریزه به چند دلیل مفید است.

فیلترهای پلاریزه انعکاس هایی مانند انعکاس روی شیشه یا آب را کاهش می دهند. همچنین می توانند به بازگرداندن اشباع رنگ طبیعی و بهبود کنتراست در تصاویر شما کمک کنند. یک مثال که در آن فیلتر پلاریزه می تواند مفید باشد هنگام عکاسی از جنگل ها، آبشارها یا فضای سبز برای نشان دادن رنگ بیشتر در پوشش گیاهی است.

فیلتر های عکاسی
شما می توانید شدت اثر پلاریزاسیون را با چرخش فیلتر تغییر دهید، تا وقتی که به نتیجه مورد نظر برسید. برای به دست آوردن نتیجه بهینه، بهتر است که دوربین خود را با زاویه حدود ۴۵ درجه نسبت به نور خورشید قرار دهید.

دو نوع فیلتر پلاریزه وجود دارد: مربعی و دایره ای. شما می توانید به عنوان بخشی از یک سیستم فیلتر مربعی یا گرد از آنها استفاده کنید.

شما می توانید یک فیلتر پلاریزه نوع مربعی را در یکی از شیارهای سیستم نگهدارنده فیلتر که از طریق یک حلقه آداپتور به لنز دوربین وصل می شود، قرار دهید.

فیلتر پلاریزه دایره ای یا به طور مستقیم بر روی قسمت جلوی لنز پیچانده می شود یا به وسیله یک حلقه به جلوی سیستم فیلتر مربعی وصل می شود. سپس دکمه چرخان جلوی فیلتر چرخانده می شود تا نور در صحنه ای که از آن عکس می گیرید پلاریزه شود.

۲ایجاد حرکتفیلتر های عکاسی
یک مزیت بزرگ دیگر استفاده از فیلترهای عکاسی، ایجاد حرکت در تصاویر است.

آیا تا به حال خواسته اید که در یک صحنه ایستا حرکت ایجاد کنید؟

خب، با استفاده از یک فیلتر ND می توانید این کار را انجام دهید.

کار فیلتر ND کاهش سطح نوری است که از میان لنز دوربین عبور می کند. اگر قبلا از آنها استفاده نکرده اید، کار با آنها بسیار ساده است. تنها کافی است که فیلتر ND را در شیار یک نگهدارنده فیلتر متصل به لنز دوربین خود قرار دهید. پس از آن فیلتر کمی از نوری که وارد سنسور دوربین می شود را مسدود می کند، به طوری که هنوز هم می توانید از سرعت شاترهای آهسته تر در نور روشن روز استفاده کنید.

آنها با تراکم های مختلف اعم از یک، دو، سه، یا حتی ۱۰ یا ۱۶ استاپ نوردهی موجود هستند. هرچه فیلتر تیره تر باشد، کاهش نور قابل توجه تر بوده و اثری که می تواند ایجاد کند، قوی تر خواهد بود.

ممکن است برایتان سوال باشد که شما واقعا به یک فیلتر نیاز دارید؟ خب، این به چیزی که از آن عکس می گیرید بستگی دارد.

فیلترهای ND 10 و ۶ استاپ به طور خاص برای عکاسی با نوردهی طولانی طراحی شده اند. فیلتر ۱۰ استاپ برای افزایش زمان های نوردهی و تار کردن سوژه های در حال حرکت در تصاویر شما خیلی خوب عمل می کند. این فیلتر برای ثبت حرکت شاخ و برگ، ابرها، یا آب فوق العاده است.

در مقابل، فیلتر ۶ استاپ می تواند برای شرایط کم نور در هنگام طلوع و غروب خورشید مفید باشد.

هر دوی آنها خوب هستند. شما می توانید از آنها برای برجسته کردن حرکت ابر، ایجاد الگوهای ابری، یا ایجاد یک ظاهر نرم در آب در حال جریان استفاده کنید.

۳نوردهی متعادل تر
شما می توانید از فیلترها برای ثبت دقیق یک صحنه استفاده کنید. علت اصلی استفاده از یک فیلتر ND تدریجی، کاهش مقدار نور ورودی به دوربین در قسمت خاکستری سایه دار فیلتر و ثبت دقیق صحنه است.

فیلترهای ND تدریجی برای عکاسی منظره بسیار محبوب هستند، چون به ارائه نوردهی های متعادل تر کمک می کنند.

به همان اندازه که دوربین های مدرن عالی هستند، اغلب در صحنه های منظره با کنتراست بالا می بینید که تصاویر یک آسمان سوخته یا یک پیش زمینه تاریک و کم نوردهی شده دارند. اینجاست که فیلتر ND تدریجی جادو می کند.

فیلتر های عکاسی
در این صحنه های پر کنتراست، که دو ناحیه از صحنه به طور بسیار غیر یکنواخت روشن شده اند، یک فیلتر ND تدریجی می تواند راه حل مناسبی باشد.

به عنوان مثال، هنگام عکاسی از آسمان های روشن یا غروب خورشید، نوردهی بین آسمان و پیش زمینه بسیار متفاوت است. از این رو، یک فیلتر ND به ثبت کل محدوده تُن ها از روشن ترین تا تاریک ترین بخش های یک تصویر، و در نتیجه رسیدن به یک نوردهی متعادل، کمک می کند.

با گذاشتن فیلتر ND در نگهدارنده فیلتر و قرار دادن بخش تیره فیلتر بر روی آسمان روشن شروع کنید. این کار مقدار نور منتقل شده به قسمت آسمان تصویر را کاهش می دهد، در حالی که اجازه می دهد تا پیش زمینه به طور صحیح نوردهی شود.

به این ترتیب، شما جزئیات را در هر دو بخش تصویر ثبت می کنید، بدون این که آسمان به دلیل نور بیش از حد بی روح و کسل کننده شود.

فیلتر های عکاسی
انواع مختلف فیلترهای ND موجود، یک لبه سخت یا نرم دارند که در آنها خط انتقال تدریجی به ترتیب انتقال قوی تر یا نرم تری را از قسمت رنگی به قسمت شفاف ارائه می دهد.

فیلترهای ND سخت برای صحنه هایی با خط افق صاف مناسب تر هستند، در حالی که لبه های نرم زمانی که اشیائی مانند ساختمان ها و درختان از خط افق رد شده اند، مطلوب هستند.

فیلترهای ND تدریجی با قدرت های مختلف از جمله ۰٫۳، ۰٫۶، ۰٫۹، و ۱٫۲ موجود هستند. یک فیلتر ND 0.9 نوردهی را به اندازه ۳ استاپ نور کاهش می دهد. فیلترهای ND تدریجی انتقال از تیره به روشن را تغییر می دهند، که ۰٫۳ یک انتقال ضعیف تر، و ۱٫۲ یک انتقال قوی تر است.

