بوتیمار کوچک در پارک رازی تهران

[parviz53]

دیروز (16 فروردین) برای عکاسی از بادخورکها به پارک رازی در خیابان کارگر جنوبی بین میدان رازی و قزوین رفته بودم. تو این پارک یه دریاچه بزرگ وجود داره که بادخورکها میان آب برمیدارند. هنگام کار به یک بوتیمار کوچک و یک آبچلیک آوازه خوان برخوردم. این گونه ها از مهاجرین عبوری شهر تهران محسوب می شوند.

[Mahmood Kolnegari]

جناب بختیاری درود بر شما
تصویر دلفریبی شده
از بادخورکها در هنگام آب برداشتن تصویری ثبت کردید؟!

[parviz53]

از بادخورکها تعداد زیادی عکس گرفتم اما خوب نشدن.
یه عکاس حرفه ای میخواد از دست ما کاری بر نمی یاد    سرعتشون زیاده و جثه شون کوچیک اما باید وقت بیشتری بزارم.

[شفایی]

سرعتشون ایقد زیاده که اگه من در کمپانی لامبورگینی تصمیم گیرده بودم بجای اینکه هی اسم انواع گاو(گالاردو، مورسیو لگو و ....) روش بذارم میومدم اسم یکی دو گونه از بادخورکها یا شاهینارو روش میذاشتم.
البته کمپانیا اسم انواع پستاندارا رو گذاشتن مث گراند تایگر، جگوار و ...

[اصغر محمدی]

عمرا یه لامبورگینی شتاب و ترمز یه بحری رو داشته باشه ، اگر هم مثل بادخورکها تغییر مسیر ناگهانی  بده که فاتحه صاحابش خونده اس 

- فارغ از تنظیمات دقیق برای فیکس کردن پرندگان در پرواز ،  ثبت تصاویر از پرواز پرندگان سریع یا پرندگانی که تغییر جهت های ناگهانی دارند ، مشکل است .
 به نظرم دلیل اصلی این مساله بیش از آنکه مشکل فوکوس دوربین و لنز باشه، گم شدن پرنده در کادره و حین استفاده از لنزها (یا فواصل کانونی کوتاهتر) ، این مشکل تا حدودی کم می شود . حین استفاده ازلنز 400 میلی متر، شما زاوایه دید کمتری دارید و سوژه را به راحتی گم می کنید اما چنانچه فاصله کانونی را تا 300 و یا 250 کم کنید، درصد گم کردن سوژه در کادر کم می شود.

- تهیه عکسهای دسته جمعی از پرواز پرندگان ، راه دیگری است و هر چه که باشد، عکس چند تایی از پرندگان واضح خواهد بود.

- آشنایی با الگوی پرواز پرندگان ، علاوه بر اینکه می تواند کلید خوبی در شناسایی گونه باشد، باعث  تعقیب بهتر و دقیق تر آنها برای عکاس می شود. همه پرندگان به یک شکل پرواز نمی کنند هر چند اغلب آنها خط سیر مستقیم و ریتمیکی دارند ، اما بعضی پرندگان با بالهای گسترده در آسمان چرخ می خورند ، برخی ها پرواز موجداری دارند ، بعضی ها الگوی پروازی مشخصی ندارند و ویراژ می دهند و ....

- بعضی از حالات برخاستن و پرواز پرندگان به نحوی است که زمان لازم برای ثبت عکسهای خوب را برای عکاس فراهم می کند. مثل :  درجا بال زنی ، سرخوردن در هوا ، دور زدن با بالهای باز ، دویدن روی آب و تقلای قبل از پرواز ، پرشهای دوران جفت یابی و ...
اگر روی محل فرود ، لانه پرنده و مسیر پرواز پرنده دقت کنید ، یک ثانیه (یا کمتر) پس از برخاستن و قبل از نشستن پرنده می توانید عکسهای خوبی تهیه بفرمائید.

