تالار گفتگو پرنده نگری و پرنده شناسی

چه كرده ايم و چكار بايد بكنيم؟

Pooyan

چه كرده ايم و چكار بايد بكنيم؟
« : مه 06, 2012, 02:02:52 pm »
سلام؛

هدفم از ايجاد اين تاپيك بحث در مورد كارهايي است كه كرده ايم و كارهايي است كه مي توانيم انجام بدهيم.
خوب اينجا دوستاني حضور دارند كه يا پرنده نگر هستند، يا عكاس و يا هر دو. همه هم به نحوي كم يا زياد دغدغه طبيعت را دارند. بحث در مورد شناسايي پرندگان، ارسال عكسهاي پرندگان، روشهاي نزديك شدن به پرندگان، خوب يا بد بودن استفاده از صدا و .... همه و همه خوب است و هر روز شاهد ارايه مطالب جديدي هستيم.
اما آيا اين كافيست؟ اگر واقعا به اين كار اعتقاد داريم آيا نبايد به دنبال بسط و گسترش آن و ايجاد يك فرهنگ فراگير باشيم؟ منظور من چيزي بسيار فراتر از اقدامات انجام گرفته توسط گروه هايي مثل طرلان و ... است. كاملا واقف هستم كه اين كار نيازمند به وجود پيش زمينه هاي مختلف سياسي، اجتماعي، فرهنگي و .... است و از همه مهم تر نياز به پشتيباني مالي قوي و سرمايه انساني زياد دارد. اما اگر به عنوان يك كار بلند مدت با انتخاب نقاط هدف درست به  آن نگاه كنيم، فكر مي كنم با صرف وقت كم هم بتوانيم گامهايي موثر برداريم.
جرقه اين كار هم از برنامه هاي جالبي كه در مدرسه پسرم برگزار مي شود، شكل گرفت. با توجه به جذابيت موضوع (خودم اين شور و اشتياق را در جاهايي كه همراهم بوده در پسرم ديده ام) شايد بتوان اين بسترسازي را از مدارس و ايجاد برنامه هاي پرنده نگري كوتاه مدت در پاركهاي شهر، غذا دادن به پرندگان و .... شروع كرد. نمي دانم طرلان تا بحال چنين برنامه هايي داشته است؟
منتظر شنيدن نظر دوستان هستم.
محسن واحدي پور

كاربراني كه از پست شما تشكر كرده اند:


Alireza Hashemi

پاسخ : چه كرده ايم و چكار بايد بكنيم؟
« پاسخ #1 : مه 06, 2012, 09:40:31 pm »
باسلام
بله گروه طرلان فعالیتهایی داشته اما یقینا برای کشوری به این بزرگی همت جمعی رو طلب میکنه. ما کلا برای ترویج پرنده نگری درپروژه ای که با دفتر کمک های کوچک زیست محیطی سازمان ملل متحد داشتیم بخش کودکان هم از جمله فعالیتهای گروه بود و در مدارس و مراکز مختلفی در نقاط مختلف شهر در عرض چند سال فعالیتهایی داشتیم و حتی با همکاری آموزش و پرورش نه تنها برای دانش آموزان که برای مربیان هم جلساتی برگزار کردیم. بخش کودکان گروه طرلان نیز هرچند با فعالیت اندک اما کماکان دایر است.  :) :)
Go Birding, Go Wild

كاربراني كه از پست شما تشكر كرده اند:


غزال ادیب هاشمی

پاسخ : چه كرده ايم و چكار بايد بكنيم؟
« پاسخ #2 : مه 07, 2012, 12:38:31 am »
اتفاقاً امروز داشتم با خودم فکر می کردم که تابستان حتماً باید سری به دانشگاه اراک، جایی که قبلاً دانشجو بودم، بزنم و با بچه های کانون زیست آنجا صحبتی داشته باشم برای برگزاری بعضی برنامه ها  :-\ هر چند وقت یکبار به این فکر می کنم. اصلاً حواسم نبود که می تونم اینترنتی زیستی های دانشگاه رو پیدا کنم  8) همین الان یادم افتاد. دست شما درد نکنه باعث شدید یک بار دیگه به این فکر کنم.(البته اگر قبلاً این کار انجام نشده)
من به شخصه برای برنامه های پارک و آشنایی مردم با پرنده نگری اعلام آمادگی می کنم و یا هماهنگی ها با مدارس و یا دانشگاه ها که چندان به مقدار دانش ما از پرنده ها ربطی نداره.
به نظر من خیلی چیز ها می تونه برای فرهنگ سازی کمک باشه. تنها صحبت کافی نیست، ذهن عموم برای پذیرش بعضی تغییرات باید آماده بشه، بعضی چیزهای کوچک مثل دیدن لانه هایی که برای پرنده ها در پارک ها ویا حتی مدارس و دانشگاه ها نصب شده اند می تونه موثر باشه. و یا دیدن پرنده نگرها با دوربین های دوچشمی و عکاسی در پارک ها، حتی اگر هیچ کلمه ای هم رد و بدل نشه! دیدن فعالیت های پرنده نگرها توسط عموم خیلی می تونه کمک باشه.
پیشنهاد من اینه که خیلی تو خودمون نباشیم. باید همه جا جار زد که پرنده نگری و پرنده نگر وجود داره. البته زمان و چگونگی جار زدن رو بزرگان دانند.
احساس می کنم خیلی کارها داره در سکوت انجام می شه مثلاً همین برنامه های کودکان. ولی خب این را هم بزرگان دانند. شاید هنوز وقتش نیست.