۴تقویت تصاویر
استفاده از فیلترهای عکاسی می تواند به تقویت عکاسی شما و انواع مختلف تصاویر، به خصوص هنگام استفاده از فیلترهای دارای جلوه های ویژه (خاص) کمک کند.

شما می توانید فیلترهایی با جلوه های ویژه بگیرید که در شیار نگهدارنده فیلتر قرار می گیرند، مانند فیلترهای مادون قرمز یا فیلترهای سیاه و سفید. فیلترهای دیگری که می توانید برای ایجاد جلوه های شگفت انگیز در داخل دوربین از آنها استفاده کنید شامل فیلترهای طلوع و غروب خورشید هستند. این فیلترها رنگ های گرمی برای طلوع و غروب خورشید ارائه می دهند.

فیلتر های عکاسی
فیلترهای مه و غبار نوع معروف دیگری از فیلترهای دارای جلوه های ویژه هستند. آنها برای شبیه سازی اثرات مه با قرار دادن دقیق فیلتر در نگهدارنده، مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین می توانید با حذف پس زمینه های حواس پرت کننده و ایجاد ترکیب بندی های مینیمال، از این فیلترها برای تمیز کردن تصاویر استفاده کنید.

فیلترهای مختلف دیگر نیز می توانند جلوه هایی را در عکس های شما ایجاد کنند. اگر ثبت عکس های اشباع شده و زنده را دوست دارید، سرمایه گذاری بر روی تقویت کننده های رنگ مفید است.

فیلترهای تقویت کننده رنگ های خاص را عمیق تر کرده و تقویت می کنند، بدون این که بر تُن رنگ های دیگر در عکس شما تاثیر بگذارند.

از طرف دیگر، فیلترهای آسمان برای تقویت رنگ ها در آسمان، و همچنین فیلترهای رنگی پاییزی برای برجسته کردن رنگ های طلایی، قرمز، و قهوه ای طراحی شده اند.

۵تغییر تراز سفیدیفیلتر های عکاسی
هنگامی که شما در حال ثبت مناظر هستید، ممکن است بخواهید دمای رنگ صحنه را تغییر دهید. استفاده از فیلترهای دمای رنگ خاص می تواند برای تغییر تُن رنگ ها بدون هیچ گونه سایه رنگ اضافی عالی باشد.

استفاده از فیلترهای عکاسی که به روشن کردن یا کم کردن سردی تراز سفیدی کمک می کنند و اصلاحات دمای رنگ دقیقی ارائه می دهند را در نظر بگیرید.

فیلترهای مرجانی راهی عالی برای گرم کردن یک صحنه با اضافه کردن رنگ های صورتی و قرمز هستند.

ننتیجه گیری
به طور خلاصه، فیلترهای محبوب، به خصوص در میان عکاسان منظره، شامل فیلترهای پلاریزه، کاهنده نور (ND) یا کاهنده نور تدریجی (ND Grad)، و فیلترهای دارای جلوه های ویژه می باشند.

استفاده از فیلترهای عکاسی را به عنوان راهی برای اضافه کردن رنگ به تصاویر خود، مدیریت تغییرات کنتراست، و ایجاد حرکات پویاتر مثلا در ابرها یا آب در نظر بگیرید.

5 گام ساده برای درمان هضم نشدن غذا در معده (تحقیقات جدید)
آموزش زبان بدن
گیاه شنبلیله: خواص، مضرات و طریقه مصرف اصولی آن (تحقیقات جدید)
گل ساعتی چه خواص و مضراتی دارد؟ چند نکته بسیار مهم قبل از مصرف



فیلترها همچنین تجهیزات جانبی فوق العاده ای برای محافظت از لنزهای شما و متعادل کردن نوردهی هایی که در آن تُن ها بسیار متفاوت هستند، می باشند.

شما از فیلترها استفاده می کنید؟ به نظر شما آنها چه مزایایی دارند؟ لطفا نظرات خود را در زیر برای ما بنویسید.
12
عکاسی از پرندگان در حال پرواز
آیا تصمیم دارید از پرندگان در حال پرواز عکاسی کنید؟ در این آموزش لنزک به تمام نکات و حقه های لازم برای دستیابی به نتایج عالی در «عکاسی از پرندگان در حال پرواز» اشاره خواهیم کرد. در ادامه مطلب با ما همراه شوید.

عکاسی از پرندگان در حال پرواز
ثبت عکسی واضح و شارپ از پرنده ای در حال پرواز، برای هر عکاس حیات وحش یک موفقیت محسوب می شود. اما پرندگان در حال پرواز دشوارترین موجوداتی هستند که می توان تصویر آنها را ثبت کرد و به احترام آنها در مفاهیم عکاسی حیات وحش یک عبارت اختصاری برای آن در نظر گرفته اند: BIF برگرفته از Birds in Flight (پرندگان در حال پرواز).

علاوه بر اینکه در این کار نیازمند دوربین مناسب و تکنیک های مورد نیاز هستید، یک عکس عالی همواره متکی به شانس هم خواهد بود و همین باعث جذابیت بیشتر عکاسی از پرندگان می شود. روش هایی وجود دارند که شما بتوانید از این مساله به نفع خود استفاده کنید.

ساده ترین راه برای دستیابی به پرندگان رفتن به مکان هایی چون باغ وحش است. ما برای این کار به منطقه حفاظت شده Hawk Conservancy Trust در همپشر انگلستان رفتیم.

وقتی نوبت به انتخاب دوربین و لنز می رسد، می توانید تکنیک های بسیاری را به کار گیرید که به آنها خواهیم پرداخت. اما موفقیت تنها متکی بر بهترین تجهیزات یا بهترین محل نیست. شناخت سوژه هم به همین اندازه اهمیت دارد.

اگر بدانید کجا و چه زمانی ظاهر خواهند شد، می توانید موقعیت درست را انتخاب کنید. ما به شما آموزش خواهیم داد که چگونه حرکت آنها را پیش بینی کنید و در بهترین حالت از آنها عکس بگیرید.

مطالب و نکات پایه در عکاسی از پرندگان

۱نوردهی را صحیح انجام دهیدعکاسی از پرندگان در حال پرواز
پرندگان از آسمان روشن به سمت درختان تاریک یا برعکس پرواز می کنند و این مسأله ممکن است نورسنجی شما را به اشتباه بیاندازد. از مُد نوردهی دستی استفاده کنید تا نورسنجی ثابت بماند، حتی اگر پس زمینه متغیر باشد.