- برای تمرین، تعقیب پرندگانی که سرعت کمتر یا چثه بزرگتر و یا مسیر پرواز مشخص تری دارند خیلی مفیده . عقابها ، سارگپه ها و کبوترها سوژه های خوبی برای تمرین هستند. پس از کسب مهارت لازم روی سوژه های کوچکتر مثل کاکایی ها و آبچلیک ها و .... تمرین کنید و ....
توی خونه هم با همکاری بچه ها می تونید از نور متحرک لیزر تابانده شده روی دیوار استفاده کنید 

- برای دارندگان دوربین و لنز تله تا 4 کیلوگرم که فرم عکاسی شان روی دست است، یه اشتباه رایج در تعقیب سوژه ها دست کشیدن سریع از تعقیب سوژه است، یا تغییر زاویه دستها ، آرنج و مچ دست ، که به تبع آن سوژه به راحتی از کادر در می رود و تخمین و بازگشت به حالتی قبلی (صرفنظر از زمان از دست رفته) به راحتی مقدور نیست.
برای پایداری بیشتر ، فرض کنید پاهایتان (یا پائین تنه در حالت نشسته) به زمین چسبیده و دستهایتان به سینه تان و در این حالت از انعطاف مهره های کمر و تغییر زاوایای کل بالا تنه استفاده کنید. در این حالت مهره های کمر مثل سر سه پایه ویمبرلی ! عمل می کند و با ثبات بهتر، مدت طولانی تری می توانید بدون احساس خستگی عکاسی کنید.
چنانچه مسیر پرواز پرنده مستقیم و رو به نور مطلوب باشد و انحنای مهره های کمر به طرفین کم باشد ، زاویه این تغییر جهت را با چرخش روی پاشنه پا (در حالیکه پنچه پا مماس با زمین کشیده می شود) بیشتر کنید.

- یک روش دیگر استفاده از سه پایه و عکاسی در زاویه  و مسیر از پیش تعیین شده ی ثابتی است که طبق مشاهدات خود به دست آورده اید ، با قفل کردن دقیق فوکوس ، کمی قبل از وارد شدن پرنده در کادر ، شاتر را به صورت رگباری بچکانید.

- در شرایط نوری بد و یا حین عکاسی از سوژه های کم کنتراست ، اگر لنزتان  گیج می زند ،با تخمین فاصله  به صورت دستی فوکوس کنید.

علیرغم اینکه صحبت کردن و نوشتن و بیان سلایق و تجربیات در این خصوص ساده است اما  در عالم عمل به این سادگیها نیست. حرف ثانیه ها و کسری از ثانیه هاست ... اگر پرنده ای به تورمان بخورد و اگر کارت حافظه همراهمان باشد 

[Pooyan]

اصغر جان

اتفاقا من هم می خواستم تجربه کوچک چند روز پیشم را بنویسم. من چند روز پیش دقیقا یک ربع وقت گذاشتم با لنز 400F2.8 که یکی از سریعترین فکوسها را دارد (بدون کانورتور) از دسته گلاریولهای بال سرخ که جثه ای به مراتب بزرگتر از بادخورکها را دارند ودر حال پرواز با ارتفاع کم بر روی مزرعه گندم بودند عکس بگیرم. روشهای مختلفی را هم که بلد بودم آزمایش کردم. اما ناموفق بودم. به نظر من تنها موقعی که این پرندگان الگوی پرواز مشخصی دارند موقعی است که جوجه در لانه دارند و با پری فکوس در نزدیکی لانه امکان عکاسی در حال پرواز از آنها وجود دارد. دقیقا کاری که من و کسرا در دشت لار برای عکاسی از چلچله کوهی کردیم.

[reza_aliasl]

دیگه از عقاب صحرایی و کرکس مصری راحت تر....
با دوربین کامپکت نتونستم حین پرواز وقتی از روی سرم با فاصله بسیار نزدیک رد شدن عکس بگیرم
راستی به نبود کارت حافظه مشکل شارژ باطری را هم اضافه کنید

[شفایی]

منم برای پنجمین روز نتونستم از سطح شکمی سارگپه ای بهش مشکوکم در حال پرواز و روبه آفتاب عکس بگیرم!(البته با همکاری سامسونگ S3 و زاوارووسکی)!
بادخورکها که دیگه مث موشکن!

