هنگام عکاسی از طبیعت حتما می‌خواهید که عکس‌ها در تمام نواحی واضح، شفاف و با‌کیفیت باشند. برای حصول اطمینان از اینکه تمام عکس‌های ثبت شده دارای کیفیت و وضوح بالایی باشند، راه‌های زیادی وجود دارد.
همیشه از سه پایه دوربین عکاسی استفاده کنید
یکی از مهم‌ترین و مؤثر‌ترین عوامل در کیفیت و وضوح تصاویر ضبط شده، استفاده از سهپایهی دوربین عکاسی (Tripod) است. به‌کاربردن سه‌پایه برای ثبات دوربین عکاسی بسیار ضروری است و به شما این امکان را می‌دهد تا به‌سادگی چارچوب تصویر را تعیین کنید. مهم‌ترین کاربرد سهپایهی دوربین عکاسی، جلوگیری از لغزش دست هنگام عکاسی، تعیین چارچوب مناسب برای تصویر و درنتیجه ایجاد تصویری با‌کیفیت و واضح است.
لرزشگیر دوربین خود را غیرفعال کنید
یکی از نکات مهم دیگر که هنگام عکاسی از طبیعت باید بدان توجه کنید این است که قابلیت لرزشگیری یا پایاسازی تصاویر (Image Stabilizer) دوربین خود را غیرفعال کنید. البته در عکاسی بدون سه‌پایه بهتر است این قابلیت را فعال نگه دارید، زیرا به وضوح و کیفیت بیشتر تصاویر کمک شایانی می‌کند. اما هنگام استفاده از سه‌پایه، فعال نگه‌داشتن این گزینه باتوجه به ساز‌وکاری که دارد، می‌تواند در صفحه دوربین کمی لغزش ایجاد کرده و به کیفیت تصویر خروجی آسیب برساند. به‌علاوه، فعال نگه داشتن این گزینه هنگام عکاسی می‌تواند از عمر باتری دوربین عکاسی بکاهد! بنابراین اطمینان حاصل کنید که در هنگام عکاسی از طبیعت این گزینه را غیرفعال سازید.
تعیین اندازه دیافراگم مناسب دوربین عکاسی
یکی از مهم‌ترین فاکتور‌ها هنگام عکاسی از طبیعت، تعیین اندازه‌ی دیافراگم دوربین است. اندازه دیافراگم کوچک که با اعداد بزرگ نشان داده می‌شود، باعث ایجاد عمق میدان (depth of field) بزرگی می‌شود. اما اندازه دیافراگم بزرگ که با اعداد کوچکی نمایش داده می‌شود (برای مثال : F 2.8 )، باعث ایجاد عمق تصویر ناچیزی می‌شود. واضح است که عکاسان طبیعت تمایل دارند که عکس‌هایشان چه در پیش زمینه و چه در پس‌زمینه به میزان قابل قبولی واضح باشد، بنابراین اغلب استفاده از اندازه دیافراگم کوچک پیشنهاد می‌شود. سؤال اساسی این است که بهترین اندازه دیافراگم برای عکاسی از طبیعت کدام است؟ در پاسخ باید بگوییم که استفاده از دیافراگم متوسط (حدود F11) به‌این منظور رایج‌تر است.
نحوه فوکوس در عکاسی از طبیعت
انتخاب صحیح نقطه‌ای که در هنگام عکاسی روی آن فوکوس می‌کنید بسیار حیاتی است! تقریبا دو سوم از عمق تصویر در هنگام عکاسی از زاویه‌‌ای گسترده (واید) خارج از نقطه فوکوس و یک سوم آن داخل آن می‌افتد. بنابراین، اگر نقطه فوکوس را بیش از حد دور انتخاب کنید، عمق تصویر خارجی لازم را از دست خواهید داد. همچنین، اگر نقطه فوکوس را بیش از حد نزدیک به خود انتخاب کنید، عمق تصویر مجاور نقطه فوکوس خود را از دست خواهید داد. با این تفاصیل، اگر نقطه فوکوس را تقریبا در یک سوم ابتدایی (نزدیک‌تر) تصویر انتخاب کنید، عمق تصویر را تقریبا به بالاترین میزان خود خواهید رسانید. از این رو، انتخاب نقطه ای فوکوس در هنگام عکاسی بسیار مهم است. البته انتخاب نقطه فوکوس روی یک سوم ابتدایی تصویر که بسیاری از عکاسان به آن عادت کرده‌اند، خیلی دقیق نیست! ما به‌دنبال راه‌های دیگری هم خواهیم بود تا وضوح تصویر خود را به حداکثر برسانیم.
فاصله ابرکانونی (hyperfocal distance)
این اصطلاح در ظاهر پیچیده به‌نظر می‌رسد، اما امروزه با وجود نمودار‌ها و اپلیکیشن ها، کاربرد آن آسان شده است. به زبان ساده، فاصله فراکانونی نقطه‌ای است که عمق میدان تصویر را به ازای هر طول کانونی یا ترکیب دیافراگم به دست می‌دهد. برای مثال اگر شما با طول کانونی ۲۰ میلیمتری و اندازه دیافراگم F11 عکس‌برداری می‌کنید، فاصله‌ای وجود خواهد داشت که عمق تصویر شما را به حداکثر میزان خود خواهد رسانید و آن فاصله‌ی ابرکانونی است.
فوکوس فاصله دو برابر (double distance focusing)
به‌کار بردن این مورد بسیار ساده تر از فاصله فراکانونی است. تمام کاری که باید انجام دهید این است که در صحنه‌ی تصویر خود به‌دنبال نزدیک‌ترین نقطه‌ای که می‌خواهید وضوح بالایی داشته باشد بگردید، سپس این فاصله را دو برابر کرده و در آن نقطه فوکوس کنید.
انباشت فوکوس (Focus Stacking) چیست؟
در این روش شما در ابتدا چندین عکس با نقاط فوکوس مختلف از منظره گرفته، سپس آن‌ها را تجمیع می‌کنید تا تصویری واحد با عمق میدان مناسب و کافی (از ابتدا تا انتهای تصویر) داشته باشید.
مطالب آموزشی:
آموزش تری دی مکی و طراحی دکوراسیون داخلینورتریپتیلین وکاربردهای آنکالامین، عوارض و کاربردهاچرا کودکان دروغ می گویند؟
0 پاسخ ها
17578 مشاهده