۲سوژه را دنبال کنیدعکاسی از پرندگان در حال پرواز
به جهت داشتن حرکت (پنینگ) مستحکم تر، از چرخاندن شانه ها اجتناب کنید، آرنج هایتان را قفل کنید و چرخش را از کمر انجام دهید. یا می توانید از سه پایه و سر گیمبال (gimbal head) استفاده کنید.

۳کادر را پر کنیدعکاسی از پرندگان در حال پرواز
برای پُر کردن کادر از یک لنز تله فوتو و از فاصله دور استفاده کنید.

لنز Canon EF 100-400mm f/4.5-5.6L IS II USM روی یک دوربین کانن EOS 60D با سنسور کراپ، فاصله کانونی ۶۴۰ میلیمتر خواهد داد.

۴شارپی هر چه بیشترعکاسی از پرندگان در حال پرواز
پرندگان پر سرعت نیاز به فوکوس خودکار سریع دارند. هر چه فوکوس لنزتان سریع تر باشد و تعداد نقاط فوکوسش بیشتر باشد، شانس شارپ تر شدن عکس هایتان بیشتر خواهد شد.

دوربین DSLR تان را برای عکاسی از سوژه های متحرک تنظیم کنید

۱سرعت شاتر بالاعکاسی از پرندگان در حال پرواز
سوژه های متحرک، فاصله کانونی بالا و حرکت دادن دوربین در جهت حرکت سوژه (تکنیک پنینگ – panning) به این معناست که هر سرعت شاتری آهسته تر از ۱/۱۰۰۰ ثانیه باعث ماتی حرکت خواهد شد، پس سرعت شاتر سریع تری انتخاب کنید و برای جبران این مسأله اگر لازم است ایزو را بالاتر ببرید.

۲فوکوس با دکمه پشتیعکاسی از پرندگان در حال پرواز
از دکمه پشتی فوکوس استفاده کنید؛ با انجام این کار می توانید عمل فوکوس و فشردن شاتر را از هم مستقل کنید، به این صورت که با انگشت شست عمل فوکوس را انجام دهید و سپس از انگشت اشاره جهت فشردن دکمه شاتر در لحظه مناسب استفاده کنید.

۳مُد فوکوس AI Servoعکاسی از پرندگان در حال پرواز
ما در این کار از مُد فوکوس AI Servo دوربین Canon 6D استفاده کرده ایم. بقیه دوربین ها نیز از سیستم مشابهی استفاده می کنند. در این حالت تا زمانی که دکمه فوکوس خودکار فشرده باشد، سیستم فوکوس خودکار دوربین بصورت لحظه به لحظه به روزرسانی می شود و حرکت بعدی سوژه پیش بینی خواهد شد.

۴عکاسی متوالی سریععکاسی از پرندگان در حال پرواز
مُد عکاسی (Drive mode) متوالی سریع (high continuous) کمک می کند تا احتمال ثبت عکس مورد نظرتان بیشتر شود. تا زمانی که دکمه شاتر نگه داشته شود، دوربین بصورت پی در پی عکس خواهد گرفت و تعداد زیادی عکس تولید خواهد شد که می توانید بهترین عکس را از میان آنها انتخاب کنید.

بیشتر بخوانید: مُد های عکاسی یا Drive modes چه کاری انجام می دهند و چه موقع باید از آن ها استفاده کرد

۵سه پایهعکاسی از پرندگان در حال پرواز
در دست گرفتن لنزهای تله فوتو دشوار است و فواصل کانونی بالا احتمال ثبت لرزش را افزایش خواهد داد. سه پایه در این زمینه به شما کمک خواهد کرد. سر گیمبال هم برای حرکت دادن دوربین و هم دنبال کردن سوژه بصورت نرم عالی است، اما سرهای سه جهته معمولی هم می توانند جایگزینی خوب باشد.

لنز تله فوتو را جهت عکاسی از پرندگان در حال پرواز تنظیم کنید

۱محدودکننده فوکوس را بکار بگیریدعکاسی از پرندگان در حال پرواز
اغلب لنز های سوپر تله فوتو، یک کلید محدودکننده فوکوس دارند که بازه نزدیک فوکوس را قفل می کند. این قابلیت به جلوگیری از مشکل Focus hunting (سعی و تلاش مکرر لنز برای فوکوس) هنگام فوکوس روی سوژه های دور کمک می کند. پس اگر می دانید سوژه به شما نزدیک نخواهد شد، بازه فوکوس را به کمک این کلید محدود کنید.

۲از قابلیت های تثبیت تصویر لنز استفاده کنیدعکاسی از پرندگان در حال پرواز
برخی لنزها ۲ یا ۳ حالت تثبیت تصویر (IS modes) دارند. حالت اول برای تثبیت استاندارد در همه محورها است، حالت دوم حرکت پنینگ (panning) دوربین را تشخیص می دهد و تثبیت در جهت حرکت را اعمال نمی کند، پس این حالت برای عکاسی از پرندگان بهتر است. حالت سوم تنها در زمان نوردهی پایدارسازی یا تثبیت را انجام می دهد.

۳از آفتابگیر یا هود لنز استفاده کنیدعکاسی از پرندگان در حال پرواز
هنگامی که دوربین را به سمت آسمان نشانه می روید، آفتابگیر لنز (Lens hood) از ضروریات است، به این دلیل که جلوی لنز را در سایه قرار می دهد و هاله های نوری در عکس ایجاد نمی شوند. آفتابگیرهای جدید مانند موردی که ما بر روی لنز Canon 100-400mm استفاده کرده ایم، دارای دریچه ای هستند که ما را قادر می سازد تا بدون باز کردن آفتابگیر فیلترها را تنظیم کنیم.

۶ روش برای ثبت رفتار پرندگان

بیاموزید که چگونه حرکت آنها را پیش بینی کنید و بهترین زاویه را بیابید

۱باد به چه سمتی است؟عکاسی از پرندگان در حال پرواز
حرکت پرندگان تا حد زیادی به جهت باد بستگی دارد. آنها ترجیح می دهند در جهت مخالف باد حرکت کنند تا نیروی لازم رو به بالا در بدن آنها ایجاد شود. پشت به باد بایستید تا بتوانید از روبرو از آنها عکاسی کنید.

۲پریدن و نشستنعکاسی از پرندگان در حال پرواز
لحظه ای قبل از نشستن پرندگان بزرگ، آنها پرهایشان را بطور کامل باز می کنند و به آرامی به زمین نزدیک می شوند. این لحظه زمانی مناسب برای ثبت عکس آنهاست. مجددا در این حالت نیز جهت باد را در نظر بگیرید.