[reza_aliasl]

کار را باید به کاردان سپرد!
شما بجای این تجهیزات که هر دو از بهترین ها در زمینه خود هستند یک بادی دو رقمی کانن و یک لنز چهارصد را بکار بگیرید همه چیز حله !
SX50 هم بد نیست

[Alireza Hashemi]

پری فوکوس و استفاده از آپشن های افزایش سرعت فوکوس (در صورت وجود) هرچند باعث خارج شدن زودهنگام از فوکوس متوالی میشود اما فکر کنم از گزینه های مفیده.

[اصغر محمدی]

اصغر جان

اتفاقا من هم می خواستم تجربه کوچک چند روز پیشم را بنویسم. من چند روز پیش دقیقا یک ربع وقت گذاشتم با لنز 400F2.8 که یکی از سریعترین فکوسها را دارد (بدون کانورتور) از دسته گلاریولهای بال سرخ که جثه ای به مراتب بزرگتر از بادخورکها را دارند ودر حال پرواز با ارتفاع کم بر روی مزرعه گندم بودند عکس بگیرم. روشهای مختلفی را هم که بلد بودم آزمایش کردم. اما ناموفق بودم. به نظر من تنها موقعی که این پرندگان الگوی پرواز مشخصی دارند موقعی است که جوجه در لانه دارند و با پری فکوس در نزدیکی لانه امکان عکاسی در حال پرواز از آنها وجود دارد. دقیقا کاری که من و کسرا در دشت لار برای عکاسی از چلچله کوهی کردیم.

سلام محسن جان

مشاهداتم از دسته های کوچک و چند تایی گلاریول های بال سرخ به این صورت بوده که معمولا پرواز منظم تری نسبت به پرستوی های دریایی دارند. اما در فصل تغذیه جوجه ها قضیه فرق می کند و پروازشان تابع حرکات شکارشان است هر چند بعد از شکار حشرات مکث کوچکی می کنند و تا شکار بعدی پرواز منظم تری دارند
  با توجه به رنگ و لعاب پر کنتراست ترشان فوکوس روی آنها در قیاس با پرستوهای دریایی راحت تر صورت می گیرد. احتمال می دهم از درون ماشین و فاصله نزدیک قصد عکاسی از آنها را داشته ای ؟ عزیزم به قول پایان رافت : نمیشه که ، از فاصله 5 متری و با فوکال 400 از پرنده ای با پرواز نا منظم عکس بگیری چون در ایده ال ترین شرایط باز هم زمان خیلی کمی داری. البته خودت استاد این کارهایی ، همانگونه که گفتی و به نظرم با دور شدن از سوژه و اگر بازهم  نشد با فوکوس تخمینی در محلی هم فاصله  به نتایج بهتری برسی. هر چند معتقدم علیرغم سنگینی، تجهیزاتت بدون تله کانورتور برای فوکوس روی هر سوژه ای از فاصله معقول جوابگوست.
چند روز پیش که از فاصله دور متوجه پرواز یک غاز شدم هر چند شرایط نوری بد بود تونستم 6 شات پشت سر هم از ش بگیرم بدون از دادن فوکوس ، چون فاصله دور بود و امکان تعقیب سوژه فراهم ... اما در فواصل کمتر از 20 متر و با فوکال 400 مم حتی سه شات موفق پی در پی از پرواز دلیجه ها نداشته ام . در این مورد هم مشکل از دوربین و لنز نیست چون من در تقیب و ره گیری سوژه کم میارم. اما هنگامی که از لنز 250-55 استفاده می کردم تعداد شات های موفقم بیشتر بود. حتی با تجهیزات مهندس برهانی  روی سه پایه و هد ویمبرلی و با لنز 800-300 موفق نشدم از پرواز دلیجه ها در آسمان عکس بگیرم اما با همون روشی که گفتی با تخمین محل فرود حین نشست و برخاستن پرنده تونستم شاتهای بهتری داشته باشم . حالا فکر کن تعقیب بادخورک چقدر سخته ...