كاربراني كه از پست شما تشكر كرده اند:


غزال ادیب هاشمی

پاسخ : چه كرده ايم و چكار بايد بكنيم؟
« پاسخ #3 : مه 08, 2012, 11:39:52 pm »
هدفم از ايجاد اين تاپيك بحث در مورد كارهايي است كه كرده ايم و كارهايي است كه مي توانيم انجام بدهيم.

دوستان بحث تمام شد؟ هیچ کس پیشنهادی انتقادی نداشت؟ همه به عکاسی قانع شده اید یا متاسفانه درگیر این افکار بچگانه اید که اگر ایده ای کاری مطرح بشه دزدیده خواهد شد؟ چرا هیچ کس نظری نمی ده که چه کارهایی می توانیم انجام دهیم؟ یا چه ایده هایی داره؟ ایده ای ندارید یا از بیانش می ترسید؟
من برای خودشیرینی پاسخ نداده بودم خواستم کمی بحث کنیم. مرسی از تشکر های شما.
(لطفاً کسی برداشتی نکنه جز اینکه خواستم بگم بیایید بحث کنیم! کمی رویا پردازی کنیم شاید از توش چند کار قابل اجرا در بیاد، کمی کار گروهی!!!! این روش های سنتی اگر جواب می دادند که الان نتایجش رو می دیدیم )
با سپاس

كاربراني كه از پست شما تشكر كرده اند:


سمانه مختاري

پاسخ : چه كرده ايم و چكار بايد بكنيم؟
« پاسخ #4 : مه 11, 2012, 08:03:56 pm »
کاملا با دوستان موافقم. به شخصه هر موقع ره گذران در مورد دوربین و تلسکوپ و اینکه ما چیکار می کنیم، کنجکاو می شند، با حوصله بهشون توضیح می دم. امااصراری برای این کار ندارم. فکر می کنم ترویج این فرهنگ بایستی خیلی اصولی تر باشه . به دلیل اینکه به نظر خودم، مطالعاتم در این زمینه هنوز خیلی محدوده. به عبارتی به نظرم اگه اون رهگذر (به ویژه محلی ها) اطلاعات نادرستی از من بشنوند، و یااینکه تعریف چندان قابل قبولی از کار من دریافت نکنند، ممکنه پرنده نگری رو به عنوان یک سرگرمی یا تفریح از سر سرخوشی ببینند!!
 در مورد کودکان هم فکر می کنم همه دوستان متفق القول باشند که اثرگذارترین و ریشه ای ترین روشه. اما من هرگز فرصت نکردم در این مورد کاری انجام بدم (به جز یکسری تعاملات با خواهر زاده م ;) )
اما همیشه بایستی این رو هم مد نظر قرار بدیم که «به تعداد آدم ها راه هست برای رسیدن به خدا» ;) اگه هدف حفظ محیط زیست و حیات وحشمون باشه، نیازی نیست که همه ی آدم ها پرنده نگر باشند.