۳پرتره پرندگانعکاسی از پرندگان در حال پرواز
در مناطق حفاظت شده و باغ وحش ها، می توانید از پرندگان در حالت نشسته عکس بگیرید. با این نوع عکس مانند پرتره های معمولی برخورد کنید. بر روی چشم های پرنده فوکوس را انجام دهید و از دیافراگم باز استفاده کنید تا پس زمینه را به زیبایی مات کنید.

۴از قبل بر روی نقطه مورد نظر فوکوس کنیدعکاسی از پرندگان در حال پرواز
اگر قادر به پیش بینی محل نشستن پرنده هستید (مانند غذای روی دست فرد آموزش دهنده یا ماهی در برکه)، سعی کنید از قبل ترکیب بندی و فوکوس را با توجه به این نقطه انجام دهید، سپس بطور متوالی عکاسی کنید تا پرنده وارد کادر تصویر شود.

۵محیط اطراف را در کادر بگنجانیدعکاسی از پرندگان در حال پرواز
وقتی ترکیب بندی انجام می دهید، درباره پس زمینه فکر کنید. آسمان صاف برای این کار جالب به نظر نمی رسد، سعی کنید زاویه دوربین را طوری تعیین کنید که زمین یا درختان را وارد کادر کنید. این کار باعث می شود به عکستان بافت اضافه کنید.

۶نورپردازیعکاسی از پرندگان در حال پرواز
نورخورشید از پشت عالی است، به ویژه در هنگام برخواستن پرنده، چراکه بالهای پرنده را به زیبایی نورپردازی می کند. خورشید در ارتفاع کم می تواند به صحنه گرما اضافه کند.

اشتباهات رایج در عکاسی از پرندگان در حال پرواز

برخی از بزرگترین اشتباهات عکاسی از پرندگان و چگونگی اجتناب از آنها

برش خوردن بالهاعکاسی از پرندگان در حال پرواز
در هنگام بستن کادر، ممکن است محاسبه طول بالهای پرنده دشوار باشد، پس مقداری فضای اضافی در نظر بگیرید تا بالهایش در کادر عکس برش نخورد.

پرش فوکوسعکاسی از پرندگان در حال پرواز
مراقب باشید که نقطه فوکوس به جای سوژه به روی پس زمینه تغییر پیدا نکند. دوربین را روی نقطه فوکوس خودکار بسط یافته (AF Point Expansion) تنظیم کنید تا از این حالت اجتناب کنید.

نوردهی ناکافیعکاسی از پرندگان در حال پرواز
سوژه کوچک در یک پس زمینه روشن دوربین شما را گول خواهد زد و عکس دچار نوردهی ناکافی (underexposure) می شود. برای نوردهی بر اساس پرنده، از جبران نوردهی استفاده کنید یا از مُد نوردهی دستی (Manual mode) استفاده کنید.

مراقب قفس ها باشیدعکاسی از پرندگان در حال پرواز
هنگام دنبال کردن پرندگان مراقب قفس ها، سایبان ها و هرگونه حصار باشید، چراکه ترکیب بندی عکستان معمولا بدون آنها بهتر خواهد شد.

عمق میدان کمعکاسی از پرندگان در حال پرواز
عمق میدان کم ممکن است باعث شود دُم پرنده واضح و شارپ شده و سر آن نرم (مات) شود، پس بهتر است ایزو را اندکی بالا ببرید تا بتوانید دیافراگم را یک پله کوچک تر کنید (ضریب اف بزرگتر) و عمق میدان بیشتری داشته باشید.

ترفندهای یادگیری یک زبان خارجی
گل همیشه بهار، فواید و عوارض آن و نکات مهم طبق تحقیقات جدید
درمان سکسکه
9 غذای شگفت انگیز که برای تقویت مغز عالی هستند (تحقیقات جدید)


خارج از فوکوسعکاسی از پرندگان در حال پرواز
تعدادی عکس نرم و مات معمولا اجتناب ناپذیر است، اما شما می توانید شانس خود را با تنظیمات فوکوس خودکار صحیح، عکاسی متوالی سریع و پشتکار زیاد افزایش دهید.
13
پرنده در تاریخ، ادبیات و اساطیر ایران / بگیل
« آخرين ارسال توسط mobi777 مه 07, 2020, 06:05:33 pm »

  بگیل در فرهنگ ترکی رب‌النوع شکار است. این رب‌النوع مرغی است که بعداً به‌صورت سیمرغ درآمده و پس از گاه سوم و شهادت خدای شهیدشونده به‌وجود می‌آید. بگیل مرزدار اهورامزدا بوده و در جریان دگردیسی به همان سیمرغ و یا کرشفت مرغ تبدیل می‌شود.

10 مورد از چیزهایی که ممکن است روزانه موجب میگرن شوند
روش یادگیری زبان بدون کلاس
تجربه ی من از بهبودی سنگ کلیه و چند نکته مهم
هیپنوتیزم چیست؟
14
آموزش شناسایی پرندگان شکاری ......(( بزودی)) / قوش ها
« آخرين ارسال توسط mobi777 مه 07, 2020, 06:04:07 pm »
پیغوی کوچک، قوش بومی آسیا و آفریقا، مارمولکی را که شکار کرده می‌خورد.

قوش دم‌قرمز، قوش بومی آمریکا شمالی و مرکزی، موشی را که شکار کرده می‌خورد.
این مقاله دربارهٔ پرنده است. برای فیلمی با همین نام، قوش (فیلم) را ببینید.
قوش به گروهی از پرندگان شکاری گفته می‌شود. این واژه تعریف دقیقی ندارد و ممکن است به هر پرندهٔ شکاری گفته شود، اما معمولأ به گونه‌های کوچکتر خانوادهٔ Accipitridae (عقابیان یا قوشیان) به ویژه زیرخانوادهٔ Accipitrinae یا در اصطلاح بازداری سنتی شکاریان زردچشم اشاره دارد. گونه‌های بزرگتر این خانواده را عقاب، کرکس، سنقر، کورکور و سارگپه می‌نامند.

قوش‌ها شکارچیانی توانمند و چابک هستند که در شکار پرندگان، پستانداران و خزندگان کوچک تخصص دارند. سرعت آنها به اندازه شاهین‌ها نیست اما توانایی شکار پرندگان در حال پرواز را دارند. طرلان، قرقی، پیغو و پیغوی کوچک چهار گونه قوش بومی ایران هستند که طرلان بزرگترین و کمیابترین آنهاست.
15
آموزش شناسایی پرندگان شکاری ......(( بزودی)) / عقاب ها
« آخرين ارسال توسط mobi777 مه 07, 2020, 06:03:16 pm »
عقاب گر
آرایه‌شناسی
فرمانرو:   جانوران
شاخه:   طنابداران
رده:   پرندگان
راسته:   شاهین‌سانان
تیره:   عقابیان

عقاب هارپی شکارچی نیرومند جنگل‌های بارانی آمریکای مرکزی و جنوبی

عقاب دریایی پالاس بومی آسیاست

عقاب طلایی چنان مهارتی در شکار دارد که در بازداری سنتی به شکار گرگ فرستاده می‌شد
عقاب یا آلُه[۱][۲] به گروهی از پرندگان شکاری عضو تیرهٔ عقابیان (Accipitridae از راستهٔ شاهین‌سانان Falconiformes) گفته می‌شود. حدود ۶۰ گونه از پرنده‌های شکاری عقاب نامیده می‌شوند که در ۱۱ سرده از خانوادهٔ عقابیان قرار می‌گیرند و بیشتر آن‌ها هم بومی اوراسیا و آفریقا هستند. معیار دقیقی برای تمایز عقاب‌ها از دیگر پرندگان تیرهٔ عقابیان یعنی سُنقُرها، کرکس‌ها، قوش‌ها و کورکورها، وجود ندارد ولی به‌طور کلی عقاب‌ها از بقیه پرندگان شکاری -به جز برخی از کرکس‌ها- جثهٔ بزرگتری دارند و از پاهایی بزرگتر و نیرومندتر، منقارهایی بزرگ و خمیده و بال‌هایی پهن‌تر بهره‌مند هستند. تمامی عقاب‌ها شکاریان روزگرد هستند و بینایی بسیار دقیق و پروازی عالی در ارتفاعات بالا دارند.


آموزش آداب معاشرت
پزشکی هسته ای چیست و رادیولوژیست هسته ای چه کاری انجام میدهد؟
روش یادگیری ترکی استانبولی
گیاه تاج خروس: خواص، عوارض و همه نکات مهمی که باید بدانید!

عقاب‌ها به خاطر قدرتی که دارند، در بسیاری از فرهنگ‌ها به عنوان نماد جنگ و نیروی پادشاهی شناخته شده‌اند و تمثال ایشان بر روی بسیاری از سکه‌ها و بناهای تاریخی دیده می‌شود و بسیاری از کشورهای دنیا و سازمان‌ها و گروه‌های مختلف تصویر عقاب را به عنوان نماد خود انتخاب کرده‌اند.

عقاب‌ها از نظر آناتومی و ویژگی‌های پروازی به کرکس‌ها شباهت دارند اما سر آن‌ها بر خلاف کرکس‌ها پوشیده از پر است. عقاب‌ها از نظر ظاهری به سنقرها هم شباهت زیادی دارند ولی بیشتر بزرگترند و فاصلهٔ دو سر بال‌های ایشان طولانی‌تر است. تفاوت دیگر عقاب‌ها با این دو خویشاوند نزدیک خود در شیوهٔ معمول تغذیهٔ آن‌هاست: عقاب‌ها معمولاً شکارهای زنده را طعمه خود می‌کنند اما کرکس‌ها و سنقرها بیشتر از لاشه‌ها تغذیه می‌کنند. البته عقاب‌ها سنگین‌تر از آن هستند که بتوانند مثل شاهین‌ها و پرنده‌های کوچکتر تیرهٔ عقابیان (همچون برخی از انواع قوش‌ها) در هوا طعمه‌های خود را شکار کنند، پس معمولاً شکار خود را روی زمین غافلگیر کرده و آن را اسیر چنگال‌های نیرومند خود می‌کنند و مثل جغدها در بسیاری از اوقات با کندن سر شکار خود آن را از پای درمی‌آورند.[۳]

عقاب نیکوبار جنوبی کوچکترین گونه عقاب است که تنها ۴۵۰ گرم وزن دارد و بومی انحصاری جزایر نیکوبار در هند است. عقاب دریایی استلر با میانگین وزن ۶٫۷ کیلو و عقاب فیلیپینی با طول یک متر در کنار عقاب دم‌سفید و عقاب هارپی از بزرگترین انواع عقاب‌ها هستند. عقاب ماهی‌گیر تنها پرنده شکاری است که با نام عقاب شناخته می‌شود اما به تیره عقابیان تعلق ندارد. این پرنده که تقریباً فقط از ماهی تغذیه می‌کند، تنها عضو بازمانده از خانوادهٔ زیستی خود یعنی Pandionidae است.


محتویات
۱   ویژگی‌ها و بوم‌شناسی
۲   گونه‌ها
۳   زیستگاه
۴   عقاب در فرهنگ
۵   پانویس
۶   منابع
۷   پیوند به بیرون
ویژگی‌ها و بوم‌شناسی
عقاب‌ها تک‌همسرند و جفت خود را برای زندگی تا پایان عمر انتخاب می‌کنند و آشیانهٔ خود را با شاخه‌ها و ترکه‌های چوب در یک نقطهٔ مرتفع بر روی درخت‌های بلند یا صخره‌ها در داخل قلمر تغذیه‌ای خود می‌سازند و هر سال نیز از همان آشیانهٔ سال قبل استفاده می‌کنند. به طوری‌که آشیانهٔ آن‌ها با افزوده‌شدن فضولات و اضافه کردن سالانه هر سال بزرگتر شده و گاهی بیش از ۵۰۰ کیلوگرم وزن و تا سه متر پهنا پیدا می‌کند. بزرگترین آشیانهٔ درختی پرنده‌ساز را یک جفت عقاب سرسفید در فلوریدای آمریکا ساخته‌اند. آشیانهٔ آن‌ها ۶٫۱ متر عمق، ۲٫۹ متر عرض و وزن حیرت‌انگیزی معادل دقیقاً ۲٬۷۲۲ کیلوگرم داشته‌است.[۴]

عقاب‌ها تمایل دارند در نقاط غیرقابل دسترس آشیانه برپا کنند و حدود شش تا هشت هفته به روی تخم‌های خود می‌خوابند. بیشتر عقاب‌ها فقط دو تخم می‌گذارند که بیشتر تنها یکی از آن‌ها زنده می‌ماند. جوجه‌ها به آهستگی به بلوغ می‌رسند و در سه یا چهار سالگی شمایل بزرگسالی را پیدا کرده و از این زمان است که از مراقبت والدین بی‌نیاز شده و به دنبال جفت و قلمرویی برای خود می‌روند.[۵]