در ضمن فکر می کنم با من هم عقیده باشی که یکی از ملزومات عکاسی موفق از پرندگان ، تخصیص حداقل یک جلسه برای آشنایی با محیط ، جهت نور ، عادت پرواز پرنده و ... است و پس از آن در نوبت های بعدی علاوه بر افزایش شانس مشاهدات جدید ، هر چقدر اطلاعاتت از محیط و پرنده بیشتر باشد ثبت های بهتری خواهی داشت. به مرور پرنده به حضورت عادت خواهد کرد. تجربه فعالیتم در محیط محدود علیرغم اینکه با درصد بالایی می توانم حضور پرنده های احتمالی را حدس بزنم می گوید که هر سال دوباره باید آنقدر بروی و بیایی تا پرندگان به حضورت عادت کنند. مخصوصا پرندگانی که مهمانند . وقتی این اعتماد از دور حاصل شد، نوبت وقت گذاشتن روی روشهای استتار و نزدیک شدن به پرنده است. درست شبیه مدلی که با راهنمایی مرتضای عزیز در ارسنجان پیاده شد که حتی برای نور یک ساعت بعد برنامه ریزی شده بود.
اگر هم شانس این را داشته ای که لانه ای را پیدا کنی ، به هیچ وجه این فرصت را از دست نده با رعایت فاصله که تابعی از اندازه پرنده است ، کمین کن و منتظر فرصت باش.

رضای عزیز ، ایراد عمده دوربینهای کمپکت سوپر زوم (در عکاسی از پرندگان) اینه که اتوفکوسشان حتی روی سوژه های ثابت زمانبر است چه برسد به سوژه های متحرک

همانگونه که آقای هاشمی عزیز اشاره فرمودند ، افزایش حساسیت و سرعت فوکوس در این موارد مفیده

[شفایی]

آقای محمدی عزیز، این پایان رافت کیه؟(نکنه پایان رافت خودمونه) یا اشتباه تایپیه؟

[Pooyan]

55-250 براي فلايت شات! عمرا! براي دليجه مگر در هنگام هاورينگ. خودت مي داني من قبلا اين لنز را داشته ام. فكوس كندي دارد و تجربه موفقي براي فلايت شات با اين لنز نداشتم. حتي براي سوژه هايي مثل كاكايي ها.
همان طور كه امروز صحبت كرديم من دو تا مشكل عمده براي گلاريولها داشتم. يكي اينكه تركينگ سرووي دوربين من روي حالت نرمال بود كه بايد آن را روي حالت فست مي گذاشتم چون بك من كاملا آسمان بود و كنتراستي در بك وجود نداشت كه در حالت فست گيج بزند. دوم اينكه پرواز بسيار سريع و نامنظم و تقريبا در يك ارتفاع داشتند و با توجه به تعداد زيادشان همزمان در كادر من دو سه تا با جهت پرواز متفاوت پيدا مي شد كه اين فكوس را گيج مي كرد. خود لنز 400 كنون هم براي فلايت شات مصيبت است. نه به خاطر فوكال 400اش بلكه به خاطر شكل لنز. من با 400F5.6 يا 800 سيگما خيلي راحت تر سوژه را در كادر پيدا و دنبال مي كردم.

[اصغر محمدی]

آقای شفایی عزیز ببخشید که توی پست قبلی چند مورد غلط تایپی داشتم ، پایان هم اگه بچه آستارا باشه خودشه. یادش به خیر (معذرت بابت آف تاپیک)

محسن جان ، 250-55 خودم برای زمانی بود که 350 دی داشتم اما خوشبختانه یه مدت مهران داشت و توی چند مورد با 7دی تستش کردم. 
احتمالا به این صفحه دسترسی داری و خاطرت هست:

کد: [انتخاب]

http://forum.akkasee.com/f115/t5534-314.html#post205693
به نظرم داری می زنی توی سرش به این بدیها هم نیست . حسن بزرگش وزن کمش و زاویه دید بازشه... گشتم بین عکسها مربوط به دو سال پیش (همین موقعها) هر چند بعضیهاشون تکراریه :

کد: [انتخاب]

http://meshkin.org/55-250/عکس اول با 400-100 روی 320 میل  با توجه به اینکه بیشتر عکسهام مثل عکس دوم در 400 میل توی کادرم نبودند.
بقیه عکسها با 250-55 است حتی مواقعی که پس زمینه کنتراستش از سوژه بیشتر بود عملکرد خوبی داشت (عکسهای 250-55 کراپ صددرصده)