كاربراني كه از پست شما تشكر كرده اند:


Kazem

پاسخ : چه كرده ايم و چكار بايد بكنيم؟
« پاسخ #5 : مه 12, 2012, 09:35:10 pm »
دوستان  چه تاپیک قشنگی
من هم بعد از یه مدتی رفتن به طبیعت و پرنده نگری  به فکر افتادم که چگونه می شود به این طبیعت نا توان کمک کرد
مدتها نا امید به دنبال چنین جایی می گشتم که فعالیت پویای زیست محیطی به معنای واقعی داشته باشه
تا اخر جوینده یابنده شدو الان هم خیلی از خودم راضی هستم اموزش به کودکان  در مدارس برای حفظ طبیعت و محیط زیست
خیلی خوشحال کننده است
من از پرنده نگری لذت می برم

كاربراني كه از پست شما تشكر كرده اند:


the owl

پاسخ : چه كرده ايم و چكار بايد بكنيم؟
« پاسخ #6 : مه 12, 2012, 09:52:39 pm »
منم که از شما خیلی دورم و خیلی نمیتونم تو کاراتون مشارکت داشته باشم اما الان خیلی وقت مشغول بازدید از جاهای مختلف در محدوده ی شهر اصفهان هستم و منتظرم تعداد گونه هام به 100 برسه تا یه کتابچه با عنوان 100گونه پرنده در اصفهان(یا یه چیز تو همین مایه ها) با جلب حمایت محیط زیست چاپ کنیم. بخش محیط طبیعی عزیز که هم حمایت کرده هم خودش مشتاقه ولی موافقت رئیس کل رو میخواد.
ایمان ابراهیمی
در کشوری زندگی میکنم که مردمش به جای نام حیوانات طعم گوشتش را میشناسند

كاربراني كه از پست شما تشكر كرده اند:


غزال ادیب هاشمی

پاسخ : چه كرده ايم و چكار بايد بكنيم؟
« پاسخ #7 : مه 13, 2012, 12:08:52 am »
به عبارتی به نظرم اگه اون رهگذر (به ویژه محلی ها) اطلاعات نادرستی از من بشنوند، و یااینکه تعریف چندان قابل قبولی از کار من دریافت نکنند، ممکنه پرنده نگری رو به عنوان یک سرگرمی یا تفریح از سر سرخوشی ببینند!!
تا حدودی با حرف شما موافقم. این بیشتر به اعتماد به نفس پرنده نگر مربوطه و شخصیت شناسیش بر می گرده ؛) هنر بیان درجه اول رو داره بعد دانش!

این ها با مدیریت درست و اصولی، و برنامه ریزی درست همه حل است  8)
همش با خودم فکر می کنم چرا نجوم (آماتوری) در همه ی دانشگاه ها باید کانون یا انجمن داشته باشه ولی پرنده نگری اینقدر در خفا باشه؟؟
البته یک منجم آماتور هیچ خطری برای کیهان نداره ولی یک پرنده نگر نما! خیلی می تونه خطرناک باشه برای محیط زیست. یک کار گروهی اصولی لازمه.
منظورم از گروه یک گروه بزرگه!

كاربراني كه از پست شما تشكر كرده اند:


عاطفه موسویان

پاسخ : چه كرده ايم و چكار بايد بكنيم؟
« پاسخ #8 : مه 13, 2012, 12:42:14 am »


پیشنهاد من اینه که خیلی تو خودمون نباشیم. باید همه جا جار زد که پرنده نگری و پرنده نگر وجود داره. البته زمان و چگونگی جار زدن رو بزرگان دانند.
احساس می کنم خیلی کارها داره در سکوت انجام می شه مثلاً همین برنامه های کودکان. ولی خب این را هم بزرگان دانند. شاید هنوز وقتش نیست.



سلام.
گمان من اینه که جار زدن در مورد پرنده نگری در جامعه ما نتیجه معکوس می ده. باید مردم را هوشمندانه کنجکاو کرد تا خود به دنبال شما بیایند.
 آنچه در زیر می خوانید برداشت یکی یا گروهی از مردم جامعه ماست از فیلم "The big year" که در مورد رقابت سه پرنده نکر آمریکایی ساخته شده(و البته دیدن فیلم را به همه شما پرنده نگران عزیز توصیه می کنم):

سال بزرگ حداقل حسنی که داشته این است که ما ایرانی ها را با یک تفریح نادرِ آمریکایی آشنا می کند; تفریحی که در فیلم از آن به عنوان «پرنده پاپی» (Birdwatching) نام برده شده که در واقع عنوان محترمانه ای است برای «پرنده بازی!». البته بازی با پرندگان چیز شرم آوری نیست. به هر حال این هم نوعی گذران اوقات فراغت است که به مراتب بهتر از شکار پرندگان است. با وجود این, اصطلاح «پرنده پاپی» که در فیلم سال بزرگ مدام از آن یاد می شود نباید تماشاگر را دچار این اشتباه بکند که این تفریح گویا دارای یک وجه علمی و با کلاس بالاست. «پرنده پاپی آمریکایی همان قدر علمی است که «کفتر بازی» وطنی! با این تفاوت که دومی به مراتب از اولی هیجان انگیزتر است: تورنمنت هفت روزه در مرداد ماه هر سال بر سر برخی پشت بام ها, با حضور هیات داوری, ثبت دقیق مدت پرواز کبوترها, و نهایتا انتخاب برنده!