برخی از گونه‌های عقاب‌ها با توجه به جثه بزرگ و نیرویی که دارند به عنوان شکارچی رأس هرم غذایی در دنیای پرندگان شناخته می‌شوند. عقاب طلایی و عقاب تاج‌دار توانایی کشتن سم‌دارانی با ۳۰ کیلوگرم وزن را دارند و حتی شکار یک غزال ۳۷ کیلویی توسط یک عقاب جنگی مشاهده شده‌است. البته آن‌ها به هیچ وجه توانایی بلند کردن چنین طعمه‌هایی را ندارند و آن را در همان محل می‌خورند یا قطعه قطعه کرده و به آشیانه یا جایگاه در پناهی می‌برند. تاکنون سنگین‌ترین شکار و به‌طور کلی محموله‌ای که یک پرنده توانسته با آن از زمین بلند شود یک گوزن ۶ کیلو و ۸۰۰ گرمی بوده‌است که یک عقاب سرسفید در آمریکا آن را از جا بلند کرده‌است[۴]

سر عقاب بزرگ و پوشیده از پر است. چشمانی درشت دارد که هریک از آن‌ها در یک طرف سرش قرار دارد. از قدرت بینائی فراوان بهره‌مند می‌باشد. عقاب‌ها منقار نیرومند و تندی دارند. منقار عقاب طلایی به پنج سانتی‌متر می‌رسد. برخی از عقابها منقاری بزرگ‌تر دارند. عقابها پاهایی نیرومند و به رنگ زرد و روشن دارند و برای درهم شکستن شکار خود از منقار و چنگال پاهای خود استفاده می‌کنند. پاهای عقاب طلائی پوشیده از پر (ریش) است، اما قسمت پائین پاها بدون پر می‌باشد.

عقاب نیکوبار جنوبی کوچکترین نوع عقاب است که تنها ۴۵۰ گرم وزن دارد و بومی انحصاری جزایر نیکوبار جنوبی است. عقاب دریایی استلر، عقاب فیلیپینی، عقاب دم‌سفید و عقاب هارپی هم بزرگترین عقاب‌ها هستند. در این سه جدول پنج گونهٔ اول عقاب از نظر وزن، طول بدن و فاصلهٔ دو سر بال فهرست شده‌اند. ارقام جدول بر اساس میانهٔ آماری، یعنی رقمی که نیمی از پرنده‌ها بالاتر از آن و نیمی پایین‌تر از آن قرار می‌گیرند، پرنده‌های اندازه‌گیری شده، ذکر شده‌است.

رتبه   نام   نام علمی   وزن
۱   عقاب دریایی استلر   Haliaeetus pelagicus   ۱۴٫۷ کیلوگرم (۳۲ پوند)
۲   عقاب فیلیپینی   Pithecophaga jefferyi   ۱۱٫۳۵ کیلوگرم (۲۵٫۰ پوند)
۳   عقاب هارپی   Harpia harpyja   ۱۰٫۹۵ کیلوگرم (۲۴٫۱ پوند)
۴   عقاب دم‌سفید   Haliaeetus albicilla   ۸٫۸ کیلوگرم (۱۹ پوند)[۶]
۵   عقاب جنگی   Polemaetus bellicosus   ۶٫۶ کیلوگرم (۱۵ پوند)[۶]
رتبه   نام   نام علمی   طول
۱   عقاب فیلیپینی   Pithecophaga jefferyi   ۱۰۰ سانتیمتر (۳ فوت ۳ اینچ)[۷]
۲   عقاب هارپی   Harpia harpyja   ۹۵٫۵ سانتیمتر (۳ فوت ۲ اینچ)
۳   عقاب دم‌گوه‌ای   Aquila audax   ۹۵٫۵ سانتیمتر (۳ فوت ۲ اینچ)
۴   عقاب دریایی استلر   Haliaeetus pelagicus   ۹۵ سانتیمتر (۳ فوت ۱ اینچ)
۵   عقاب تاج‌دار   Stephanoaetus coronatus   ۸۷٫۵ سانتیمتر (۲ فوت ۱۰ اینچ)
رتبه   نام   نام علمی   فاصلهٔ دو سر بال
۱   عقاب دم‌سفید   Haliaeetus albicilla   ۲۱۸٫۵ سانتیمتر (۷ فوت ۲ اینچ)
۲   عقاب دریایی استلر   Haliaeetus pelagicus   ۲۱۲٫۵ سانتیمتر (۷ فوت ۰ اینچ)
۳   عقاب دم‌گوه‌ای   Aquila audax   ۲۱۰ سانتیمتر (۶ فوت ۱۱ اینچ)[۸][۹]
۴   عقاب طلایی   Aquila chrysaetos   ۲۰۷ سانتیمتر (۶ فوت ۹ اینچ)
۵   عقاب جنگی   Polemaetus bellicosus   ۲۰۶٫۵ سانتیمتر (۶ فوت ۹ اینچ)
گونه‌ها

پیوند=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:CircaetusGallicus.jpg

پیوند=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Spizaetus-ornatus-001.jpg

پیوند=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Nid_d%27Aigle.JPG
سردهٔ Harpia
عقاب هارپی
سردهٔ Pithecophaga
عقاب فیلیپینی
سردهٔ Stephanoaetus
عقاب تاج‌دار
سردهٔ Nisaetus
قوش-عقاب کوهستانی
سردهٔ Polemaetus
عقاب جنگی
سردهٔ Hieraaetus
عقاب پرپا
سردهٔ Stephanoaetus
عقاب تاج‌دار
سردهٔ Aquila
عقاب طلایی
عقاب استپی
عقاب خاکی
عقاب دوبرار
عقاب دم‌گوه‌ای
شاه‌باز
شاه‌باز اسپانیایی
عقاب خال‌دار بزرگ
عقاب خال‌دار کوچک
عقاب خال‌مخالی هندی
سردهٔ Ictinaetus
عقاب سیاه
سردهٔ عقاب دریایی (Haliaeetus)
عقاب دم‌سفید دریایی
عقاب دریایی پالاس
عقاب دریایی استلر
عقاب سرسفید
سردهٔ Circaetus
عقاب مارخور
زیستگاه
عقاب‌ها در چمنزار و جنگل‌های زمین‌های پست و بر فراز کوه‌های بلند و ناهموار و در جایگاه‌های دوردست و نزدیک به جاهای دست نخورده بدست آدم زندگی می‌کنند.

با پرها و بالهای بلند، عقاب می‌تواند به آسانی پرواز و شکار خود را از زمین بلند کند. عقاب گاه، با بالهای خود به شکار ضربه می‌زند. اما نمی‌تواند با بال‌هایش بجنگد. عقاب هنگام جنگ از منقار و پاهای نیرومند خود استفاده می‌کند، بیشتر عقابها قهوه‌ای رنگ یا سیاه رنگ هستند. جوجه عقابها تا سن بلوغ خود که چهار سال طول می‌کشد پر و بال کامل ندارند.

عقاب در فرهنگ

نشان ملی مکزیک تصویر یک عقاب است که روی یک کاکتوس یک مار را می‌خورد.
عقاب‌ها به خاطر نیرویی که دارند، در بسیاری از فرهنگ‌ها از زمان تمدن بابل گرفته تاکنون به عنوان نماد جنگ و نیروی پادشاهی شناخته شده‌اند و تمثال ایشان بر روی بسیاری از سکه‌ها، بناها و نشان‌های به جا مانده از تمدن یونان و روم باستان دیده می‌شود.[۳] امروزه نیز بسیاری از کشورهای دنیا در نشان‌های ملی خود از تصویر عقاب استفاده کرده‌اند.

یکی از سمبل‌های ملی ایالات متحده آمریکا که در لوگوی وزیرخانه‌های گوناگون آن نیز دیده می‌شوند.
عقاب در برخی از آثار به جا مانده از امپراطوری ماد عقاب دیده می‌شود.
عقاب نماد منطقه خودمختار اقلیم کردستان است نقش عقاب در راس آرم حکومت اقلیم جای دارد.
روی کت نیروهای نظامی آلبانی یک عقاب سیاه دو سر وجود دارد.
بر روی لباس نظامی نیروهای ارمنستان یک عقاب و شیر طلایی وجود دارد.
روی لباس نظامی نیروهای اتریش یک عقاب سیاه وجود دارد.
روی کت نیروهای نظامی مصر یک عقاب طلایی که به سمت چپ نگاه می‌کند وجود دارد.
همچنین روی لباس فرم نظامی بسیاری از کشورها از جمله مکزیک، اردن، عراق، اندونزی، نیجریه، نیروی هوایی پاکستان، فیلیپین، پاناما، روسیه، رومانی، صربستان، سوریه نیز عقاب وجود دارد.
عقاب دوسر نماد امپراتوری بیزانس بود.
پرچم شاهنشاهی ایران هخامنشیان منقش به (عقاب) نوعی پرنده شبیه عقاب است که در همان زمان هم بسیار کمیاب بوده و زیبایی خاصی داشته و نامش شهباز بوده البته نشان شیر و خورشید نیز استفاده می‌شده و پرچم شهباز احتمالاً از نشانهای پادشاهی ایران بوده. پس استفاده از نام عقاب شاید درست نباشد و شهباز صحیحتر است.
از مشهورترین نمادهای منقوش به عقاب در عصر مدرن، می توان به عقاب نازی‌ها اشاره کرد. یک سواستیکا یا صلیب شکسته که توسط عقاب حمل می‌شود را می‌توان بزرگترین نماد آلمان نازی دانست.[۱۰]
16

هنگام عکاسی از طبیعت حتما می‌خواهید که عکس‌ها در تمام نواحی واضح، شفاف و با‌کیفیت باشند. برای حصول اطمینان از اینکه تمام عکس‌های ثبت شده دارای کیفیت و وضوح بالایی باشند، راه‌های زیادی وجود دارد.

همیشه از سه پایه دوربین عکاسی استفاده کنید
یکی از مهم‌ترین و مؤثر‌ترین عوامل در کیفیت و وضوح تصاویر ضبط شده، استفاده از سه‌پایه‌ی دوربین عکاسی (Tripod) است. به‌کاربردن سه‌پایه برای ثبات دوربین عکاسی بسیار ضروری است و به شما این امکان را می‌دهد تا به‌سادگی چارچوب تصویر را تعیین کنید. مهم‌ترین کاربرد سه‌پایه‌‌ی دوربین عکاسی، جلوگیری از لغزش دست هنگام عکاسی، تعیین چارچوب مناسب برای تصویر و درنتیجه ایجاد تصویری با‌کیفیت و واضح است.


لرزشگیر دوربین خود را غیر‌فعال کنید
یکی‌ از نکات مهم دیگر که هنگام عکاسی از طبیعت باید بدان توجه کنید این است که قابلیت لرزشگیری یا پایاسازی تصاویر (Image Stabilizer) دوربین خود را غیرفعال کنید. البته در عکاسی بدون سه‌پایه بهتر است این قابلیت را فعال نگه دارید، زیرا به‌ وضوح و کیفیت بیشتر تصاویر کمک شایانی می‌کند. اما هنگام استفاده از سه‌پایه، فعال نگه‌داشتن این گزینه باتوجه به ساز‌وکاری که دارد، می‌تواند در صفحه دوربین کمی لغزش ایجاد کرده و به کیفیت تصویر خروجی آسیب برساند. به‌علاوه، فعال نگه داشتن این گزینه هنگام عکاسی می‌تواند از عمر باتری دوربین عکاسی بکاهد! بنابراین اطمینان حاصل کنید که در هنگام عکاسی از طبیعت این گزینه را غیرفعال سازید.


تعیین اندازه دیافراگم مناسب دوربین عکاسی
یکی از مهم‌ترین فاکتور‌ها هنگام عکاسی از طبیعت، تعیین اندازه‌ی دیافراگم دوربین است. اندازه دیافراگم کوچک که با اعداد بزرگ نشان داده می‌شود، باعث ایجاد عمق میدان (depth of field) بزرگی می‌شود. اما اندازه دیافراگم بزرگ که با اعداد کوچکی نمایش داده می‌شود (برای مثال : F 2.8 )، باعث ایجاد عمق تصویر ناچیزی می‌شود. واضح است که عکاسان طبیعت تمایل دارند که عکس‌هایشان چه در پیش زمینه و چه در پس‌زمینه به میزان قابل قبولی واضح باشد، بنابراین اغلب استفاده از اندازه دیافراگم کوچک پیشنهاد می‌شود. سؤال اساسی این است که بهترین اندازه دیافراگم برای عکاسی از طبیعت کدام است؟ در پاسخ باید بگوییم که استفاده از دیافراگم متوسط (حدود F11) به‌این منظور رایج‌تر است.


نحوه فوکوس در عکاسی از طبیعت
انتخاب صحیح نقطه‌ای که در هنگام عکاسی روی آن فوکوس می‌کنید بسیار حیاتی است! تقریبا دو سوم از عمق تصویر در هنگام عکاسی از زاویه‌‌ای گسترده (واید) خارج از نقطه فوکوس و یک سوم آن داخل آن می‌افتد. بنابراین، اگر نقطه فوکوس را بیش از حد دور انتخاب کنید، عمق تصویر خارجی لازم را از دست خواهید داد. همچنین، اگر نقطه فوکوس را بیش از حد نزدیک به خود انتخاب کنید، عمق تصویر مجاور نقطه فوکوس خود را از دست خواهید داد. با این تفاصیل، اگر نقطه فوکوس را تقریبا در یک سوم ابتدایی (نزدیک‌تر) تصویر انتخاب کنید، عمق تصویر را تقریبا به بالاترین میزان خود خواهید رسانید. از این رو، انتخاب نقطه ای فوکوس در هنگام عکاسی بسیار مهم است. البته انتخاب نقطه فوکوس روی یک سوم ابتدایی تصویر که بسیاری از عکاسان به آن عادت کرده‌اند، خیلی دقیق نیست! ما به‌دنبال راه‌های دیگری هم خواهیم بود تا وضوح تصویر خود را به حداکثر برسانیم.

فاصله ابرکانونی (hyperfocal distance)
این اصطلاح در ظاهر پیچیده به‌نظر می‌رسد، اما امروزه با وجود نمودار‌ها و اپلیکیشن ها، کاربرد آن آسان شده است. به زبان ساده، فاصله فراکانونی نقطه‌ای است که عمق میدان تصویر را به ازای هر طول کانونی یا ترکیب دیافراگم به دست می‌دهد. برای مثال اگر شما با طول کانونی ۲۰ میلیمتری و اندازه دیافراگم F11 عکس‌برداری می‌کنید، فاصله‌ای وجود خواهد داشت که عمق تصویر شما را به حداکثر میزان خود خواهد رسانید و آن فاصله‌ی ابرکانونی است.


فوکوس فاصله دو برابر (double distance focusing)
به‌کار بردن این مورد بسیار ساده تر از فاصله فراکانونی است. تمام کاری که باید انجام دهید این است که در صحنه‌ی تصویر خود به‌دنبال نزدیک‌ترین نقطه‌ای که می‌خواهید وضوح بالایی داشته باشد بگردید، سپس این فاصله را دو برابر کرده و در آن نقطه فوکوس کنید.


انباشت فوکوس (Focus Stacking) چیست؟
در این روش شما در ابتدا چندین عکس با نقاط فوکوس مختلف از منظره گرفته، سپس آن‌ها را تجمیع می‌کنید تا تصویری واحد با عمق میدان مناسب و کافی (از ابتدا تا انتهای تصویر) داشته باشید.


مطالب آموزشی:
آموزش تری دی مکی و طراحی دکوراسیون داخلی
نورتریپتیلین وکاربردهای آن
کالامین، عوارض و کاربردها
چرا کودکان دروغ می گویند؟
17
عکس پرندگان / پاسخ : دارکوب قهوه ای Wryneck
« آخرين ارسال توسط Zahra99 مه 02, 2020, 07:41:48 pm »
دارکوب قهوه ای (دارکوب راه راه)، 16 سانتیمتر طول دارد و رنگ پرو بال و ویژگی رفتاریش شبیه شبگردهاست. هب دلیل توانایی و سازگاریش در مخفی شدن مشکلات فراوانی درتشخیص و بررسی این پرنده به وجود می آورد. حالت افتادن این پرنده به داخل پوشش گیاه، یاد آور سنگ چشم دم دراز یا سنگ چشم پشت سرخ ماده است. اغلب در حال تغذیه درون پوشش گیاهی نزدیک سطح زمین به سر می برد. روتنه قهوه ای خاکستری با لکه های عرضی قهوه ای تیره، تارک قهوه ای، بال ها قهوه ای گل باقلابی، دم بلند و خاکستری قهوه ای با راه راه قهوه ای تیره زیرتنه خاکستری نخودی با راه راه قهوه ای تیره که در نزدیکی گردن و گلو، راه راه ها فشرده تر است، دیده می شود. روی درخت با دو جفت انگشت جلو و دو عقب می نشیند.
آموزش تصویری نقاشی حیوانات در شناخت آنها کمک می کند.
18
عکس پرندگان / پاسخ : عقاب تالابی خالدار بزرگ
« آخرين ارسال توسط Zahra99 مه 02, 2020, 07:37:04 pm »
عقاب خالدار بزرگ (تالابی)
طول بدن این عقاب به حدود ۶۵ سانتی متر می رسد و فاصله دو سر بال های آن حدود ۱۶۰ سانتی متر است. عقاب تالابی در اروپای شمالی و آسیا دیده می شود و زمستان ها را در اروپای جنوب شرقی خاورمیانه و جنوب آسیا می گذراند. وزن آن ما بین ۷/۱ تا ۳/۲ کیلو گرم متغیر است. این گونه در نواحی کم درخت زندگی کرده و پستانداران کوچک را شکار می کند. عقاب تالابی از عقاب هایی با اندازه متوسط به شمار می رود. سر و بال های آن به رنگ قهوه ای بسیار تیره است. سر آن در مقایسه با سایر عقاب ها کوچک تر است. بعضا نوار های سفید رنگ آشکاری بر ری قسمت فوقانی بال ها دیده می شود. نوع نا بالغ دارای لکه های سفید رنگ بر روی بال های خود است که در سن بلوغ از بین می رود.
لوپرامید شکل عمومی دارویی با نام تجاری ایمودیوم است.
بعضا ممکن است آنها با شاه باز ها و عقاب های خاکی اشتباه شوند. این پرنده عموما ساکت است .در طی فصل جفت گیری عقاب های تالابی زمین های پست جنگلی که نزدیک به مناطق پر آب باشد را برای لانه سازی انتخاب می کنند. آنها لانه خود را بر روی درختان بلند می سازند و در زمین ها باتلاقی و چمنزار های مرطوب به شکار می پردازد. هنگام مهاجرت و نیز در زمستان از نواحی بیابانی و باتلاقها عبور کرده و در اطراف آبهای کم عمق که دارای درختان کوتاه هستند گرد هم جمع می شوند. آنها از درختان نواحی صخره ای و بعضی مواقع از روی زمین برای لانه سازی استفاده می کنند. در اواسط بهار یک الی سه تخم گذاشته می شود که پس از ۴۲ تا ۴۴ روز جوجه ها از تخم بیرون می آیند .حدود ۶۰ تا ۶۵ روز طول می کشد تا جوجه ها بتوانند پرواز کنند. در طی این دوره والدین هر دو از جوجه ها مراقبت می کنند .قورباغه غذای اصلی آنها را تشکیل می دهد ولی از پستانداران کوچک پرندگان آبی و مار ها نیز در رژیم غذایی خود استفاده می کنند. و در صورت پیدا کردن لاشه لاشه خواری نیز می کنند.
عمده ترین خطری که هم اکنون این گونه را تهدید می کند از بین رفتن زیستگاه های آنها توسط انسان است.در برخی نواحی به دلیل شکار شدن توسط انسان تعداد آنها به شدت در حال کاهش است.
صفحه: 1 [2] 3 4 ... 10