برای من خواندن این متن درد آور بود، گرچه حد اقل حسن آن بد گویی از شکار بود.
آشنایی مردمی- با طرز فکر هایی اینگونه - با مقوله پرنده نگری نیاز به دقت و صبوری داره. باید آهسته و هوشمند گام برداشت.
به نظر من بهترین کار همین برنامه های پرنده نگری در پارکهاست. کم کم افرادی پیدا می شن که می پرسن شما دارید چه کار می کنید، کم کم با نام پرنده نگری آشنا می شن، و کنجکاو می شن از قضیه سر در بیارن. در حالیکه جار زدن برای مردم مفانی مختلفی داره، بعضی فکر می کنند شما برای کسب درآمد و گول زدن اونها اینکار رو می کنید، بعضی دیکه فکر می کنند که دنبال ایحاد گروه و تشکلید، بعضی مثل مورد بالا فکر می کنند و...
منکر این نیستم که انسانهای فرهیخته ای هم در جامعه ما هستند که در مورد هر چیز تازه ای فکر می کنند و می پرسند. اما در مقابل توده مردم باید هوشمند بود.

كاربراني كه از پست شما تشكر كرده اند:


عاطفه موسویان

پاسخ : چه كرده ايم و چكار بايد بكنيم؟
« پاسخ #9 : مه 13, 2012, 12:52:18 am »
و صد البته که من روشی که گروه طرلان به ویژه جناب آقای بختیاری و جناب آقای هاشمی برای آموزش اتخاذ کردند رو کاملا می پسندم. آهسته و پیوسته، با عشق، و با هدف ایجاد انگیزه وبا زبانی ساده، و خستگی ناپذیر. و البته با درایت و هوشمندی در شرایط مختلف.  مهمتر از همه اینکه همیشه استفاده از نظر جمع رو بر فرد محوری ترجیح داده اند.
اینها رو به حساب چرب زبانی من نذارید لطفا ;D. من زمان کمی هست که با پرنده نگری آشنا شدم اما این روش رو سر لوحه خودم هم قرار دادم. نتیجه میده  ;)

كاربراني كه از پست شما تشكر كرده اند:


the owl

پاسخ : چه كرده ايم و چكار بايد بكنيم؟
« پاسخ #10 : مه 13, 2012, 01:01:12 am »
دوستان من واقعا نمیدونم اوضاع فرهنگی مردم تهران الان چجوریه ولی این جا انقدر بعضی مواقع بده که من الان موقع گردش در پاذک تا جای ممکن نمیزارم دوربینم رو کسی ببینه و اگه هم کسی دید یا سوالی پرسید به محض اینکه حس کنم از لحاظ فرهنگی خیلی بالا نیست یه جوری میپیچونمش. این به دلیل تجربم در نشون دادن ماهی خورک،پری شاهرخ،گروه های سر سبز ها و هد هد بوده.اون اوایل این ها رو به همه نشون میدادم و کلی ذوق میکردم که اینا الان علاقه مند میشن ولی بعد از مدتی دیدم تو بیشتر موارد کسایی جذب شدن و اومدن ازم سوال پرسیدن که تفریحشون تو خونه زدن گنجشک ها با تفنگ بادی و در حالت خوبش کفتر بازی بوده. اونا که حتی فکرشم نمیکردن تو پارک بغل خونشون چه پرنده هایی هست که میشه دید الان فهمیدن که انگار فقط گنجشک نیست که شکار خوبیه.ماهی خورک سیبل تیر اندازیه مناسب تر و سخت تریه براشون. اشاعه ی فرهنگ پرندی نگری کار خیلی ظریفیه و به نظر من باید از قشر ها علاقه مند به طبیعت(مثل گروه های کوهنوردی و طبیعت گردی و منجم ها) و کودکان شروع بشه. تبلیغش بین مردم عادی واقعا یه ریسکه که تبعات خودش رو بهم راه نداره. واقعا ممکنه با این کارمون باعث از بین رفتن آرامش پرنده هایی بشیم که تا دیروز داشتن به خوبی و خوشی زندگیشونو میکردن.  میشه دوستی خاله خرسه
ایمان ابراهیمی
در کشوری زندگی میکنم که مردمش به جای نام حیوانات طعم گوشتش را میشناسند

كاربراني كه از پست شما تشكر كرده اند:


غزال ادیب هاشمی

پاسخ : چه كرده ايم و چكار بايد بكنيم؟
« پاسخ #11 : مه 13, 2012, 01:24:15 pm »
متاسفانه من هیچ وقت نتونیستم منظورم رو درست بیان کنم :-\ منظور از جار زدن همون چیزایی بود که در بالاش نوشته بودم.
سعی می کنم تا چند روز آینده منظورم رو به شکل رسمی تر تنظیم کنم و اینجا بذارم. البته اگر مدیران اجازه بفرمایند؛ قصد من دخالت در کار کسی نیست فقط پیشنهاد خواهد بود  :)
این قضایا در ایران سیر صعودیش رو شروع کرده بعضی چیز ها مثل روز ملی پرندگان مهاجر دیگه اجازه ی اون روند آموزشی آرام رو نمی ده. منظور من این نیست که ناگهان در چند سال سعی کنیم همه رو پرنده نگر کنیم! درسته که من خیلی تجربه ای ندارم ولی این رو هرکسی می دونه که جارزدنی که شما احتمالاً برداشت کرده اید نتیجه ی منفی داره ;)
همه چیز خیلی سریع داره دگرگون می شه. من نمی دونم الان چند نفر دارن در مدارس به بچه ها آموزش می دن و یا چند استاد پرنده نگری در کلاس های طبیعت گردی در ایران هست. به نظر شما این روند کمی کلاسیک نیست؟ در کشور 70 میلیونی بعد از چه مدت جواب خواهد داد؟ اگر از یک برنامه ی بلند مدت هم بلند مدت تر بشه چی؟ دیگه نتیجه ای نخواهد داشت.

كاربراني كه از پست شما تشكر كرده اند:


Alireza Hashemi

پاسخ : چه كرده ايم و چكار بايد بكنيم؟
« پاسخ #12 : مه 14, 2012, 01:23:15 am »
با سلام
یه نکته کوچیک. دوستان دقت کردین همه بیشتر میگیم چه باید بکنند ولی تا حالا شده بگیم چه بکنم؟!! خوب این سوالها و پیشنهادها بسیار بسیار خوبه ولی چرا مثلا گروه طرلان یا هاشمی و بختیاری خوبه انجام بدن. منظورم این نیست بگم پیشنهاد دادن خوب نیست یا من انتقاد پذیر نیستم و ... کاملا منظور دوستان و دغدقه شون رو میفهمم ولی میخوام بگم چجوریه پرنده نگری زیباست و خوبه و لذت بخش ولی به این جاهاش که میرسه همه تئوریسین میشن. خوب اگه هر کسی همون اطرافیان خودشو علاقمند و درگیر کنه مشکل حل شدست. اینکه سیاست مداری و قانون اتم نیست. امان از این فرهنگ ایرانی ما.  :D :D :D
Go Birding, Go Wild

كاربراني كه از پست شما تشكر كرده اند:


غزال ادیب هاشمی

پاسخ : چه كرده ايم و چكار بايد بكنيم؟
« پاسخ #13 : مه 15, 2012, 12:59:27 pm »
بله کاملاً حق با شماست اگر هر کدام از ما اطرافیان رو با پرنده نگری آشنا کنیم، کلی پیشرفته فقط مسئله اینه که (همونطور که از نوشته های دوستان و خودم معلومه) خیلی نمی دونیم چی باید بگیم چی نباید بگیم و ... بهتر نیست حداقل از تجارب اساتید با تجربه ها استفاده کنیم  ;) حالا بگذریم از مدیریت این کار.(که به نظر من به یه حداقل مدیریت احتیاج داره)
برای همین مورد که فرمودید شاید یه کارگاه کوچک برای اعضای طرلان و یا یه مقاله ی کوچک که هضمش هم برای همه آسون باشه بتونه مفید باشه. :D
و این که وقتی فقط 1طرلان با اعضای محدود وجود داره ما دیگه کجا رو داریم که پیشنهاداتمون رو ببریم  ;D

كاربراني كه از پست شما تشكر كرده اند:


Alireza Hashemi

پاسخ : چه كرده ايم و چكار بايد بكنيم؟
« پاسخ #14 : مه 15, 2012, 10:15:54 pm »
با سلام و سپاس از حسن توجه شما. طرلان هرکاری بتونه میکنه ولی به نظر من طرلان رو اعضاش طرلان کردن پس میتونه طرلانهای دیگه ای به زودی باشه انشالله.
Go Birding, Go Wild

كاربراني كه از پست شما تشكر كرده اند: